အစြဲ

ေရခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္ကေရကပိုေသာက္ေကာင္းတယ္...
ေျမခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္ကေျမက ေျခခ်ေကာင္းတယ္....

အိမ္ခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္က အိမ္ပဲ လံုျခံဳမွဳေပးတယ္...
လူခ်င္းတူတူ.... ငါ့အရပ္က လူေတြပဲ စာနာမွဳေဖးတယ္...

ေလခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္က ေလပဲ ပိုမက္ေမာတယ္...
ေနခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္က ေနပဲ ေရာင္စဥ္ေႏြးတယ္...

၁၉၉၇ မနက္ခင္း

အဆုပ္ေတြ ျဖာထြက္လာ ၊ ေနေရာင္က်ဲ
လေရာင္က်ဲ …
သြားဖို႔ျပန္ဖို႔ ေ၀းလြန္းမဲေမွာင္လို႔
စ မွတ္နားမွာ ၊ ေအးခဲနားေနခန္းမွာ ၊ စိတ္ကေလးမွာ …
‘အရင္တုန္းကပါ ဗ်ာ’ တဲ႔
ဘယ္သူကမွမယံုလည္း သူကေတာ႔ ယံုလိမ္႔မယ္
ကိုယ္ကိုတိုင္ မယံုလည္း သူကေတာ႔ ယံုလိမ္႔မယ္ ။
အဲဒီ…၁၉၉၇ မနက္ခင္း ခင္းေနစဥ္
အဲဒီေန႔ဟာ…မွန္ေရွ ႔မွာ အျပန္အလွန္ ေန႔ဆန္ေအာင္ျပင္ဆဲ
ေဒါင္လိုက္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ ၊ အေတြးအေရာင္ျပန္႔တုန္းမွာ ၊ မ်က္၀န္းအၾကည္႔ တစ္ခုမွာ …
ဒီျမင္ကြင္းကို ကူသူကယ္သူမရွိ
တိမ္ေတြကို ေရြ ႔ေအာင္ၾကည္႔လို႔မရေတာ႔ဘူး
တိမ္ေတြ အုပ္စုလိုက္ရပ္ေန
တိမ္ေတြ အဖ်ားအစြန္းၿငိမ္သက္
သူ…မင္းအတြက္ စိတ္ေတြ တစက္စက္က်ေနတယ္ ။
မၾကည္႔နဲ႔ ! မထိနဲ႔!
ေ၀၀ါးရုပ္ခႏၶာဖြဲ႔စည္းလြန္း ၊ အေခၚအေျပာရဲလြန္း ၊ သဘာ၀ႏိုင္လြန္းသမို႔ …
ညေနဆီေရာက္ေအာင္သြားမယ္လမ္း
၁၉၉၇ မနက္ခင္းမွာ
ေ၀း  လြန္း  ခဲ႔  တယ္ ။ . . ။
ေ၀း     လြန္း      ခဲ႔       တယ္ ။ . . . ။ 

၀က : Dec 2007

သူငယ္ခ်င္းသို႔.... ၂

ေအာင္ျမင္မွဳေတြေၾကာင့္....ဘ၀ကအဓိပၸါယ္ရွိေနတတ္တယ္...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
ေအာင္ျမင္ဖို႔ၾကိဳးစားေနရင္းနဲ႔ပဲ...ဘ၀အဓိပၸါယ္ေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္ေသးတယ္...

ဆင္ျခင္သံုးသပ္ျခင္းက...အမွားနည္းေစသလို...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း... ေတြေ၀မွဳေတြျဖစ္ေစတယ္...
ေတြေ၀မွဳေတြကပဲ....အခြင့္လမ္းေတြကုိ ေလႏွင္ရာေ၀းေစတယ္...

တိတ္ဆိတ္ျခင္းက.... စိတ္ကုိေအးျငိမ္းေစတယ္...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
တိတ္ဆိတ္ျခင္းကပဲ.... အထီးက်န္မွဳကုိ အေရာင္တက္ေစေသးတယ္....

သံေယာဇဥ္ေတြေၾကာင့္.....ခ်စ္ျခင္းတစ္ခု ခိုင္ျမဲေစတယ္...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုေၾကာင့္ပဲ.... အျခားခ်စ္ျခင္းတစ္ခု ျပိဳလဲေစႏိုင္ေသးတယ္.....

နီးစပ္မွဳေတြက.... သာယာျခင္းကုိျဖစ္ေစတယ္...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
သာယာမွဳေတြကပဲ.... အခ်စ္လို႔ ထင္ေယာင္မွားေစတယ္...

အိုေက

အရသာသိပ္သည္းတဲ့ အနမ္းေတြ
ျပန္မေျပာနားမေထာင္ ျဖစ္ခဲ့တာလဲ .. အိုေက

ယူတာထက္ေပးတာပိုေကာင္းတယ္ ဆိုတာ
လက္ေ၀ွ႔သမားေတြပဲေျပာတာၾကားဖူးေပမယ့္ .. အိုေက

မိုးရြာတုန္း ေရခံခ်င္ခဲ့ေပမယ့္
မိုးလြန္တာေတာင္ ထြန္မခ်ဘူးဆိုရင္လဲ .. အိုေက

သူခ်စ္တယ္ ငါခ်စ္တယ္
ဒါေပမယ့္ ခါးေလ့ရွိၾကတယ္ .. အိုေက

ဒီလိုနဲ့ပဲ ...
ရုန္းမထြက္ခ်င္ေတာ့တဲ့ ႏြံ
ဘယ္သူ႔မွမယံုတဲ့ ပံုျပင္
က်ကြဲသြားတဲ့မာန အပိုင္းအစမ်ား
မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတာ့တဲ့မနက္ျဖန္ေတြနဲ႔

အခ်စ္ရယ္ 
ကိုယ္ အိုေကပါတယ္ ။ ... ... ။
                                                  
   ၀က

‘ လ ’ေငးသူ

ဘယ္နတ္ဘုရားက အမွတ္မထင္မွားယြင္း
အလွေတြစုၿပံဳ ဖန္ဆင္းခဲ႔သလဲ …?
ဆူးႏွင္းဆီတို႔လဲငို
စံပယ္ေတြ ညိဳသလိုျဖစ္
ၾကယ္စင္ေတြမိႈင္ေတြေငး
အို …. မိန္းကေလးရယ္ ….

ပန္းႏုေရာင္လြင္ သူ႔ပါးျပင္နဲ႔
ႏွင္းဆီေရာင္ေသြး ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စံု
စံပယ္ျဖဴေတြထက္ ႏုညက္အိ၀င္း
‘ လမင္း ’ တဲ႔ ...

ၾကယ္စင္ေတာက္တယ္ဆိုတာ
သူေရာက္လာရင္ ေပ်ာက္ကြယ္ရမွာ…။

၀က : 2000 Sep

အလြဲ

အယူ၀ါဒေတြကြဲလဲ...
ခံယူခ်က္ေတြ မသဲကြဲနဲ႔....
နီးသေယာင္ေယာင္ေ၀းတဲ့ဘ၀ေတာ့...
ငါမမက္ေမာဘူး...

နင့္ရင္ခုန္သံနင္ျပန္ေမး...
(ငါလဲ).. ငါ့ခံနိုင္ရည္ ငါျပန္ေတြးၾကည့္မယ္...
အနီးဆံုးမွာ... ေက်ာခ်င္းကပ္ေနတဲ့ဘ၀ထက္...
(ငါတို႔၂ေယာက္) .....
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျပီး အေ၀းမွာေနေနရတာပဲ
ပိုေမွ်ာ္လင့္ေတာ့တယ္...

တကယ္ဆို... ညတာေတြမရွည္ခဲ့ပါဘူး..
ငါ့အေတြးေတြသာ...နယ္လြန္ခဲ့တာ...
တကယ္ဆို.... လင္းအာရံုကေနာက္မက်ခဲ့ပါဘူး....
ငါ့အိပ္ခ်ိန္ေတြကသာ...တိုေတာင္းခဲ့တာ...

(လက္ခံလုိက္တယ္...)
ငါဆိုတာ...
နင့္ကမာၻအတြက္...
မိုးလင္းမွေရာက္လာတဲ့... လတစ္စင္းသာသာရယ္.....

ေနာက္ဆံုး

၁။

မင္းရဲ ႔ ဆံစကေန
ေျခဖ်ား အထိ
ငါ႔ရဲ ႔စိတ္ကိုေလာင္းခ်လိုက္တဲ႔အခါ ၊ …

ပန္းခ်ီကားဟာ
သူ႔ရဲ ႔ေနာက္ဆံုး စုတ္ခ်က္ကို
၀မ္းနည္း ၀မ္းသာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔
ထာ၀ရ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ႔တယ္ ။


၂။

အံသြားႏွစ္ခုၾကားမွာ
ညပ္ေနတဲ႔ အသားစကို
ခံစားမႈမဲ႔စြာ လွ်ာနဲ႔ ျပန္ထုတ္ေနရသလိုမ်ိဳး ၊ …


မင္းက ငါ႔ကို ေမာဟိုက္ေစတယ္
မင္းက ငါ႔ကို ရြံရွာေစတယ္ ၊


ရင္ဘတ္နဲ႔ ဦးေႏွာက္ၾကားမွာ ညပ္ေနတဲ႔
မိန္းမတစ္ေယာက္ကို
ငါ ဘယ္လိုျပန္ဆြဲထုတ္မလဲ ?


၃။

မိရိုးဖလာလြန္ ငွက္တစ္ေကာင္ဟာ
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းရွိရာ …
ရူးသြပ္စြာ ရွာေဖြပ်ံသန္းရင္း
ႏြမ္းလွ်စြာ … သူ႔အေတာင္ပံေတြထဲ
ေခါင္း၀ွက္ငိုေၾကြး အားတင္းခဲ႔ဖူးတယ္ ၊


ငါလည္ ဒီလိုပါပဲ ငွက္ငယ္ရယ္
အိပ္မက္ထဲမွာ လႈပ္ရွားဖို႔ၾကိဳးစားရင္း …
လွပလြန္းတဲ႔ ခရမ္းေရာင္ဓားတစ္စင္းကို
တစ္ကိုယ္ထဲ ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္နဲ႔ …
ဘယ္ဘတ္ရင္အံုထဲ
တျမည္႔ျမည္႔ ဆြဲသြင္းခဲ႔ဖူးတယ္ ။


၄။

တဆစ္ဆစ္ တိုက္စားခံၿပီး ခ်စ္ျပေနရတာေတာင္
ေက်ာက္ေဆာင္ရဲ ႔ရင္ဘတ္ကို
အၿမဲတမ္း ပုတ္ခတ္နာက်င္ေစတဲ႔ ‘ပင္လယ္’ ၊

ေသြးစက္ လွလွေတြေရြးၿပီး
မာနႀကိဳးနဲ႔သီထားတဲ႔သရဖူကိုမွ
မဲ႔ၿပံဳးတစ္စနဲ႔ ပယ္ခ်တတ္တဲ႔ ‘ဘုရင္မ’ ။


၅။

ငါက ..
သုညအစ သုညအဆံုး နကၡတ္ေတြၿခံရံလို႔
ေျမႀကီးကိုေတာင္ ေမာ႔ၾကည္႔ေနရသလိုမ်ိဳး
ၾကမၼာဆိုးတဲ႔ ေစတန္ပါ ၊


