လြဲခ်က္ရယ္နာ

ျမန္မာမွာေတာ့ ေလယာဥ္ဘီးေပါက္တယ္....
ငါကေတာ့ ဖိနပ္ေပ်ာက္ေနတယ္....
သြားမရတာခ်င္းေတာ့ အတူတူပဲ....
ဒါေပမယ့္ ကြာေတာ့အကြာၾကီးပါပဲ...

ဟိမ၀ႏာၱက လင္းဒၾကီးေတြေတာ့ ရန္ကုန္ေရာက္ေနတယ္...
နင္ေကာ ဘယ္ေရာက္ေနေသးလဲ....
 ေနရပ္စြန္႔သူေတြခ်င္းေတာ့ အတူတူပဲ......
ဒါေပမယ့္...ကြာေတာ့အကြာၾကီးပါပဲ....

အိုဘာမားက အိမ္ေျခယာေျခမဲ့ေတြနဲ႔ ေန႔လည္စာစားရင္း...
လုပ္အားေပး စားပြဲထိုး၀င္လုပ္တယ္....
ဒီမွာေတာ့..........
အင္း.....တူတာေတာ့ အတူတူပဲ.....
ဒါေပမယ့္... ဒါေပမယ့္ေလ.....  ကြာေတာ့အကြာၾကီးပါပဲ....

သူ႔ဘက္ကုိယ့္ဘက္

ထားခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔.....
ရက္စက္တတ္သူလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ခံရတာ ........ ခံရခက္သလို....
က်န္ခဲ့တဲ့သူအေနနဲ႔က်ေတာ့လည္း.....
ငါမရွိတဲ့ဘ၀ထဲ....နင္ေပ်ာ္ေနမွာပါလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ခံရတာ..... ၂ခါျပန္ရင္နာရတယ္.....

နားလည္မေပးႏိုင္တဲ့သူအနားေနရတဲ့ဘ၀
ဘယ္လိုေနေန ကာရန္မကုိက္သလို....
နင့္အေၾကာင္း ငါအသိဆံုးပါဆိုျပီး အေ၀းထြက္သြားတဲ့သူအတြက္လည္း....
( နားလည္မေပးႏိုင္သေရြ႕....)
ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္.....
တစ္ေၾကာင္းထဲေပမယ့္ အ၀င္အထြက္လြဲေနဦးမွာပဲ.....

ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ကိုယ့္ခ်စ္သူက သူ႔အေပၚကိုယ္တစ္ကယ္ခ်စ္ရဲ႕လားလို႔ သံသယအ၀င္ခံရတာ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းသလို
မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လည္း
ကိုယ့္ခ်စ္သူက တစ္ကယ္ခ်စ္ရဲ႕လားလို႔ေတြးပူရတာ..... ကမာၻပ်က္သေလာက္ပါပဲ......

ရန္ကုန္

ကြမ္းတံေတြးကြက္အဆင္၀မ္းဆက္နဲ႔....
တခါတခါ.... ျပန္လွည့္မၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္....
ဆြဲေဆာင္တတ္ေသးတဲ့ .... သူမ

ေပၚပင္ဘ၀ေတြရဲ႕.... ေမာ္ဒယ္အျဖစ္လဲ
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အသံုးေတာ္ခံတတ္ေသးတဲ့.....သူမ

ရာဇ၀င္ရိုင္းေတြေကာ... ဂႏၶ၀င္သမိုင္းေတြကာ....
စာမ်က္ႏွာအျပည့္.... ခ်ေရးထားတတ္ေသးတဲ့.... သူမ

ထားစရာမရွိတဲ့သူေတြေကာ..စားစရာမရွိတဲ့သူေကာ...
သြားစရာမရွိတဲ့သူေတြကာ... နားစရာမရွိတဲ့သူေတြကာ....
စည္းပ်က္ကမ္းပ်က္ေတြေကာ.... ထီးပ်က္နန္းငတ္ေတြေကာ....
မျငီးမျငဴေပြ႔ထားေပးေသးတဲ့ ..... သူမ

နီယြန္မီးေရာင္ေတြေအာက္ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့
ညဥ့္ငွက္မေလးေတြ တစ္ပံုတစ္မနဲ႔....
အပ်ိဳရည္ပ်က္ေနတဲ့ သူမ.....

