ျပံဳးေပ်ာ္ခ်ိန္ ငါ့ကုိေမ့....
မွန္းခ်က္ေတြမကိုက္ေတာ့မွ....
လည္ျပန္ၾကည့္တတ္တဲ့သူအတြက္.....
ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကလဲ......
အခ်ဥ္ေပါင္းၾကီးကိုျဖစ္လို႔......
ကိုယ့္အသံကုိယ္ပိတ္.....
ႏွဳတ္တဆိတ္ေနလာခဲ့တာ....
ျမည္ေနတဲ့ ဖုန္းသံေတာင္....
ကုိယ့္ဖုန္းမွန္း မသိေတာ့တဲ့ဘ၀.....
အျမဲတမ္းခါးမေနတဲ့ေန႔တိုင္းအတြက္...
တစ္ခါတစ္ေလ.....
ကိုယ့္အဆိပ္ခြက္ကုိယ္....
အခ်ိဳခပ္ဖို႔ေမ့ေနတတ္ေသးေတာ့လည္း....
ေက်ာရိုးထဲကေတာင္ က်ိန္းတယ္.....
ကိုယ့္ဇာတ္ညႊန္းကိုယ္ေရး....
ကိုယ့္ကကြက္ကုိယ္ခ်ိဳးျပီး....
မင္းသမီးေတြသာေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္....
မေမာပန္းႏိုင္ေသးတဲ့....
တစ္ပင္တိုင္မင္းသားၾကီးေရ....
ဇာတ္သိမ္းခန္းေတြအတြက္....
ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ့မယ္......
လက္ခုပ္တီးဖို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး ကိုယ့္လူေရ...
ဟားးးးးးးးးးးးးတိုက္ရီခ်င္လို႔......
No comments:
Post a Comment