ငါက ..
ကံစီမံရာလမ္းေၾကာင္းကို
စကားတခြန္းနဲ႔ မေျပာင္းခဲ႔ဘူး ၊


ငါက ..
အိပ္မက္ေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာျပင္ဆင္
ေကာင္းကင္ျပင္အလ်ားဆန္႔သေလာက္
ငါ႔ ရမ္သမ္ေတြေရာက္ေအာင္ ၊


ငါက .. ( ဒါေပမယ့္ .. )
တံလွ်ပ္ေတြနဲ႔ ေရမခ်ိဳးပါဘူး
သူေယာင္မယ္ေတြနဲ႔ မေလာင္ကၽြမ္းပါဘူး ၊


ငါက ..
အတိတ္ကို အနာဂတ္မွာ
ျပန္ေမွ်ာ္လင္႔ရံုသက္သက္နဲ႔
ဒီခရီးကို ဆက္ခဲ႔တာပါ … ။


၆။

တန္ခိုးရွင္ ကိုးကြယ္မႈကို စိတ္ပ်က္ဆန္႔က်င္တဲ႔ ငါဟာ …
မင္းရဲ ႔ လေရာင္ဆန္တဲ႔ ဖန္ဆင္းမႈေတြေအာက္မွာ…
…
ဧဒင္ ဥယ်ာဥ္ကိုလည္း ယံုတယ္
အာဒံရဲ ႔အိပ္မက္ကိုလည္း ယံုတယ္ ။


၇။

ပိုးတံုးလံုးေကာင္ေလးေတြလို
သူ႔ႀကိဳးေတြနဲ႔သူ ပိတ္ေလွာင္ေသဆံုးၿပီးကာမွ …
ဘ၀ကို …
အေတာင္ပံေတြနဲ႔ ျပန္စခြင္႔
မရရင္လည္းေန …
မင္းကိုေတာ႔ ခ်စ္ေနပါရေစ ၊


ေအာက္ဆံုးဆူးက စနမ္းမွ
ႏွင္းဆီရဲ ႔ရနံ႔ကို တို႔ထိခြင္႔ရမယ္ဆိုလည္း …
ေသြးစက္လက ္က်ပါေစ
မင္းရဲ ႔ရက္စက္မႈမွာ …
ေက်နပ္ၾကည္ႏူးစြာ
ရူးေနပါရေစ ။


 ၈။

မင္းရွဴထုတ္လိုက္တဲ႔
ေလသားႏုႏုကိုမွ
ဒဏ္ရာတစ္ေထာင္နဲ႔ လဲၿပီး၀ယ္ခဲ႔တဲ႔ ေကာင္ ၊
…

ပန္းႏုေရာင္လည္တိုင္စပ္က
မင္း ေခၽြးပြင္႔ေလးတစ္စကိုေတာင္
ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ ပံုတူဆြဲယူခဲ႔တဲ႔ေကာင္ ၊
…

ဟိုး အေ၀းက …
ပ်ံသန္းလာတဲ႔ အိပ္မက္ေတာင္
မင္းပါမွ မက္တဲ႔ေကာင္ အတြက္ ၊
…

‘ကမၻာကေနကိုပတ္တယ္’ ဆိုတာမ်ိဳးေလာက္သာ
မင္း ငါ႔ကို နားလည္စမ္းပါ . . . ငါ႔ကို ။


၉။

ငါ႔ရဲ ႔အလင္းေၾကာင္႔ မင္းပူျပင္းေနရတယ္ ဆိုရင္
ငါ႔ရဲ ႔ဘ၀ကို အေမွာင္အတိခ်ထားလိုက္ပါမယ္ ၊ ..


မင္းမွန္ဖို႔အတြက္ ငါမွားေပးရရင္လဲ
ငါ႔အတြက္ကေတာ႔ တရားေနမွာပဲ ၊..


ညတိုင္းအလြမ္းျပဳသမွ် ႏုေနရတဲ႔
မင္းလက္ခုပ္ထဲက ‘ေရ’ ဟာ ငါပါ ၊ ..


ပလုတ္က်င္းခ်င္က်င္း၊ ေျခေဆးခ်င္ေဆး
မင္းအတြက္ ေအးျမစင္ၾကယ္ျခင္းကိုေပးမယ္ ။


၁၀။

ဒါေပမယ္႔…


၁၁။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ …
ေမာ္ဖိန္းထိုးဖန္မ်ားတဲ႔ သစ္ပင္ဟာ
အရြက္အုပ္ဆိုင္းဆိုင္းထဲ
အကိုင္းရွာမရသလို … ၊


တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ …
မာယာေသာက္ၾကဴးတဲ႔ အဆိပ္လူးႏႈတ္ခမ္းဟာလည္း
အနမ္းခ်ိဳပ်စ္ပ်စ္ထဲ
အခ်စ္ရွာမရဘူး … ။


၁၂။

ငါ သိလာခဲ႔တယ္


၁၃။

ဖြင္႔လို႔မရတဲ႔ တံခါး ကို
နံရံ လို႔ ေခၚသင္႔မေခၚသင္႔ …၊


ၿပံဳးလို႔မရတဲ႔ လူသား ကို
ေစတန္ လို႔ ေခၚသင္႔မေခၚသင္႔ …။


၁၄။

ဆက္တိုက္ ..
ငါ…ထပ္ၿပီး သိလာခဲ႔တယ္


၁၅။

ၾကယ္ပန္းေလးကို ၀တ္မံႈကူးဖို႔
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ရဲ ႔စိတ္ကူးဟာ
……….
အိပ္မက္ေတြနဲ႔သာရူးခဲ႔ရသလိုမ်ိဳး …၊

ရြက္လြင္႔မယ္ဆိုတဲ႔ ေက်ာက္တံုး…
ငါ …
ေရစပ္မွာပဲ ရံႈးနိမ္႔ျမဲ
ရံႈးနိမ့္ေနရဦးမွာပဲ … ဆုိတာ ၊၊



၁၆။

တုန္႔ျပန္မႈမရခဲ႔တဲ႔ ငါ႔အၿပံဳးအတြက္
ငါ ျပန္သနားခဲ႔ရတာက ဘ၀တစ္ဆံုးျဖစ္ခဲ႔ရျပီးတဲ့ေနာက္ ….


၁၇။  

ငါေလ …



၁၈။   

ငါ …



၁၉။

  ..



၂၀။

[နိဒါန္း]…

အမွန္ေတြကို ငါေရးခဲ႔ေသာ္လည္း
ခ်စ္သူမယံုမွန္း ငါသိၿပီးျဖစ္သည္ ၊

ထို႔ေနာက္…ခ်စ္သူ၏မ်က္ႏွာကို
တသက္စာအတြက္ အလြတ္က်က္ခါ
ငါထြက္လာခဲ႔သည္။
မဆံုခ်င္လည္း…ရွိေစေတာ႔…။         ။

၀က : 2005-2010 Nov.

စခန္းအမွတ္ (၇)

ျဖဴစင္မႈကိုသန္႔စင္ေဆးေၾကာဖို႔ ..
ဒါမွမဟုတ္
ေ၀ဒနာကို အနာတရျဖစ္ေအာင္ ဒဏ္ရာနဲ႔တကြ
နာက်င္ခံခက္ေစဖို႔ … ၊

၀င္ေလထြက္ေလရဲ ႔ၾကား
ညမ်ားစြာ ညမ်ားစြာ …
မူလစိတ္ဓာတ္ကြယ္ရာ ဖိတ္ေခၚမႈထဲ
ေ၀၀ါးစြာ ေ၀၀ါးစြာ … ၊

စက္၀ိုင္းတဖက္တခ်က္ဆီ
ဇာတိေျပာသမွ် မရဏ အၿပံဳးလွေအာင္ …
ဟိုးေရွးေရွးကတည္းက
ဇရာက ခါးကုန္းေပးခဲ႔ရသလို … ၊

ပိုးကုန္မွာ မေၾကာက္ေတာ႔တဲ႔
ေမာင္ပံု႔ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ….

မင္းနဲ႔ငါ မရွိေတာ႔
ေတာအုပ္နဲ႔လြင္ျပင္မရွိေတာ႔
အမည္နာမနဲ႔ သ႑န္မရွိေတာ႔
အခ်ိန္ကာလနဲ႔ၾကြယ္၀မႈမရွိေတာ႔
စပ္ဆပ္သိစိတ္နဲ႔ တည္ျမဲျခင္း မရွိေတာ႔ ။ ။

၀က : 2005 Sep

အခ်စ္၀တၱဳ

ဒုတိယအရြယ္လို႔ သတ္မွတ္ၾကတဲ႔ ၂၅ႏွစ္သား
ႀကီးေကာင္ႀကီးမားနဲ႔ အရူးထတယ္ပဲဆိုခ်င္ဆို
အခုမွ ေပါက္ေတာက္ေတာက္နဲ႔လို႔ေျပာခ်င္ေျပာ

ကိုယ္႔အေျခအေန ကိုယ္အသိဆံုးမို႔လား

လူသားတိုင္း တစ္သက္မွာတစ္ခါေတာ႔
ဒီလိုအခ်စ္ရူးမ်ိဳးရူးဖူးသင္႔တယ္

ဥေဒါင္းဖိုေတြေတာင္မွ ကိုယ္႔မိတ္ဖက္ကို
ေတြ႔တဲ႔အခါ အရွက္မရွိဖင္ဆီဖူးေပၚေအာင္
အၿမီးႀကီးျဖန္႔ ျပၾကေသးတာပဲ

လံုလံုၿခံဳၿခံဳက်ိတ္ရူးမိတာ ဘာျဖစ္လဲဗ်ာ

ၿပီးေတာ႔ ၾကမ္းတမ္းလွတဲ႔ ေဟာဒီသဘာ၀
ေလာကႀကီးထဲမွာ စာဘူးေတာင္းငွက္ကေလးေတြေတာင္
မီးရထားလမ္းေဘး ဓါတ္ႀကိဳးေသးေသးေပၚမွာ ေလမိုးမလံုမၿခံဳ
အသိုက္ကေလးတြဲလဲနဲ႔ အခ်စ္အတြက္ ဘ၀အတြက္
အံတုရဲရင္႔ၾကေသတာပဲ

ကၽြန္ေတာ္လို ဘြဲ႔ရၿပီးေလာကဓာတ္ပညာေတြ တတ္ထားတဲ႔
ေယာကၤ်ားရင္႔မႀကီးအဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔စရာတျပြတ္ႀကီးဗ်ာ တျပြတ္ႀကီး !

အခ်ိဳ ႔ပင္႔ကူမ်ိဳးႏြယ္ေတြဟာ သူတို႔သဘာ၀
ခ်စ္မႈေရးရာကိစၥၿပီးၾကရင္ အဖိုေတြက
ေသသြားၾကေရာ တဲ႔
သူတို႔လိုေတာ႔ အခ်စ္အတြက္အသက္မစြန္႔ႏိုင္ေပမယ္႔
ဂဏန္းေကာင္ေလးေတြလိုေတာ႔ ကာကြယ္ေစာင္႔ေရွာက္ႏိုင္ပါတယ္
သိတယ္မို႔လား သူတို႔အေၾကာင္းကို ?

