နယ္ရုပ္

အတၱေတြကုိ သကာဖံုး.....
ၾကားေကာင္းရံုေခါင္းစဥ္လွလွေတြနဲ႔
ကစားကြက္ထဲ......
ဘာ Openingမွလဲ ငါမသိ...
Kasparovေတြ...Karpovေတြ..ဘာဆိုဘာမွမသိ.....

ငါ့ပထမေျခတစ္လွမ္း..... သူ႔အတြက္ေတာ့
ေသေလာက္ေအာင္အေရးပါသတဲ့....
တကယ္ေတာ့... (ငါဆိုတာ)
ပါ၀ါေကာင္ေတြကုိကာေပးရင္း
ဘုမသိဘမသိ ထိုးေကၽြးခံရတဲ့ နယ္ရုပ္တစ္ရုပ္.....
အကြက္တစ္ခ်က္ေရႊ႕မွာေတာင္ အထာမနပ္ေသးဘဲ...
ဟိုးေ၀းေ၀းက အကြက္အခင္းေတြ...
မစားရ၀ခမန္း ေငးေကာင္း ေတြးေကာင္းတုန္း.....

ငါ့ကိုစိတ္ၾကိဳက္အသံုးခ်... တစ္ခ်ိန္က်...
တစ္ဘက္စည္းထိပ္ေရာက္ျပန္ေတာ့... ေခါင္းစဥ္လွလွထပ္ေပးတယ္....
နင္ဘုရင္မတဲ့....
တကယ္ဆို...... ဒါက အခ်ိဳသာဆံုး စကားလံုးနဲ႔....
အေ၀းဆံုးအျပင္ကုိ ကန္ထုတ္လိုက္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲဆိုတာ....
ကိုယ့္ေျခေထာက္ေအာက္....နင္းစရာ အကြက္ေပ်ာက္ေနေတာ့မွ
ေရးေတးေတး သေဘာေပါက္မိတဲ့
ခပ္ခ်ာခ်ာ တစ္ေယာက္ရဲ႕.......ဇာတ္သိမ္းေပါ့....