အလ်ားအနံေတြ.... အသြားအျပန္ေတြ ငါမျငင္းခ်င္ေတာ့ဘူး.....
ငါေပးခဲ့တာ.... တနည္းအားျဖင့္ နင္ယူသြားခဲ့တာ....
တကယ္ဆို ဘယ္သူသက္ေသရွိခဲ့လို႔လဲ.....
နားျငီးတယ္ ေျပာခံရလြန္းလို႔
တိတ္ဆိတ္တတ္သြားတဲ့သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း
နင္သာသိခ်င္ခဲ့မယ္ဆို.....ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္......
ခက္တာက.....ငါစကားေျပာျပန္သင္ရဦးမယ္......
ေနတတ္မွာပါ.... ေနတတ္သြားမွာပါ...
ဟုတ္တယ္....ငါတစ္ကယ္ပဲ ေနတတ္ေနျပီ....
အျမဲတမ္းေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဖုန္းနံပတ္တစ္ခု......
အခုခ်ိန္မွာေတာ့....ျမည္ေနရင္ေတာင္......
ျမန္ျမန္ေပ်ာက္သြားပါေစ ဆုေတာင္းေနတတ္ျပီ......
အသည္းကြဲတဲ့သူေတြက ေျပာတယ္...
အမုန္းဆိုတာ ခါးတယ္တဲ့.....
ငါ့အတြက္ေတာ့
ခရုခြံ နားနားကပ္ျပီး....
ကႏာၱရထဲ ေရလွိဳင္းေတြလာေတာ့မေယာင္ေယာင္.....
အိပ္ယာ၀င္တိုင္း နားေထာင္ခဲ့မိတဲ့
ပံုျပင္ေတြက ပိုခါးတယ္......
စစ္ကလူကိုသတ္တယ္....
အခ်စ္ကေတာ့ ငါ့ကို အၾကိမ္ၾကိမ္သတ္တယ္.....
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
အဲ့ဒီေန႔တစ္ရက္ေပါ့.....
တိမ္ေတြလဲမငိုဘူး....
ေကာင္းကင္လဲ မျပဳိဘူး.....
အဲဒီေန႔ကစလို႔........
ငါ့ရင္ခြင္ဘယ္ဘက္ျခမ္း......နင့္ကုိ မလိုေတာ့ဘူး.....
No comments:
Post a Comment