တစ္ေကာင္နဲ႔တေကာင္ သေဘာက်ေလ႔လာၿပီးလုိ႔
ခ်စ္ေတာ႔မယ္ေဟ႔ဆိုရင္ ဂဏန္းအမေလးက သူ႔အေပၚအခြံမာႀကီးကို
အကၤ် ီခၽြတ္သလို ခၽြတ္ခ်ေပးလိုက္ေရာ
အဲဒီအခါက်မွ …
အဲ…ၿပီးမွျပန္၀တ္ခ်င္လဲမရေတာ႔ဘူးဗ်
သဘာ၀ေဘးအႏ ၱရာယ္ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္
အခြံမာျပန္ျဖစ္လာေအာင္ အေတာ္ၾကာေစာင္႔ၿပီး
ပုန္းေနရတာ
အဲဒီမွာ အထီးကအစာရွာေပး၊ ေစာင္႔ေရွာက္ေပးနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္က အဲ႔ဒီလိုဂဏန္းထီးထက္ေတာ႔ အမ်ားႀကီးသာႏိုင္တာေပါ႔

ေမေမ ဖတ္ဖို႔

ႏွစ္ေပါင္း ( ၅၆ ) ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ အေမရွင္သန္ေနထိုင္လာခဲ႔
သားေမြးဖြားလာတဲ႔ ( ၁၉၈၆ ) ကာလကအစ က်န္တဲ႔ ( ၂၅ ) ႏွစ္လံုးလံုး
အခုထ ိရက္ေပါင္း ( ၉၀၀၀ ) ေက်ာ္ နာရီေပါင္း ( ၂ )သိန္းေက်ာ္
စကၠန္႔ေပါင္းအသေခၤ်
အေမ႔ဆီက အရာအားလံုး အခိ်န္အားလံုးကို
ဒီနတ္ဆိုး နဲ႔ နတ္သားေရာစပ္ရာ ၀ိညာဥ္ငယ္ေလးက ခိုးစရာ၊ ေတာင္းစရာမလိုဘဲ ရရွိခဲ႔တာပါ။

·         လက္ျပင္မွာ အဆိပ္ျမွားစိုက္လွ်က္ ေသြးစက္လက္နဲ႔
သားငယ္ကိုမေသခင္ႏို႔တိုက္ဖို႔ ၀ပ္က်င္းျပန္ေနတဲ႔ အာဇာနည္ ၀ံပုေလြမတစ္ေကာင္လိုလဲ ရင္ေသြးအတြက္ နာက်င္မႈမဲ့ ေဇာေတြနဲ႔…

·         ၿမိဳခ်ၿပီးသား အစားအစာေတြကိုမွ ခံရခက္ခဲစြာ ျပန္လည္အန္ထုတ္ေကၽြးေမြးခဲ႔တဲ႔ ဂုဏ္ယူဖြယ္ မိခင္ငွက္မႀကီးရဲ ႔ ေမတၱာမ်ိဳးနဲ႔…

·         အရွက္ရဆံုးအလုပ္နဲ႔ အစားတစ္လုပ္ လဲလွယ ္လူမမယ္သားငယ္အတြက္ ေတာင္းရမ္းရတဲ႔ သူဖုန္းစားမိခင္ေတြရဲ ႔ သတၱိဇြဲနဲ႔…

ဒါေတြဟာ ဂုဏ္ယူေလးစာမႈ အျပည္႔နဲ႔သားဥပမာအျဖစ္သာ ေက်းဇူးေတြရင္နဲ႔ရင္းၿပီး ေရးစပ္လိုက္တာပါအေမ…
“ မေျပာေတာ႔ပါဘူးဆိုတာ ” ၿမိဳသိပ္ဖို႔အခက္ခဲဆံုးအရာ
“ သားသိလာမွာပါဆိုတာ ” မေျပာရက္တဲ႔အေမ႔ေတၱာ
“ ဟာ အေမ႔အတြက္မလိုပါဘူး ” ဆိုတာ သားအတြက္သိမ္းဆည္းတဲ႔ အေမ႔ရဲ ႔ေစာင္႔ဆည္းမႈ
မိုက္မဲစြာ တစ္ခါတစ္ရံသားေအာ္မိတဲ႔အခါ အေမထပ္မေျပာေတာ႔တာ
“ သားငရဲထပ္ႀကီးမွာစိုးလို႔ ” ဆိုတာအေမ႔ရဲ ႔သည္းခံျခင္း

ရင္ဘတ္ပိုင္ဆိုင္မႈမွတ္စု

ေသြးထြက္ေအာင္မွန္တဲ႔
ကဗ်ာတပုဒ္ရွိတယ္

စုဘူးေလးနဲ႔ စုထားတဲ႔
သတၱ၀ါတစ္ခု ကံတစ္ခုရွိတယ္

လိပ္ျပာေတြျဖစ္လာေအာင္ပ်ိဳးႀကဲဖို႔
ေမေမ႔လေရာင္ေတြရွိတယ္

ေစတနာနဲ႔မရိုက္သတ္ခဲ႔ေပမယ္႔
၀တၱရားအတိုင္း ေသြးစုပ္သြားတဲ႔ ျခင္တခ်ိဳ ႔ရွိတယ္

‘လမင္း’ဆိုတဲ႔ ခ်စ္သူလႊတ္တင္ထားေသာ
အျဖဴေရာင္မီးပံုးေလးရွိတယ္

ရြက္လႊင္႔မယ္ဆိုတဲ႔ ‘ေက်ာက္တံုး’
ေရစပ္မွာပဲ ရႈံနိမ္႔ခဲ႔ရတာေတြရွိတယ္

သူေတာ္ေကာင္းကို နတ္ေကာင္းမရင္
သူယုတ္မာကို နတ္ဆိုးမလိမ္႔မယ္ဆိုတဲ႔ ခံယူခ်က္ေတြရွိတယ္

မင္းမွန္ဖို႔အတြက္
ငါမွားေပးရတာေတြရွိတယ္

အရက္ခြက္ထဲကိုျပဳတ္က်သြားတဲ႔
ငါ႔မ်က္လံုးတစ္လံုးရွိတယ္

ေသြးထြက္ေအာင္မွန္တဲ႔ (၀ါ)
ေသြးထြက္ေနတဲ႔
ငါ႔ ကဗ်ာတပုဒ္ရွိတယ္။ ။

၀က : 2005

ေရႊရည္‌

မင္႔ အၿပံဳးဆံုး မ်က္၀န္းတစ္ခတ္စာ
ငါ႔ရင္ဘတ္ အရည္ျပား ပါး’ ပါး လာသလို
မင္႔ ဆံႏြယ္ခ်ိဳအီအီထဲ
မင္း လည္တိုင္ လမ္းမတေလွ်ာက္
ငါခုတ္ေမာင္းသြားပါရေစေတာ႔ ၊

မင္း ခါးေသးသြယ္ထဲျမႈပ္ထားတဲ႔
ငါ႔လက္ေခ်ာင္းေတြ…ၿပီး
ငါတို႔မ်က္ႏွာစာ ႏွစ္ခု ေရနဲ႔ေရလိုစီးရင္း
နတ္ဆိုးက ႀကိဳးလာမျဖည္ေပးသမွ်
ေရႊရည္…ေျပာမျပတတ္ေအာင္
လိႈက္ေမာပ ၊

စိုစြတ္နဲ႔တသင္းသင္း
တုန္ရီေမ်ာလြင္႔
ႏႈတ္ခမ္းထူေလးရဲ ႔ပုန္ကန္မႈမွာ
ငါအသက္မရွဴဘူး
ရမၼက္အျဖဴကိုရွဴတယ္ ၊

ဆက္ၿပီး
ဒီညကိုအႏိုင္ပိုင္းဖို႔
ေရႊရည္…အိပ္စက္မႈမဲ႔ အခင္းတစ္ခင္း
မင္းရင္ ငါ႔ရင္ထဲက
ဆြဲထုတ္လိုက္ ! ။ .. ။
၀က : 2006

မေန႔ညက မိုးဥတုတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ပါ၀င္တယ္

မိုးေကာင္းကင္အေပၚထပ္က အခန္းေ႔ရႊတဲ့အသံ ၊

ညအေမွာင္ပ်က္ၾကီးထဲ ဖ်တ္ခနဲ ..

ဖ်တ္ခနဲ ..  ..  .. အလင္းကစားေနပံု နဲ႕ ၊

သူတို႕ .. အိမ္ေျပးမိုးပြင့္ကေလးေတြ

မကုန္ဆံုးေတာ့မယ့္ အလား

တေပ်ာ္တပါး .. မိခင္ေျမၾကီးဆီ

ေျပး၀င္ဆင္းသက္လာၾကခ်ိန္တေလွ်က္ ၊

ေဒါင္ေကာင္းတဲ့ အိမ္ေရွ႕အုန္းပင္ၾကီး

ေလျပင္းရဲ႕ လက္ေမာင္းကို ယိမ္းႏြဲ႕ခိုစီး ၊

တိမ္နီကေလးေတြရဲ႕ သြားျမဲသြားခရီးစဥ္

နက္ျဖန္ ဘယ္မွာ၀င္လို႕ ဘာပံုေရးမယ့္ အေၾကာင္း ….. ၊

… … …

၎ တို႔ အား …

တစ္ကိုယ္စာ ၀ရန္တာေလးမွာရပ္လို႔

ေရမႈန္ေရမြားေလးေတြ …

ထိလို႕ထိမွန္းမသိ

မွင္သက္ေတြးေတာ

ေငးေမာေနမိ …  …  …  သူ  … … … ။ .. ။

၀က ( 1:00 am 25-06-2011 )

၀က

အသက္အရြယ္အလိုက္မွားတယ္ အသက္အရြယ္အလိုက္မွန္တယ္
လေပၚမွာလည္းထိုင္ဖူးတယ္ ေနမင္းကိုလည္းနမ္းဖူးတယ္
ေလကိုရွဴတာနဲ႔တင္ ရူးသြပ္တယ္ ေရကိုေသာက္တာနဲ႔တင္မူးယစ္တယ္
သတၱ၀ါနဲ႔သဘာ၀ကိုလည္း ၀ါးတားတားျမင္တယ္
ေကာင္းလြန္းတဲ႔မေကာင္းမႈေတြနဲ႔ တရားဓမၼကိုလည္းေ၀၀ါး၀ါးသိတယ္
ငါလုပ္ရင္ဘာမဆိုျဖစ္တယ္ ငါလုပ္ႏိုင္တာတစ္ခုမွမရွိဘူး
ေရတစ္စက္ရဲ ႔၀ဲဂယက္မွာေသျခင္းကိုလည္းျပင္ဆင္ထားတယ္
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ႀကီးၿပိဳက်လာလည္း ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ႀကိဳးစားတယ္
ဘ၀တူခ်င္းေတြ႔ရင္တၿပိဳင္နက္ထဲ ေခါင္းညိမ္႔တယ္ ေခါင္းခါတယ္
တစ္စကၠန္႔ခ်င္းစီကို တယုတယ သိမ္းဆည္းတယ္
တစ္ဘ၀လံုးကိုနာက်ည္းယူက်ံဳးမရစြာ ေမ႔ပစ္တယ္
ငါ႔ေန႔ေတြကိုလႈပ္ရွားမႈက၀ါးမ်ိဳတယ္
ငါ႔ညေတြကိုခံစားမႈကစားေသာက္တယ္
ပါးစပ္ကိုဟၿပီး ေက်းဇူးတင္စကားေျပာတယ္
ပါးစပ္ကိုပိတ္ၿပီးဆဲေရးတယ္
ေနာင္တနဲ႔ ကုကၠိစကိုသမၼာသတိနဲ႔အႏိုင္ပိုင္းတယ္
အေလအလြင္႔မ်ားမ်ားနဲ႔အံုၾကြလာတဲ႔စိတၱဇကို ရင္ရွဳိက္သံနဲ႔လက္စားေခ်တယ္
ငါ႔မ်က္စိထဲမုန္တိုင္း၀င္တယ္ ငါ႔အလယ္ေခါင္က စ်ာန္၀င္စားမႈထြက္လာတယ္
ငါ မင္းကို ငါ ငါ႔ကို ေကာင္းေစခ်င္တယ္ ဆိုးေစခ်င္တယ္
အခု ငါ မင္း ဒီကဗ်ာကိုၿပံဳးျပေနတယ္လို႔ အိပ္မက္မက္ေနတယ္
အခု ငါ ဒီကဗ်ာျဖစ္ၿပီး မင္း ကိုမဲ႔ျပေနရင္းအိပ္ရာကႏိုးလာတယ္ ။ ။

၀က : 2006

သူငယ္ခ်င္းသုိ႔.... ၁

ရိုးအတဲ့လူထက္...
လိုက္ေလ်ာညီေထြေနႏိုင္တဲ့သူက ပုိလူရာ၀င္သတဲ့...

