Saturday 23 June 2012

အမွတ္ ၅၄


ေပးဆပ္ျခင္းမမည္...ေရြးခ်ယ္ခ်က္တစ္ခုပါဆိုတဲ့...
မိန္းမတစ္ေယာက္ပါပဲ...
ဒါေပမယ့္... ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္လဲ...
အေ၀းကေန ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့တယ္....
မိခင္တစ္ေယာက္ပါပဲ...
ဒါေပမယ့္.... သားခ်စ္ေတြရဲ႕ ေလွ်ာက္ရာလမ္း...
အေ၀းကေန ေငးၾကည့္ခဲ့တယ္....
ေပ်ာ္ရာစံရာ အျဖာျဖာေတြၾကားကေဖာက္ထြက္...
ငူေငါင္ေငါင္ အမွတ္ ၅၄ ထဲ...
ေရဒီယိုအသာဖြင့္လို႔.... ယံုၾကည္ရာယံုၾကည္ျခင္းအတြက္
အေမွာင္ကေနပဲ တစ္ေယာက္ထဲ ထြန္းလင္းခဲ့တယ္...

အနည္းဆံုးေတာ့....
ကတိေတြအလကားေနမေပးတတ္ေပမယ့္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြတိုင္းအတြက္
အခ်ည္းႏွီးမျဖစ္ေစခဲ့ဘူး..
အနည္းဆံုးေတာ့....
အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ရပ္တည္မွဳေတြအတြက္...
ေကာ္ေဇာနီထက္... လက္ခုပ္သံေတြၾကား
သာယာမေနတတ္ခဲ့ဘူး....
အနည္းဆံုးေတာ့...
ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္...
ကိုယ့္အမ်ိဳးယဥ္ေက်းမွဳ မေမ့တတ္ခဲ့ဘူး.....
အနည္းဆံုးေတာ့.....
၀ါးလံုးေခါင္းထဲက ငါတို႔ေတြအတြက္...
အေယာင္ျပရံုသာေနတဲ့ လတစ္စင္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး...

ငါတို႔ႏိုင္ငံသမိုင္း...
ႏွစ္၂၀မရိုင္းခဲ့ဘူးဆိုရင္....
ဘယ္သူေျပာႏိုင္မလဲ....
ကမာၻ႔အျမန္ဆံုးက်ည္ဆန္ရထားေတြ...
လေပၚသြားေနတဲ့ ငါတို႔သူရဲေကာင္းေတြမရွိႏိုင္ဘူးလို႔.....
ဘယ္သူျငင္းႏိုင္မလဲ....
ျမန္မာျပည္ကဘဲြ႔ရေတြ
Oxford,Harvardေက်ာင္းဆင္းေတြထက္သာတယ္ဆိုတာ....

ငါတို႔ႏိုင္ငံသမိုင္း...
ႏွစ္၂၀မရိုင္းခဲ့ဘူးဆိုရင္....
ခုေနခ်ိန္ခါ... ကိုယ့္အိမ္..ကိုယ့္ယာ...
ကိုယ့္မိတ္ေဆြ..ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳး... ကိုယ့္ဇာတိ...မခြဲမခြာ
ေငြအသျပာတခၽြင္ခၽြင္နဲ႔....
ေရာက္လာသူဧည့္ႏိုင္ငံသား...
ေခါင္းကိုအခါခါေခါက္.... အလုပ္တစ္ခုခန္႔ဖို႔အေရး...
PASSေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ျငင္း...
ငါလားဟဲ့ ျမန္မာျပည္သား.....
မလာစမ္းပါနဲ႔ ဧည့္သားေတြရဲ႕......
ကားေတြၾကပ္တယ္... ရထားေတြၾကပ္တယ္...
ေစ်းေတြတက္တယ္... မုန္းတယ္ေဟ့....လို႔
လမ္းဆံုကသာ ဟစ္တဲ့သူေတြၾကား
ျမင္ေယာင္မိပါရဲ႕....
မင္းေကာ ငါေကာ....သူတို႔ေတြေကာေပါ့..........