သူမ....
နန္းက်ေပမယ့္.....
တစ္ခ်က္မွ မာန္မက်... ေခတ္စနစ္တိုင္း အံတုလို႔....
ေလာကၾကီးကို ခါးေစာင္းတင္ထားတဲ့..... ဘုရင္မ....
အဲဒါသူမ....

12:02 AM (14/12/2012)

ျပားခ်ပ္ေနတဲ႕ေန႕ရက္မ်ား

ေန႔ ဆို တာေမ့
ညကို မွ ခင္ တြယ္ခဲ့တာ
ရုပ္ ရွင္ႀကည့္ရင္
ဗီြလိန္ ကိုမွအားရတဲ႔ေကာင္
ေခတ္ စနစ္ လာ မ ေျပာနဲ႕

ကားမက္စ္ ဝါဒကိို ႏွစ္သက္တုန္း
မူးရင္ေတာ့ သတိၲ ရွိတယ္
အ ေမ ကဗ်ာဖတ္ ရင္ မ်က္ ရည္ေတြဝဲလို႔
အဲလို ေကာင္
အခ်စ္အတြက္
အသက္ေသရဲေပမယ့္
အခ်စ္ မရွိတဲ႔ ေကာင္
လမ္းခြဲအတြက္
လမ္းလႊဲခံရတဲ႕ေကာင္
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ
သိုင္းကြက္ နင္းတဲ႕ေကာင္
ကံ ကံရဲ႕အက်ိဳးကို ပ်က္ ရယ္ျပဳျပီး
ဆူးပံုနင္းတာ
ခုေတာ့
ေရ ေသာက္ျပီးဗိုက္ေမွာက္
ရြာေပ်ာက္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနရျပီ
ဘယ့္နယ့္ရွိဇ ။

ဒိုမီႏို 29.11.2012

ဒဏ္ရာ

ခလုပ္ေတာ့တိုက္မိရံုေလးပဲ
ခက္တာက ႏွလံုးသားေတြျဖစ္ေနေတာ့ နလန္ကိုျပန္မထူေတာ့ဘူး....

ဒီေန႔နဲ႔ မေန႔ကဆိုတာ
စာလံုးေပါင္းေတာင္ကြာေသးတာ
အျမဲေနာ္ ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ေတာ့
မခ်ည္ေႏွာင္ေၾကး.......

လွည့္ၾကည့္လိုက္တိုင္း
တစ္ေယာက္အနားတစ္ေယာက္မရွိႏိုင္မွေတာ့.....
ဘာလို႔မ်ား သံေယာဇဥ္ဆိုတာနဲ႔ အစမ္းသပ္ခံခ်င္ဦးမလဲ

ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္...... (အခ်ိန္တန္)
ကိုယ့္ပန္းတိုင္ကိုယ္ေရာက္(ခဲ့)မယ္ဆို
ဘဝဆိုတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ ေနေပ်ာ္တဲ့ေနရာ......

ဒီလိုပါပဲေလ....
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
လူရာသူရာဝင္ စကားဝိုင္းေတြထဲ.....
ႏွလံုးသားဆိုတာ အမာရြတ္ေလးနဲ႔မွ.....
လူ....ရွိန္....တာ.....

(1.12.2012)

အျငိမ္ဇယား

ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္ေနတဲ့အမွန္တရားေတြေအာက္....
အသက္ကယ္ရံု မုသားခ်ိဳခ်ိဳ မွန္အိမ္ကိုထြန္းရင္း...
ဒဏ္ရာအလိမ္းလိမ္းနဲ႔
ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ခရီးဆက္ေကာင္းေနေသးတဲ့.....
အရွံဳးသမား စစ္စစ္ဆိုတာ... ငါဆိုမွငါ....

တစ္ခ်က္ခ်က္...
လြင့္လြင့္ထြက္သြားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြမ်ား...
အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း....
အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာတင္....
အ....ကုန္....အ...ျငိမ္း......