ရင္ထဲရွိရွိအတိုင္း ဖြင့္ခ်ျပတတ္တဲ့သူထက္...
အေျခအေနအခ်ိန္ခါေတြ နားလည္ႏိုင္တဲ့သူက လူလိမၼာတဲ့...

အေျပာအဆိုပြင့္လင္းတဲ့သူထက္...
အေျပာဆိုလိမၼာတဲ့ သူကုိမွ လူ႔အသိုင္း၀ိုင္းကပိုမက္ေမာတယ္တဲ့......

အမွန္တရားျမတ္ႏိုးတာလဲ ဂုဏ္ယူစရာပါ..
ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ...
အမွားေတြကုိလဲ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ့သူမွ
ေလာကၾကီးမွာ သက္ဆိုးရွည္သတဲ့......

အမွားတစ္ရန္

တဆိတ္ေတာ့ ေတာင္းပန္တယ္...
မလာႏိုင္တဲ့ ခရီးအတြက္...
ေျခလွမ္းေတြ လာလာမလွမ္းၾကနဲ႔.....
လူတစ္ကာအတြက္ သာေနတဲ့လမင္း
ကုိယ္ပိုင္သိမ္းခ်င္မိတဲ့...
ရူးမိုက္မိုက္ အတၱေတြ
အေရာင္ပိုေတာက္ခဲ့တာပဲ အဖတ္တင္တယ္....

အလိုလိုက္ခံရတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္..
အဆူခံလုိက္ရရင္.. ပိုခံစားရတယ္ဆိုတာ...
မလိုခ်င္တဲ့ ဥေပကၡာေတြ... ရလိုက္တဲ့ေန႔က
ေကာင္းေကာင္းၾကီးနားလည္လိုက္တယ္...

အခ်ိဳေတြလာလာေကၽြးတယ္...
( ျပီးရင္ ) အမွန္တရားခါးေၾကာင္း သင္ခန္းစာေတြ
လာလာေပးတယ္...
ေနပါေစ..
ငါ့ဘ၀နဲ႔ငါသာရွိေစေတာ့...
အမွန္ဆိုတာ....
ငါ့အတြက္အမွားဆံုးအရာအျဖစ္သတ္မွတ္လိုက္တယ္....
ငါအခါးေတြမုန္းတယ္....

ေမးခြန္း

ကမ္းေျခ
အလြမ္းေ၀လွသည္
သင္.အသံ
သင္.ပံုစံ
ခံစားသူကိုဖမ္းစား၏
အထူးသျဖင္.
က်ဴပ္လိုလူကို
ဖမ္းစား၏
သက္တမ္းက်ုပ္တို.
တရာလြန္စြာရွိသည္မွာရွားပါး၏
သင္.သက္တမ္းကား
က်ုဳပ္မသိ
ရာစုတဆက္
သင္.ထံလာသူ
က်ုပ္လိုလူတို.
မ်ားစြာရွိ၏
ေအာ္  ကမ္းေျခ
ဂုဏ္ယူပါ၏
သင္.အလွကား
ျမဲျမံပါ၏
ေအာ ္ကမ္းေျခ
ကမာၻအစ
ယေန.သည္.တိုင္
သင္.ထံလာယူ
အလွခံစားသူ
ဘယ္ႏွစ္ဦးရွိပါသနည္း။။
(ဒိုေရမာ)

ကစားပြဲ

ဘ၀ကစားပြဲ  စတင္ပါမည္
မပါမေနရတဲ.
သူျပီးရင္ ကိုယ္.အလွည္.ေပါ.
ဒိုင္လူႀကီးရဲ.
စထြက္ ရြတ္ဆိုလိုက္ျပီ
ေျပးလိုက္ႀကတာ
ေခ်ာ္လဲသူကလဲ
ကြဲသူကကြဲ
မပဒါေတြလဲ
ေျမလူးၾက
အသံ ကံ ဆံ ကြဲျပားသေရြ.
ဘ၀ ေနနည္းေတြကြဲဲျပား လို.ေပါ.
ႀကည္.လို.ေကာင္းတဲ.ပြဲ
တခ်ိဳ. က ကိုယ္.ကိုယ္ကို
အားေပးေနတယ္
ဒီလို  ပြဲေတြႀကည္.မယ္ ဆိုရင္
မိမိဆီမွာပဲ
လက္မွတ္၀ယ္ယံုေပါ.။ ။
(ဒိုေရမာ)

တဒဂၤအေတြးမွန္

အေမွာင္ရဲရဲေတာက္ထဲက
ရွင္သန္အလင္းေရာင္တခုဟာ
ဆင္လိပ္ျပာတေကာင္ႏွယ္
ျပားပိတုန္းတေကာင္ႏွယ္
ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္စိတ္ေတြ
ႏိုးႀကားလာတယ္
တကယ္. အလင္းျဖစ္တည္မႈကိုေတာ.
ရမက္အခ်ိဳ.ေႀကာင္.လစ္လ်ဴရႈထားခဲ.
အလင္းစြမ္းအင္တခ်ိဳ.ဟာ
သတ၀ါတခုကံတခုေႀကာင္.
အခ်ိန္ဆိုတဲ.နယ္တခုကေန
ေရာက္ရွိလာလိမ္.မယ္လို.
ကိုးစားရင္း
ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ.စြာ
အေမွာင္သူ
လိပ္ျပာ
ပ်ားပိတုန္းမ်ားနဲ.
ကစားရင္း
ကုန္ဆံုးခဲ.တဲ.ငါ။ ။
(ဒိုေရမာ)

တို႕ဗီးနပ္

ဒီကေန.
ထုဆစ္ခြင္.ေပးႏိုင္မလားခင္ဗ်ာ
အပီးသတ္ေတာ.မယ္.
ဗီးနပ္ရဲ.
အလွေတြဆင္ေတာ.မယ္ေလ
တည္ျငိမ္ေနတဲ.
မ်က္၀န္းေတြထဲမွာ
အာဟာရ  ၊ဒုကၡ ၊သုခ
အစံုလင္နဲ.
တင္.တယ္ခ်က္က
ဟန္ေဆာင္တာမရွိတဲ.
မ်က္ရည္တဖက္
အလြမ္းရဲ.သက္ေသထူလို.
ေက်ာက္သားထုေႀကာင္.
စိတ္သြင္ျပင္မွာ
မာေႀကာတိက်ေစတယ္
ရိုးရွင္းတဲ.အျပံဳးဟာ
ရင္.က်က္မႈေတြျပည္.လွ့်ံလို.
သူဟာ ျမင္သူတိုင္းရဲ. .....အတိတ္ကို
စဥ္းစားေစ တယ္
ဗီးနပ္
ဗီးနပ္
ရုပ္လံုးေပၚလာျပီ
အေေ၇းအေႀကာင္းေတြ
က်ိဳ.တို.က်ဲတဲေတြ
ဟုတ္ကဲ.
ကြ်န္ေတာ္.ဗီးနပ္ဟာ
ေလာကနီတိအတိုင္း
လူမႈေရးတာ၀န္ေတြ
ေက်ေက်ညက္ညက္
ထမ္းေဆာင္ျပီးလို.
အနားယူသြားတဲ.
မီခင္အိုႀကီးဗီးနပ္ပါ    ခင္ဗ်ာ
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။    ။
(ဒိုေရမာ)

ငါ့ရင္ခုန္သံ

ယမကာသမားတေယာက္ရဲ႕
သန္းေခါင္ေက်ာ္ေရေသာက္သံ
ဆင္လိပ္ျပာရဲ႕
ေတာင္ပံခတ္သံ
ငါ.ႏွလံုးခံုသံ
ေရာသမေမႊေတာ့
အႏုအလွလံုး၀မပါတဲ့
ေဆးမွင္ခပ္ႀကမ္းႀကမ္း
အေတြးေတြ
ေတာစီးဖီနပ္တရံထဲမွာ
ပစ္စလတ္ခတ္နဲ႔
ဒုန္းစိုင္းေျပးလႊားေနတယ္
အေျဖမဲ့ေနတဲ့ငါ့ကဗ်ာစု
ဒီကဗ်ာမွာေပ်ာ္တယ္
ဒီဘ၀ကိုမင္တယ္
နားမခံႏုိင္္ေအာင္ ေအာ္ဟစ္တဲ.
ငါ့ အတိ္တ္ နဲ႔ ယခု
ဘယ္ေလာက္ ညစ္ေပ ပ ေစ
အားလံုးကို
ငါ့စာသားေတြအျဖစ္
ေျပာင္းပစ္လိုက္မယ္။   ။
(ဒိုေရမာ)

ဒြိ

ငါ.မွာေခါင္းႏွစ္ျခမ္းရွိတယ္
တျခမ္းမွာ
အခ်စ္ ၊ ၀ိပသနာ ၊ အလြမ္း နဲ. ကဗ်ာ
တျခမ္းမွာ
အရက္ ၊ တဏွာ ၊ ေသြး  နဲ.ဗလာ
တေန.တခါ
အခ်စ္ နဲ. တဏွာ
အရက္ နဲ. ၀ိပသနာ
အလြမ္း နဲ. ဗလာ
ကဗ်ာ နဲ. ေသြး
ေရာယွက္တယ္
ငါ.မွာေခါင္းႏွစ္ျခမ္းရွိတယ္။ ။
(ဒိုေရမာ)

စားက်က္

ငါ.စိတ္ကူးရဲ.
တေန.တာ  စားက်က္  မွာ
လမ္းေလ်ွာက္ထြက္တာ
မင္းပါတယ္.......
မင္းရယ္ ငါရယ္
ငါတို. ေျပာေန က်
အ၀ါ ေရာင္ ဖဲႀကိဳး ရယ္
ကတီပါ ဖိနပ္ ရယ္
မင္း ရဲ.လက္ ဖမိုး ႏုႏု ရယ္
သနပ္ခါး နံံ. ဒိုင္ယာရီရယ္
ငါျပန္ ေန က် လမ္း ရယ္
အ ၀င္ တံခါး တခ်ပ္ ရယ္
အသည္း ပံုေသာ. တေခ်ာင္းရယ္...
အား လံုး အရင္ လို ပဲ....
ငါ. စားက်က္ ထဲက
နံ ရ ံ မွာ
ေရး ဆြဲထားတယ္..........။  ။
(ဒိုေရမာ)

အမွီ

ညဟာ အက်ည္းတန္ ေအာင္ ေမွာင္ေနဆဲ
လူေန အိမ္ ျပတင္းေပါက္က မီးမွိန္ မွိန္ေတြရွိေနဆဲ
ေပ်ာ္ပြဲစားရံုေတြ တလက္လက္ ေတာက္ပေနဆဲ
ျပည္.တန္ဆာေတြ မ်က္ႏွာ အလွျခယ္ေနဆဲ
ဂီတ သံလိုလို အေ၀းက ေခၚသံတခု ျဖတ္ေျပးဆဲ
စစ္ျပီးေခတ္ကလို လူတခ်ိဳ. က်ိဳ.တို.က်ဲတဲ လမ္းေလ်ွာက္ေနဆဲ
ညလံုးေပါက္ဆိုင္တခ်ိဳ. လူရွင္းေနဆဲ
ေခြးေလေခြးလြင္. ေတြ ေပ်ာ္ ျမဴးေနဆဲ
ကဗ်ာစပ္သူေယာက္ ကဗ်ာ ၀င္စား ေနဆဲ
တိတ္ဆိတ္ေန တဲ. အရာရာ ဟာ ေအာ္ဟစ္ ဖို.အေႀကာင္းရွာ ေနဆဲ
ငါရဲ.  စာနာသူမဲ.ညေတြ ကို မွီ၀ဲ သက္၀င္ေန ဆဲ။          ။
(ဒိုေရမာ)

လြယ္အိတ္

ငါ႕ လြယ္အိတ္ေလး
နံရံမွာ ဖံုအလူးလူး နဲ႕..............
ဒီလြယ္အိတ္ထဲ ကို
ေမေမ႔ ဆီက အေႀကြေတြ
ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ခိုးထည္႕ဖူးတယ္......