Tuesday 19 June 2012

သူငယ္ခ်င္းသို႔..... (၄)

သူငယ္ခ်င္းေရ...
ကိုယ့္ဘ၀ကုိယ္ထုဆစ္...
ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးရင္း
တစ္ခါတစ္ေလ...ငါတို႔ေတြ မွားခဲ့ၾကတယ္....
တစ္ခါတစ္ေလ.... ငါတို႔ေတြ မိုက္ခဲ့ၾကတယ္.....
ဒါေပမယ့္...
မင္းေကာ...ငါေကာ....
ေနာက္လူေတြအတြက္....
သမိုင္းေတာ့ မရိုင္းခဲ့ပါဘူး....

လူမွန္ရင္ အမွားမကင္းဘူးတဲ့
အမွန္ကုိလမ္းလြဲခဲ့တုိင္း
မင္းေျပာေနက်စကားေလ...
မင္းေကာ.... အမွန္တရားဆိုတာေတြနဲ႔
နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ၾကံဳျဖစ္ေသးလား...

အျဖဴေရာင္ကုိ ငါမုန္းတယ္သူငယ္ခ်င္း...
တကယ္ေတာ့.....
ဘ၀ဆိုတာ ျဖဴေနဖို႔မလိုဘူး...
ကိုယ့္ကာလာ ကိုယ္ႏုိင္ဖို႔ပဲလိုတယ္...
(ငါသိတယ္..မင္းကန္႔ကြက္တယ္လို႔...)

(ဒါနဲ႔..စကားမစပ္...)
နားခါးတာေတြလက္ခံႏိုင္မွ ဒီမိုကေရစီတဲ့.....
ေမြးကတည္းက "ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္"တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔
နားရည္၀လာတဲ့ငါတို႔ကုိ....
ခုေတာ့...
ေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲတယ္ဆိုပဲ...
ခါးတယ္ကြာ.... နားတင္မဟုတ္ဘူး....
ႏွလံုးသားထဲကပါ ခါးတယ္....

ျပံဳးပါ သူငယ္ခ်င္းရာ... ျပံဳးလိုက္ပါ...
ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ့ ဘ၀ေတြထဲ....
ငါတို႔မွာ ေဖာေဖာသီသီရွိတာဆိုလို႔....
တစ္ဖက္လူ ရင္ေအးေစမယ့္...
ဒီအျပံဳးေတြပဲရွိေတာ့တယ္.....
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္း...
ျပံဳးေတာ့ျပံဳး... မခ်ိျပံဳးေတာ့ မျဖစ္ေစနဲ႔.....

Friday 15 June 2012

အေလာင္းအစား


ျပန္လွည့္မရေတာ့မယ့္.... တစ္လမ္းသြားဘ၀ထဲ......
အစကေန ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္ေလွ်ာက္ခြင့္ရမယ္ဆို...
ဘယ္သူမွားမွား မွန္မွန္...
ငါမွားခဲ့တာပါလို႔.... ေတာင္းပန္လိုက္မယ္....

ငါဘယ္သြားသြား.... ငါဘာလုပ္လုပ္...
နင္... ငါ့ဘက္ရွိမယ္ထင္ျပီး...
ကံၾကမၼာကို.... ေလာင္းေၾကးထပ္ခဲ့မိသမွ်...
ေလထိုးေလေလ်ာ္ မဟုတ္တဲ့ပြဲဆိုမွေတာ့.......
ႏွလံုးသားတစ္စံု ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းပါေလေရာ......

Thursday 14 June 2012

နယ္ရုပ္


အတၱေတြကုိ သကာဖံုး.....
ၾကားေကာင္းရံုေခါင္းစဥ္လွလွေတြနဲ႔
ကစားကြက္ထဲ......
ဘာ Openingမွလဲ ငါမသိ...
Kasparovေတြ...Karpovေတြ..ဘာဆိုဘာမွမသိ.....