လမ္းသြားရင္း
ဂေလာက္ ဂေလာက္ ျမည္ေအာင္
ဒီအိတ္ေလးကို တမင္ လႈပ္ျပီး
 သြားဖူးတယ္.....

မိုးရြာရင္ေရမစိုေအာင္
ဒီ္အိတ္ေလးကို
ရင္ထဲမွာ ပိုက္ထားဖူးတယ္......


မင္းတို႕အိတ္ေတြ အားလံုး
ခံု ေပၚတင္ ဆိုတဲ႕ ထဲမွာ
ဒီအိတ္ေလး လဲပါတယ္.........

စာမျပီးတဲ႕ စာအုပ္ေတြ
ထုတ္လိုက္ ထည္႕လိုက္လုပ္္ဖူးတယ္.....

အဲ ဒီစာအုပ္ေတြႀကား
အေရာင္ လြင္႕တဲ႕ထိ
စြယ္ေတာ္ ရြက္ ေလး ေတြ
ညႈပ္ျပီး ဒီအိတ္ေလးထဲ သိမ္းထားဖူးတယ္.....

တျဖည္းျဖည္း လွလာတဲ႕
သူငယ္ခ်င္း မ အတြက္
စာတို ေလးေတြ ထည္႕ဖူးတယ္......

ေက်ာင္းတံ ဆိပ္ ပံုေတြ
အခါခါ တပ္ဖူးတယ္ ......

ငါတို႕ အမွတ္တရ
ရိုက္ခ႕ဲတဲ႕ ပံု ေတြမွာ
ဒီလြယ္အိတ္ေလးပါ တယ္.....

ဘယ္သြားသြား အသံုးတဲ႕တဲ႕
ကိုယ္ရံေတာ္ ျဖစ္ခဲ႕ဖူးတယ္....

ဘာေျပာေျပာ
ငါ႕ ရဲ႕ ဘ၀ အစက
ဒီလြယ္အိတ္ေလး ထဲမွာ
ခို၀င္ျပီး ေႏြးေထြးဖူးတယ္။     ။
(ဒိုေရမာ)

မင္းအတြက္

ဆည္းဆာေရာင္နဲ႔
ေဆးျခယ္ထားတဲ႔
ငါ႔အနာဂတ္ထဲမွာ
မင္းအတြက္
အိမ္ေလးတစ္လံုး ရွိတယ္။

မင္းအတြက္
ေလေကာင္းေလသန္႔ရဖို႔
အိမ္ေရွ႕မွာ စိမ္းလဲ့ျပာေနတဲ႔
ပင္လယ္ေကြ႕တစ္ခု ရွိတယ္။

မင္းအတြက္
ငါ႔အလြမ္းေတြ သက္ေသျပဖို႔
ဟိုးေ၀းေ၀းမွာ
မီးျပတိုက္တစ္ခုရွိတယ္။

မင္းအတြက္
လမ္္းေလွ်ာက္ရင္
ေျခဖ၀ါးေတြ မပြန္းေစဖို႔
သဲႏုႏုေလးေတြရွိတယ္။

မင္းအတြက္
စိတ္ၾကည္ႏူးေအာင္ ေငးေမာဖို႔
ပင္လယ္ထဲက ကၽြန္းေလးနားမွာ
လိႈင္းေခါင္းျဖဴေတြရိွတယ္။

မင္းအတြက္
အပ်င္းေျပေကာက္ဖို႔
ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ
ခရု ေရာင္စံုေတြရွိတယ္။

မင္းအတြက္
လိႈင္းသံေတြပဲ႔တင္ေနတဲ႔
ေက်ာက္ေဆာင္နံရံမွာ
ငါ႔ကဗ်ာေတြရွိတယ္။

မင္းအတြက္
စိတ္ညစ္ရင္ေျပာျပဖို႕
တိမ္ေတြႀကားမွာ
ငါ႔ရဲ႕ဟာသစကားလံုးေတြရွိတယ္။

မင္းအတြက္
ဒီအိမ္ေလးရဲ႕
အ၀င္၀မွာ
ခရီးဦး ႀကိဳဖို႔
ငါရပ္ေစာင့္ေနတယ္။
မင္းလာခဲ႔ေနာ္။
(ဒိုေရမာ)

ခ်ိဳခဲ႕တဲ႕အဆိပ္

အဆိပ္ခ်ိဳတခြက္ကို
ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပဲေသာက္ခဲ႔ေတာ႔
ခံတြင္းကစ ရင္ခြင္တဆံုး
စြဲလမ္းျခင္းရဲ႕ႏိွပ္စက္မႈနဲ႔
အသံုးမ၀င္တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕
ခံစားသက္၀င္မႈကို
သိတယ္ဆိုရံုပဲ
ျပင္းျပတဲ႕အာရံုနဲ႔
ေ၀ါ႔ အန္ ခ်မယ္အလုပ္မွာ
ငါ ႔အသက္
ေငြ႕ေငြ႕ပဲ ရွ္ိေတာ႔တယ္။
(ဒိုေရမာ)

ေတြးလက္စက္ေ၀

ေ၀......တရိပ္ရိပ္ ျမဴေတြ နဲ႕
 ျမင္ကြင္း ေတြ....
ရွိေစေတာ႕
ငါ မလြမ္း ဘူး
ေႀကြ.....တလက္လက္ ဆက္ေနတဲ႕
မိုးစက္မံႈ ေတြ......
ရွိေစေတာ႕
ငါမႏြမ္းဘူး
ေလေျပ.......ေရြ႕ေရြ႕ တိုးခတ္လာတဲ႕
အသိစိတ္မွာ
လိုက္ေမ်ာရင္း
ရွိေစေတာ႕
ဒါ မဆန္း ဘူး ။
(ဒိုေရမာ)

ကဗ်ာစ

တစ္ရံေရာအခါ
ေဆးေရးမျခယ္
ကဗ်ာတစ္စ ရွိေလသည္
.......................
.......................
အႀကြင္းမဲ႕
ပံုရိပ္တို႕ကို
သတိရျခင္းမ်ားစြာျဖင္႕
ေျခြခ်လိုက္သည္
.....................
ျမတ္ႏိုးျခင္းေႀကာင္႕
သစၥာသိေစ
.......................
......................
ခ်စ္ျခင္းရွိေသာ္
သင္ သိေစ။။။
(ဒိုေရမာ)

အလြမ္း...

လြမ္းတယ္...
စိတ္တိုင္းမက်ရင္ ဆူတတ္တဲ့ အေမ့အသံကိုလြမ္းတယ္....

လြမ္းတယ္....
ခ်ီးက်ဴးခ်င္စရာေလးလုပ္မိရင္ ဒါငါ့သမီးၾကီးေလလို႔ေျပာျပီးေတာ့
အူေၾကာင္ၾကားႏိုင္တာမ်ိဳးေတြဆိုရင္ "နင့္အေမနဲ႔တူတာေလ"လို႔ေျပာတဲ့အေဖ့ကိုလြမ္းတယ္...

လြမ္းတယ္....
ျပန္မေျပာနားမေထာင္ ေနတတ္တဲ့ ညီမေလးကိုလဲလြမ္းတယ္....

လြမ္းတယ္.....
ဘုရားစူး မုန္႔ဟင္းခါးပါဆိုတဲ့ ခ်က္ခ်င္သလိုခ်က္ထားတဲ့အိမ္နားကဆိုင္ကိုလြမ္းတယ္....

လြမ္းတယ္.....
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆူညံေအာင္ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေနလဲ
မ်က္ေစာင္းထုိးၾကည့္မယ့္ သူေတြမရွိတဲ့ အရပ္ကုိလြမ္းတယ္.....

လြမ္းတယ္....
အထူးကား အထူးကားဆိုျပီး ၁၀၀ ျပန္မေပးတဲ့ မတ္တပ္ရပ္စီးရတဲ့ လိုင္းကားေတြလဲလြမ္းတယ္.....

လြမ္းတယ္......
ဟန္းဖုန္းၾကီး ခါးခ်ိတ္ျပီး စတိုင္ထုတ္ေနက်တဲ့ လူေတြရွိတဲ့ အရပ္ကိုလြမ္းတယ္.....

လြမ္းတယ္.....
မီးပံုမွန္လာေနရင္ကိုပဲ ေနမထိ ထိုင္မသာျဖစ္တဲ့ ခံစားမွဳမ်ိဳးေပးတဲ့အရပ္ကုိလြမ္းတယ္....

လြမ္းတယ္.....
လြမ္းရင္ျပန္လာခဲ့ေလလို႔ေျပာမယ့္သူေတြရွိတဲ့ အရပ္ကုိလြမ္းတယ္.....

လြမ္းတယ္......
ကုိယ့္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြအတြက္ စြန္႔ခြာခဲ့ရတဲ့ ကုိယ္ေနခဲ့တဲ့ အရပ္ကုိလြမ္းတယ္.....

လြမ္းတယ္.....
လြမ္းခ်င္လို႔ကို...လြမ္းတယ္.....

!_!

ဘယ္ေတာ့ျပန္မွာလဲ....
မေမးပါနဲ႔...
ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိ..အေျဖမရွိတဲ့ေမးခြန္းပဲ...

မေပ်ာ္ရင္ ျပန္လာခဲ့ေလ...
မေျပာပါနဲ႔...
ငါတို႔ဘ၀ေတြအဲေလာက္မလြယ္ဘူး...

အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္မလား...
မထင္လိုက္ပါနဲ႔....
ဟန္ေဆာင္အားတင္းျပံဳးေနရတဲ့သူေတြရင္ထဲဘာရွိလဲဆိုတာ
ျပံဳးဖူးတဲ့သူေတြသိပါတယ္

စိတ္ညစ္မခံနဲ႔ေနာ္...
အဲလိုအားမေပးနဲ႔....
စိတ္ညစ္လဲခံရမွာပဲ....
ပင္ကိုယ္စိတ္ရင္း... ပင္ကိုယ္အေတြး.... အားလံုးအားလံုးက
ရန္ကုန္ဘက္ျခမ္းမွာထားခဲ့ျပီ...

ကိုယ့္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္အတြက္...
တစ္ခုေပးတစ္ခုယူေလာကၾကီးထဲ...
ငါတို႔ေပးလိုက္ရတာေတာ့တစ္ခုမကဘူးထင္တယ္..

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း...
အေ၀းကေနျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္တာေလးေတြနဲ႔ပဲ...
ငါတို႔စိတ္ေတြ ပင္ပန္းလဲ.... ပင္ပန္းက်ိဳးနပ္ပါတယ္ေလ.....

အားလံုးရွိတယ္

မိုးေမွ်ာ္တိုက္ၾကီးေတြလား...
ရွိတယ္...

မွန္ေရာင္ေၾကြေရာင္ တလက္လက္ထေနတဲ့...
Shopping Centerေတြလား..
ရွိတယ္..

Air-con စိမ့္ေနေအာင္ဖြင့္ထားေပးျပီး
ေအာ္ေငါက္မဲ့ စပယ္ယာမပါတဲ့ဘတ္စ္ကားလား...
ရွိတယ္..

ဘရိတ္အုပ္တာေလး ျပင္းသြားရင္ေတာင္
ေတာင္းပန္တတ္တဲ့..MRTေတြလား..
ရွိတယ္..

သေဘၤာလား....
ဒီမွာေတာ့ သေဘၤာဆိုတာ ဟိုးးးးးးးးးးးးးးးး တိုက္ေပၚမွာ...
ရွိတယ္..

ေငြယားေလးမ်ားရွိလို႔ကေတာ့....
ေလးငါးက်ပ္တန္ေကာ္ဖီအလကားတိုက္ျပီး
တစ္ရာလဲမက တစ္ေထာင္လဲမက...
သဲ့သဲ့ျပီးယူမယ့္ Casino ဆိုတာလဲရွိတယ္...

အေရွ႕ေတာင္အာရွအတြက္
ေနာက္အႏွစ္ ၃၀ အထိ တစ္ခုတည္းေသာ Universal Studioဆိုတာလား..
အဲဒါလဲရွိတယ္...

မရွိတာဆိုလို႔...
အားကိုးတိုင္ပင္စရာ အေဖရယ္
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ အေမရယ္....
ငါ့ရဲ႕ ညီမေလးရယ္....
ဒါေလးေတြပဲ မရွိတာပါ...
က်န္တာအားလံုးရွိတယ္...

၁.၁၂.၂၀၁၁

သူရဲေကာင္း

အေဖ...
ေခၚၾကည့္ရံုနဲ႔တင္... အားရွိတယ္အေဖ..

သမီးမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္အညွိဳးမခံတဲ့အေဖ....
ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေလာကဓံရဲ႕ ေနေရာင္ေအာက္...
ေနေလာင္ေနခဲ့တာၾကာေပါ့....

နာက်င္ေစဖို႔ေနေနသာသာ
လက္နဲ႔ေတာင္မရြယ္ခဲ့ဖူးတဲ့အေဖ....
စကားလံုးတိုင္းက... ဘ၀အတြက္လမ္းမွန္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္...

စိတ္ညစ္ေတာ့မခံနဲ႔ .... အခ်ိန္မေရြးျပန္လာခဲ့ေနာ္တဲ့....
ေက်းဇူးပါအေဖ...
ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပါေစ....
အေဖက်ခဲ့တဲ့ေခၽြးတစ္စက္စာေတာင္မရွိခဲ့ပါဘူး....

အေမ့ရင္ခြင္ ေ၀းေတာ့မွ... ေႏြးမွန္းသိတယ္...
အေဖ့အရိပ္..... မရေတာ့မွ....ေအးမွန္းသိတယ္...

အေမက ဘ၀ရဲ႕ အလင္းေရာင္ဆိုရင္...
အေဖကေတာ့ သမီးရဲ႕ သူရဲေကာင္းပါ....

၇.၁၂.၂၀၁၁

အတိတ္..

ေမ့လိုက္ဖို႔ၾကိဳးစားတယ္ဆိုတာ...
သတိရဖို႔ တကူးတကအားထုတ္ေနျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲ...

မုန္းပစ္တယ္ဆိုတာ...
ရင္ထဲမွာ သူရွိေသးတယ္ဆိုတာ သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းအားျဖင့္ ၀န္ခံလိုက္တာ...

ငါလား...
သတိေတာ့ရတာေပါ့...
ငါ့ကိုယ္ငါေတာ့အေမွာင္မခ်တတ္ေသးဘူးကြယ္...

ငါလား....
ခ်စ္ေတာ့ခ်စ္တာေပါ့....
ငါ့ကိုယ္ငါေတာ့ မညာတတ္ေသးဘူးကြယ္....

ငါလား..
ေမွ်ာ္လင့္တာေပါ့....
(ေငြ႔ေငြ႔ေလးလင္းေနတဲ့..) ငါ့ဘ၀ငါ့မီးအိမ္ေလး ငါမျငွိမ္းခ်င္ေသးဘူးကြယ္...

ခက္တယ္ကြယ္..
အတိတ္ဆိုတာကလဲ (ဆရာမင္းလူကဗ်ာထဲကလိုပဲ)
လွည့္ၾကည့္လိုက္တိုင္း အနားကုိခ်က္ခ်င္းေရာက္ေရာက္လာတယ္...

အတိတ္ေရ...
ဒီတစ္ခါေတာ့ နင္ခ်ည္းပဲမလာနဲ႔.....
နင့္ဇာတ္အိမ္ထဲက အဓိကဇာတ္ေဆာင္ကိုပါ....
နင္နဲ႔အတူ တစ္ပါတည္းေခၚခဲ့စမ္းပါ...

(၂၃.၁.၂၀၁၂)

If I have a chance...

အခြင့္သာခဲ့မယ္ဆိုရင္...
အိပ္မက္ေတြထဲက စိတ္ကူးေတြအတြက္...
ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ေသးတယ္...

အခြင့္သာခဲ့မယ္ဆိုရင္....
အားငယ္ပူပန္မွဳေတြအတြက္...
ေျဖသိမ့္ေပးခ်င္ေသးတယ္...

အခြင့္သာခဲ့မယ္ဆိုရင္....
လွည့္ထြက္ေနတဲ့ ေက်ာျပင္ကိုနားကပ္ျပီး
ရင္ခုန္သံမ်ားၾကားရမလား နားေထာင္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္....

အခြင့္သာခဲ့မယ္ဆိုရင္....
အလိမ္အညာေတြကို မသိသလို
ဟန္ေဆာင္ေနေပးခ်င္ေသးတယ္...

အခြင့္သာခဲ့မယ္ဆိုရင္....
ဘ၀ဇာတ္ဆရာကို တစ္ခြက္တစ္ဖလားတိုက္ျပီး..
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေပါငး္ၾကေလသတည္းလို႔ ဇာတ္ကိုသိမ္းခိုင္းလိုက္ခ်င္တယ္.....

(၂၄.၁.၂၀၁၂)

ဘ၀

ေလာကၾကီးကမတရားဘူးဗ်ာလို႔ေျပာတာ
ဇာတ္လမ္းထဲမွာဇာတ္နာေအာင္ေျပာတဲ
့စကားပဲ...
အျပင္မွာေတာ့လာမေျပာနဲ႔....
ကိုယ္ညံ့လို႔ကိုယ္ခံရတာ...ဘယ္သူမွမသနားဘူး....

ဒိန္ခဲေနရာေရြ႕သြားတာလဲအေရးမပါေ
တာ့ဘူး....
ဒိန္ခဲေပ်ာက္မသြားဖို႔ပဲလိုေတာ့တယ္....
(လ်င္သူစားစတမ္းေလာကထဲ...)
သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္စရာလဲမလိုေတာ့ဘူး...
သူယုတ္မာ မျဖစ္ဖို႔ပဲလိုတယ္.....

အသက္ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ်
ရင္ဘတ္ ဘယ္ဘက္ျခမ္းကအရာက
ဘ၀မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိသိလာတယ္...
အားေတာ့နာေပမယ့္... ဒါအမွန္ပဲေလ...

ေလွ်ာက္ေနတဲ့လမ္းတစ္ခုအတြက္...
၀ါသနာလဲမလိုဘူး....ေပ်ာ္ေနစရာလဲ
မလိုဘူး....
၀ါသနာပါမွလုပ္ဆိုရင္...ငါတို႔ထမ
င္းငတ္တာၾကာေပါ့....
ေပ်ာ္ေနရေအာင္...... ဘ၀ၾကီးက ကစားကြင္းမွမဟုတ္တာ....

အေရးမပါတဲ့အရာေတြက
အေရးပါခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး...
အေရးပါတဲ့အရာေတြကို ဆြဲဆြဲထုတ္သြားတာ...
သိသိရက္နဲ႔ ငါတို႔လဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရတာေတာ့
ေတြးမိလိုက္တိုင္း...ရင္နာတယ္....

(၂၄.၁.၂၀၁၂)

::::::::: :) ::::::::::

ဟိုးအေ၀းကမ္းတစ္ဘက္က ေညာင္ညိဳပင္ေလး...
ေသခ်ာေမွ်ာ္ၾကည့္စမ္းပါ...သဲကြဲရဲ႕လား....
သူ႔အရိပ္ေအာက္မွာ...
နင္ေကာ... နင့္အတြက္ငါ့ခ်စ္ျခင္းေတြေကာ....
ငါထားခဲ့တယ္...

လွမ္းမလာတဲ့သူနဲ႔.....
မလာပါနဲ႔တားတဲ့သူ.....
ဘယ္သူ႔အျပစ္ရယ္လို႔ငါမဆိုပါဘူး...
လက္ညွိဳးထိုးစရာမရွိေတာ့လည္း
ကံၾကမၼာကိုပဲ... တရားခံရွာလုိက္ပါ့မယ္....

ေပ်ာ္ေနလားလို႔...တစ္ခါေလာက္ေမးၾကည့္ပါလား...
ေျဖမွာပါ..ငါအရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္လို႔...
ဒါေပမယ့္..ႏွလံုးသားကုိေတာ့သြား
မေမးနဲ႔ေနာ္...
သူက...မညာတတ္ဘူး....

ေပ်ာ္သလိုအရပ္မွာမေနဘဲ
ေတာ္ရာအရပ္ေနေနတဲ့ငါ့ဘ၀
ခံစားခ်က္ေတြကုိလဲ ငါနဲ႔ေ၀းတဲ့အရပ္တစ္ခုမွာပဲထားလိုက္တယ္...
နင္ေကာငါေကာ ေနသာတာေပါ့....

ေကာင္းကင္ေပၚက လမင္းငယ္ေရ...
အထီးက်န္တယ္မ်ားေတြးမိတိုင္း...
ေျမျပင္ကုိတစ္ခ်က္ေလာက္ငံု႔ၾကည့္လိုက္ပါ....
မ်က္ရည္စို႔လာတိုင္း.....
နင့္ကိုအားကိုးတစ္ၾကီးေမာ့ၾကည့္
ၾကည့္ေနက်သူတစ္ေယာက္ရွိတာ
နင္သိေတာ့ေနာ္...
(၂၉.၁.၂၀၁၂)

For SALE

အေရာင္လြင့္ေနေသာ္လည္း...
ေခ်ာင္ထိုးထားရ်္မရေသာ....
ဆလင္းဘက္တစ္လံုးရွိသည္.....

ေဟာင္းေနေသာ္လည္း....
လႊင့္မပစ္ႏိုင္ေသာ
လက္ပတ္ၾကိဳးေလးတစ္ခုရွိသည္....