ငါ့ပထမေျခတစ္လွမ္း..... သူ႔အတြက္ေတာ့
ေသေလာက္ေအာင္အေရးပါသတဲ့....
တကယ္ေတာ့... (ငါဆိုတာ)
ပါ၀ါေကာင္ေတြကုိကာေပးရင္း
ဘုမသိဘမသိ ထိုးေကၽြးခံရတဲ့ နယ္ရုပ္တစ္ရုပ္.....
အကြက္တစ္ခ်က္ေရႊ႕မွာေတာင္ အထာမနပ္ေသးဘဲ...
ဟိုးေ၀းေ၀းက အကြက္အခင္းေတြ...
မစားရ၀ခမန္း ေငးေကာင္း ေတြးေကာင္းတုန္း.....

ငါ့ကိုစိတ္ၾကိဳက္အသံုးခ်... တစ္ခ်ိန္က်...
တစ္ဘက္စည္းထိပ္ေရာက္ျပန္ေတာ့... ေခါင္းစဥ္လွလွထပ္ေပးတယ္....
နင္ဘုရင္မတဲ့....
တကယ္ဆို...... ဒါက အခ်ိဳသာဆံုး စကားလံုးနဲ႔....
အေ၀းဆံုးအျပင္ကုိ ကန္ထုတ္လိုက္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲဆိုတာ....
ကိုယ့္ေျခေထာက္ေအာက္....နင္းစရာ အကြက္ေပ်ာက္ေနေတာ့မွ
ေရးေတးေတး သေဘာေပါက္မိတဲ့
ခပ္ခ်ာခ်ာ တစ္ေယာက္ရဲ႕.......ဇာတ္သိမ္းေပါ့....

Thursday 7 June 2012

ေနတတ္သလို....



ဘာလုပ္ေနေန ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အစားထဲ
ငါမပါဘူးခ်စ္သူ.....
နင္တန္ဖိုးမထားတတ္ခဲ့တဲ့...ငါ့မာနေတြ...
ငါကေတာ့ ေသေလာက္ေအာင္တန္ဖိုးထားတယ္......

ဆန္႔က်င္ရာဘက္ နင္ထြက္သြားခ်င္သြားပါ...
လိုက္ေျပးေခၚမယ့္အစားထဲလဲ ငါမပါဘူးခ်စ္သူ....
ထိုင္ေတာ့ေစာင့္ေနမယ္လဲမထင္နဲ႔.....
ငါလဲ ငါ့ခရီးငါေလွ်ာက္ရဦးမယ္....

သစ္ရြက္လွဳပ္တိုင္း ရီတတ္တဲ့ အရြယ္ေတြမွမဟုတ္ေတာ့တာပဲ....
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္.... ရူးမိုက္မိုက္အခ်စ္ေတြ...
နင္မေတာင္းတနဲ႔ေတာ့....

တစ္ခုေပးျပီး အမ်ားၾကီးျပန္လိုခ်င္တာဆိုရင္ေတာ့....
နင္လူမွားေနျပီ....
ငါ ဘိုးဘိုးေအာင္ မဟုတ္ဘူးေလ....

နင့္အတၱေတြမဖယ္ႏိုင္ေသးသေရြ႕ေတာ့...
တစ္ဆိတ္ေလာက္....
ငါနဲ႔သာ....ေ၀းေ၀းေနလိုက္ေတာ့....
ငါဆိုတာ... နင္ရွိမွ သာေနမယ့္ လမင္းမဟုတ္ဘူး...
ငါဆိုတာ.... နင္ရွိမွ လန္းေနမယ့္ ပန္းတစ္ပြင့္မဟုတ္ဘူး....
ထပ္ေျပာလိုက္မယ္...
ငါ့အၾကိဳက္...ငါ့အရိပ္....ငါ့ကမာၻ....
ငါ့ဘာငါ သာယာေနတယ္....

..................................