တစ္ရက္လွ်င္ ႏွစ္ၾကိမ္
အခ်ိန္မွန္ေသာ.....
နာရီတစ္လံုးရွိသည္.....

ျမည္တြန္ေတာက္တီးစရာ
အေၾကာခပ္တင္းတင္း.....
ပူစီေၾကာင္တစ္ေကာင္ရွိသည္....

ေမ့ျပီေမ့ျပီေျပာျပီး
မ်က္ရည္စိုတတ္ေသာ ....
မ်က္၀န္းတစ္စံုရွိသည္.....

ေခါင္းစဥ္တပ္မရေသာ....
ခံစားခ်က္တစ္ပံုတစ္မရွိသည္......

ဒူေပဒါေပခံေသာ...
အသည္းႏွလံုးတစ္စံုရွိသည္....

သာယာေနတယ္...

လမင္းလဲသူ႔ေကာင္းကင္သူသာေနတယ္....
ငါလဲ ငါ့ကမာၻငါတည္ေနတယ္....
သူ႔ဘာသူအားလံုးသာယာေနတယ္......

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
မရွိတာထက္..မသိတာခက္ဆိုတဲ့စကား...
ငါ့အတြက္မ်ား တမင္ထားေရာ့သလား..ေတြးမိပါရဲ႕...

တစ္ခုေပးတစ္ခုယူေလာကထဲ....
၀င္သက္တစ္ရွိဳက္စာေလကေတာင္
ေအာက္ဆီဂ်င္ကုိ သိပ္မသထာခ်င္ေတာ့ဘူး....
ဒါနဲ႔..စကားမစပ္...
အေမႊးနံသာေတြေလ...
တည္ရွိေနျခင္းေတြကုိေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ၾကိဳးစားတဲ့အရာေတြေပါ့... ငါသိပ္မုန္းတယ္....

ေဆးခါးလဲျမိဳဖူးတယ္.. ဒီႏွဳတ္ခမ္းကပဲ....
မုသားေတြလဲခ်ိဳဖူးတယ္.... ဒီႏွဳတ္ခမ္းကပဲ....
ဟိုးလမ္းခ်ိဳးကခ်စ္သူေရ... နင္ေနေကာင္းပါစ....

ဘုရားသခင္ရယ္...အေမရယ္....
ရင္ဘတ္ထဲကဒိုင္ယာရီရယ္....
ဒါေတြကလြဲရင္ က်န္တာေတြအားလံုးကုိလိမ္ခဲ့ဖူးတယ္....
အဲ့ဒီေတာ့....လွည့္စားရက္ေလျခင္းလို႔ နင္ေတြးတိုင္း၀မး္မနည္းနဲ႔ေတာ့...

အတၱေတြနဲ႔ထုတ္ပိုးထားတဲ့့..
ငါ့သမိုင္းကုိ.....
ၾကားေကာင္းရံုသာသာေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး....
အမွန္ကုိ၀န္ခံလိုက္မယ္......
ငါ့ကိုယ္ငါေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တယ္....

အခန္းေထာင့္က ေလးနဲ႔ျမွားကိုင္ထားတဲ့သူငယ္....
မျဖစ္ညစ္က်ယ္အစြမ္းေလးနဲ႔ ပညာေတြမျပခ်င္ေတာ့နဲ႔ကြယ္...
လမင္းလဲသူ႔ေကာင္းကင္သူသာေနတယ္....
ငါလဲ ငါ့ကမာၻငါတည္ေနတယ္....
သူ႔ဘာသူအားလံုးသာယာေနတယ္......

ေစာင့္ေနပါအေမ...

ေစာင့္ေနပါအေမ.....
အေမ့အရိပ္ကခြဲထြက္ခဲ့တဲ့သမီး...
အေမ့ဆီ ခဏျပန္လာခဲ့ဦးမယ္အေမ......

ေစာင့္ေနပါအေမ.....
အေမ့ညဴဆူသံေလးေတြ သမီးေမ့လုလုျဖစ္ေနျပီ...
အဆူခံဖို႔ ျပန္လာခဲ့ဦးမယ္အေမ......

ေစာင့္ေနပါအေမ....
အေမ့ရင္ခြင္ထဲ တိုး၀င္ပီး....
တီးတိုးတိုင္ပင္ေနၾက ဘ၀ေလး...
ခဏေလာက္ေတာ့ ပိုင္ဆိုင္မလားပဲေလ အေမ....

ေစာင့္ေနပါအေမ.....
ၾကားတစ္ခ်က္မၾကားတစ္ခ်က္ ဖုန္းသံေတြကုိစိတ္နာလို႔...
အေမ့အသံနားနဲ႔ဆတ္ဆတ္ၾကားဖို႔....
ခဏေတာ့..ျပန္လာဦးမယ္အေမ...

ေစာင့္ေနပါအေမ.....
အရင္ကထက္စာရင္ ပိုရင့္က်က္လာတဲ့ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔
အေမနဲ႔အတူ ဘ၀အေၾကာင္း အျငင္းခံုလုပ္ဖို႔...
ျပန္လာဦးမယ္အေမ....

ေစာင့္ေနပါအေမ...
ဟင္းမခ်က္တတ္ေပမယ့္.....
ေမတၱာလႊမ္းတဲ့.... အေမ့ရဲ႕..
ထမင္း၀ိုင္းေလးလဲ.... အေငြ႔မေအးခင္...
အေရာက္လာခဲ့မယ္အေမ.....

ေစာင့္ေနပါအေမ....
သူတစ္လူငါတစ္မင္းေလာကၾကီးထဲ..... တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ဖို႔.....
အေမ့ဆီမွာ အားအင္ေတြ
လာျပန္ယူဦးမယ္အေမ.....

ေစာင့္ေနပါအေမ....
အေမ့အရိပ္ကေန ေနာက္တစ္ၾကိမ္
ေ၀းရာကိုျပန္ထြက္ခြာဖို႔အတြက္....
အေမ့အရိပ္ကုိ ခဏ ျပန္လာခဲ့ဦးမယ္အေမ.....
ေစာင့္ေနပါအေမ..........

(၃.၀၂.၂၀၁၂)

အေမာ

ေလာကမျပည့္စံုျခင္းေတြ...
ငါခံႏိုင္တယ္...
(ဒါေပမယ့္)
မိသားစုကုိေတာ့...မခံစားေစခ်င္ဘူး.....

ေဖေဖေျပာဖူးတဲ့စကား
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ သတိရသား....
ေငြတြင္းနက္တယ္တဲ့....
ေဖေဖေရ... ခုေခတ္က ေငြတြင္းမနက္ေတာ့ဘူး...
ကိုယ္က်င့္တရားေတြသာ...
ေရတိမ္မနစ္ဖို႔ သတိထားေနရတယ္....

ေမေမေရ....
ငယ္ငယ္တုန္းက မယ္ေထြးေလးပံုျပင္ထဲက
မိေထြးၾကီးနဲ႔..သူ႔သမီးေတြေလ....
သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္...
အခုေလာကၾကီးထဲမွာလဲ...
ပံုျပင္ထဲက မိေထြးၾကီးရယ္...သူ႔သမီးေတြရယ္လိုလူေတြ...
ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ....

တစ္ခ်ိဳ႔ကေျပာၾကတယ္....
မိသားစုနဲ႔ေငြနဲ႔လဲႏိုင္ၾကတယ္ေနာ္တဲ့....
ေကာင္းလုိက္တဲ့ဟာသ....
ရယ္လိုက္ရတာမ်ား...ရင္ဘတ္ထဲကေတာင္နာတယ္.....

မိသားစုနဲ႔ေငြနဲ႔ကုိ ငါဘယ္တုန္းကမွမလဲခဲ့ပါဘူး....
မိသားစုအတြက္သာ....
ငါျမတ္ႏိုးေပ်ာ္ေမြ႕တဲ့အရာေတြကုိ.....
ေငြနဲ႔လဲခဲ့တာပါ.....

ေဆးဆိုင္က စပ္ေဆးေလးတစ္ခြက္ေလာက္လဲ....
ငါ့အတြက္အဆင္ေျပပါတယ္...
(ဒါေပမယ့္)....
ေမေမေရ...
အထူးကုၾကီးဆီေတာ့ မွန္မွန္သြားပါေနာ္....

လိုင္းကားက်ပ္က်ပ္ေတြ...
(ငါ)..စီးႏိုင္တယ္....
(ဒါေပမယ့္)...
ကိုယ္ပိုင္ကားမ၀ယ္ေပးႏိုင္ရင္ေတာင္....
(ညီမေလးေရ)...တကၠစီေတာ့ စီးသြားေစခ်င္တယ္...

ေျပာလိုက္ၾကပါ...
တိုင္းတစ္ပါးကၽြန္ခံေနတယ္လို႔.....
ေျပာလိုက္ၾကပါ...
သူမ်ားတိုင္းျပည္အလုပ္ေကၽြးျပဳေနတယ္လို႔.....
ေျပာလိုက္ၾကပါ...
အမိႏိုင္ငံကုိ..ေျခစံုကန္တယ္လို႔.....
ငါ့ႏိုင္ငံ...
ငါ့လူမ်ိဳး....
ငါ့ေဒသ...
ငါ့ျမိဳ႕နယ္....
ငါ့ရပ္ကြက္....
ငါ့လမ္း......အတြက္ဆိုတဲ့...
စကားလံုးၾကီးၾကီးနဲ႔
ေပးဆပ္မွဳမ်ိဳးေတာ့ ငါမလုပ္ခဲ့ႏိုင္ေသးေပမယ့္.....
(အနည္းဆံုး)...မိသားစုအတြက္ေတာ့......
(ငါ)...တာ၀န္ေက်ခ်င္တယ္.....

ခ်စ္သူ

ခ်စ္သူသည္...စကားမ်ားမ်ားေတာ့မေျပာတတ္ပါ...
သုိ႔ေသာ္...ေႏြးထြးလံုျခံဳမွဳအျပည့္ ခံစားေစရေသာ...
ေမတၱာမ်ား... တစ္ပံုတစ္ပင္ေပးထားပါသည္.....

ခ်စ္သူသည္... ကဗ်ာေတြစာေတြမဖြဲ႕တတ္ပါ...
သို႔ေသာ္... ေရးသမွ်အားေပးေသာ...
အမာခံ ပရိတ္သတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္......

ခ်စ္သူသည္...ခ်ိဳအီအီစကားမ်ားႏွင့္ မခၽြဲႏြဲ႕တတ္ပါ...
သို႔ေသာ္.... သူ႔ရယ္သံကေတာ့ ႏွလံုးသားထဲ အင္မတန္ခ်ိဳပါသည္....

ခ်စ္သူသည္...အေတြးေခၚပညာရွင္ၾကီးတစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ....
သုိ႔ေသာ္..... ဘ၀ရပ္တည္မွဳခြန္အားမ်ား...
မွ်ေ၀ေပးႏိုင္စြမ္း ရွိသူတစ္ေယာက္... ျဖစ္ပါသည္...

ခ်စ္သူသည္...လက္ညွိဳးညႊန္ရာ ေရျဖစ္ေစေသာသူတစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ....
သုိ႔ေသာ္.... ေရရွိရာအရပ္ လမ္းျပေပးသူ..ျဖစ္ပါသည္....

ခ်စ္သူသည္....အခ်စ္က်မ္းေၾကသူၾကီးမဟုတ္ရွာပါ...
သို႔ေသာ္... ေပးထားေသာႏွလံုးသားတစ္ခုကုိ တန္ဖိုးထားတတ္သူျဖစ္ပါသည္....

ခ်စ္သူသည္....တစ္ေလာကလံုးစာအလင္းေပးႏိုင္ေသာ
ေနတစ္စင္းေတာ့မဟုတ္ခဲ့ပါ....
သုိ႔ေသာ္...၂ေယာက္စာကမာၻအတြက္...
ကၽြန္မ၏ တစ္ခုတည္းေသာ...မွန္အိမ္ငယ္ ျဖစ္ပါသည္....

ဗလာ

ရင္ထဲကိုတိုးတိုးေလးလွမ္းေခါက္ၾကည့္တယ္....
ဗလာတဲ့.....


ေမ့ထားတဲ့... အေတြးစတစ္ခုဆြဲထုတ္ၾကည့္လိုက္တယ္...
အေတြးထဲေတာ့... ေအးခနဲပါပဲ...
(တကယ္ဆို..ေႏြးေနသင့္တယ္...)


ဘာမွမျဖစ္သလို.. ဟန္ေဆာင္ေနရတာေတြ....
သတိတရ အေတြးေတြကုိ ေမ့ပစ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနရတာေတြ....
(ဒါေတြက...)
၀ဋ္ေၾကြးေတြဆိုလဲ.... ဒီတစ္ဘ၀စာ အေၾကဆပ္သြားပါရေစ....


ေ၀့ခနဲ၀ါးလာတဲ့ မ်က္၀န္းကုိ...
ဟိုးခပ္လွမ္းလွမ္းက မာနေလးက... မ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခတ္ခတ္လုပ္ဖို႔
အခ်က္ျပေနေလရဲ႕....


အေတြးထဲ အတိတ္ေတြထည့္ျပီး....
လင္းအာရံုကုိလဲ ၾကိဳဖူးတယ္...
ညအေမွာင္ကေတာင္.....
ငါ့ဘ၀ထက္ စိမ္းလန္းေနေသးတယ္.....


ျဖစ္ခ်င္တာေတြ..ျဖစ္မလာတာထက္...
မျဖစ္သင့္တာေတြ...ျဖစ္လာတာက...
ပိုပိုခါးတယ္....
သူ႔စည္းခ်က္ သူ႔ယိမ္းႏြဲ႕ခ်က္ေတြနဲ႔
အခ်ိဳးညီညီ ေလာကၾကီးထဲ... အံလြဲေနတာေတာ့...
(တဆိတ္).. ငါကလြန္တာပါ...


တစ္ကယ္ေတာ့ ..... နင္ကရထားတစ္စီးဆို...
ငါက ပလက္ေဖာင္းမွားရပ္ေနမိတဲ့သူတစ္ေယာက္ရယ္ပါ....


ေနာင္ဘ၀ဆိုတာမ်ားရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္...
ေပးလိုက္တိုင္းျပန္ရမယ့္.... သံေယာဇဥ္တစ္ခ်ိဳ႕.....
ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္... မွတ္ဥာဏ္ေတြနဲ႔....
ရင္ဘတ္ခ်င္းနီးမယ့္... ႏွလံုးသားတစ္ခုေလာက္ေတာ့
ေတာင့္တမိသား..

ငါ့ကမာၻ

တကယ္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳဆိုတာ..
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရသူေတြအတြက္သာ သီးသန္႔မွမဟုတ္ဘဲ...
ေပးဆပ္ျဖည့္ဆည္းႏိုင္္တဲ့သူေတြပါ...
မွ်ေ၀ခံစားႏိုင္တဲ့ အရာပါ....


ငယ္ငယ္တုန္းက...
လက္ညွိဳးထိုးလိုက္တဲ့အရာတစ္ခု..
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ရင္ ... ေက်နပ္တယ္....
ခုေတာ့...
သူတို႔လိုအပ္ေနတဲ့အရာေလးေတြ
ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ကုိိပဲ
ၾကည္ႏူးတယ္.....


ဖေယာင္းတိုင္ေလး....
မီးေလာင္ေနတာကုိ....
အလင္းကိုေပးပီး သူ႔ကိုယ္သူအေလာင္ကၽြမ္းခံေနတယ္လို႔..
ကဗ်ာေတြစာေတြမဖြဲ႕ခ်င္ၾကပါနဲ႔...
(တကယ္ေတာ့)
သူ႔ဘ၀သူေပးဆပ္ေလာင္ျမိဳက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး.....
ျဖစ္တည္ခြင့္ရတဲ့ဘ၀တစ္ခု...
အဓိပၸါယ္ရွိရွိ သူျဖတ္သန္းေနတာ......


ငါလဲ....
မိသားစုအတြက္ ေပးဆပ္အနစ္နာခံေနတာမဟုတ္ဘူး....
ငါရွိရာငါ့ဘ၀...
အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ငါျဖတ္သန္းေနတာပါ....

ညီမေလးသို႔.....

ညီမေလးေရ....
နင္ေတာ့မသိႏိုင္ဘူး...
ေမေမ့ဗိုက္ထဲ နင္ရွိေနတယ္ဆိုကတည္းက...
နင္သူငယ္တန္းတက္ရင္ ေလ့က်င့္ဖို႔ ေမးခြန္းေတြ...
ေဖေဖ့ လက္ႏွိပ္စက္ေလး ခိုးသံုးျပီး...
ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ဖူးတယ္....


ညီမေလးေရ...
နင္ေတာ့ၾကားခဲ့မယ္မထင္ဘူး....
ကေလးေသးေသးေလး ေဆးရံုခြဲခန္း၀င္ရေတာ့...
ဘုရားသခင္ နားျငီးေလာက္ေအာင္...
ေတာင္းပန္ တိုးလွ်ိဳးဖူးခဲ့တာ....


ညီမေလးေရ...
နင္ေတာ့နားလည္မယ္မထင္ဘူး...
အေျပာမတတ္တဲ့...ေစတနာေဒါသေတြ....
နင့္အေပၚအျပစ္ရွာသလို ျဖစ္ခဲ့တာ....


ညီမေလးေရ...
နင္ေတာ့ေတြးမိမွာမဟုတ္ဘူး....
တည္ျငိမ္လြန္းတဲ့ နင့္အေတြးေတြအတြက္...
အားမလိုအားမရ ငါျဖစ္ခဲ့ရတာေတြ...


ညီမေလးေရ...
နင္ေတာ့ ယံုႏိုင္မယ္မထင္ဘူး...
နင့္အတြက္ ျဖည့္ဆည္းေပးလုိက္ႏိုင္တိုင္း...
ငါဘယ္ေလာက္ ပီတိျဖစ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာကုိ....


ညီမေလးေရ....
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ....
ငါ့အတြက္ဘာမွျပန္မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး...
နင့္ဘ၀ေလးလွပ ဟန္ခ်က္ညီေနျပီး...
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကိုပဲ...
ဘုရားသခင္ရဲ႕ ငါ့အတြက္....
ဆုလာဘ္တစ္ပါးလို႔....
ငါသေဘာထားတယ္....

ဘ၀လမ္း

ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ထြန္းညွိေနၾကသူခ်င္းတူတူ
ဘာလို႔ ငါ့မီးအိမ္ကုိမွ လာျငိွမ္းခ်င္ေနရတာလဲ


ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေဖာက္....
ကိုယ့္ပန္းတိုင္ကုိယ္ေလွ်ာက္ေနသူခ်င္း..
အျမဲတမ္းေတာ့ အႏိုင္မလိုခ်င္နဲ႔...
အားလံုးက ယုန္ေတြမဟုတ္ဘူး...


ပြဲဆူေအာင္သိပ္မလုပ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔....
တိတ္တိတ္ေလး၀င္လာပီး တိတ္တိတ္ေလးထြက္သြားလဲ
လက္ခုတ္တီးေပးမယ့္သူေတြရွိပါတယ္...


အေ၀းကြင္းခ်င္းတူတူ ပရိတ္သတ္ပိုမ်ားပါတယ္ဆိုျပီး
လက္မေထာင္ခ်င္တာဆိုရင္ေတာ့...
ကံၾကမၼာဆိုတဲ့ ဒိုင္လူၾကီးက ကစားပြဲအေျဖကုိေျပာင္းပစ္ႏိုင္တာ
နင္မၾကံဳဖူးေသးလို႔ပါ....


(၂၈.၁.၂၀၁၂)

ေနသားက်ပါေစ သူငယ္ခ်င္းေရ...

သူငယ္ခ်င္းေရ...
နင္လဲမေပ်ာ္ ငါလဲမေပ်ာ္...
ျခေသၤ့ျမိဳ႕ေတာ္ ဆိုတဲ့အရပ္ၾကီးမွာ....
ေနသားေတာ့က်ေလာက္ေရာေပါ့....


သူငယ္ခ်င္းေရ....
တစ္ခါတစ္ခါမ်ား... မိုးရြာရင္.....
ေျခသလံုးေလာက္ေရျမဳပ္တဲ့အရပ္...
နင္ေတာ့မသိဘူး ငါေတာ့လြမ္းတယ္ဟယ္...


သူငယ္ခ်င္းေရ...
ငယ္ငယ္ကေလ... မီးျပန္လာရင္...
ေဟးခနဲထေအာ္ခဲ့ၾကတာမွတ္မိေသးလား...
ငါေတာ့ဒီေရာက္မွ... စကားေတာင္က်ယ္က်ယ္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး...


သူငယ္ခ်င္းေရ...
ရံုးမွာတုန္းက မန္ေနဂ်ာကမ်ားဆူရင္...
ငိုမဲ့မဲ့ေလးလုပ္ခ်င္တာ ငါျမင္ေယာင္ေသးတယ္..
ခုေတာ့ ေလွာင္သလိုလိုအျပံဳးေတြေအာက္....
နင္ေကာငါေကာ မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတင္းေနတတ္ျပီေနာ္.....


သူငယ္ခ်င္းေရ....
ႏိုင္ငံျခားတဲ့... နင္ေကာငါေကာသြားခ်င္ခဲ့ၾကတာေလ....
ခုက်ေတာ့လည္း သူတို႔သြားသြားေနတဲ့
သဲဖို႔ထားတဲ့ကမ္းေျခေတြ.....
ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ကမ္းနားေလာက္ေတာင္
ငါတို႔အတြက္ အပန္းမေျပေစပါလားဟယ္...


သူငယ္ခ်င္းေရ....
ဘာလိုခ်င္လိုခ်င္... ပိုက္ဆံသာရွိလို႔ကေတာ့...
အကုန္၀ယ္လို႔ရတဲ့ျမိဳ႕တဲ့....
ငါေတာ့ ေဖာ္ေရြမွဳေတြလိုက္ရွာေနတာ..ခုထိေတာ့မေတြ႔ေသးဘူး...
(နင္ေတြ႔ရင္လဲေျပာဦး)


သူငယ္ခ်င္းေရ..
နင္ေျပာသလိုေပါ့ ရင္ထဲပန္းပြင့္ေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့...
ဒါေပမယ့္.....
ငါတို႔ဒီကေနေလာင္းလိုက္တဲ့ေရေလးေတြနဲ႔ေတာ့...
ငါတို႔အိမ္ကပန္းေတြ ပြင့္ေနေလာက္ပါရဲ႕....


သူငယ္ခ်င္းေရ...
နင္လဲမေပ်ာ္ ငါလဲမေပ်ာ္...
ျခေသၤ့ျမိဳ႕ေတာ္ ဆိုတဲ့အရပ္ၾကီးမွာ....
ေနသားေတာ့က်ေလာက္ေရာေပါ့....


၁၉.၀၁.၂၀၁၂