ငါ့ဘ၀ငါအေမွာင္သြင္း
ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ႔ အလင္းေတြ.... တစ္ဘ၀စာသိမ္းလိုက္တယ္...
ျငိမ္းခ်မ္းလိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း.....
ေထြးေပြ႔တဲ့ေလထု.....
သူကမွမၾကင္နာမွေတာ့...
ထိေတြ႔မွဳတိုင္းအတြက္... မီးပြင့္လိုက္တယ္....
အားမနာေတာ့ဘူး....
ေလထုကပဲတိုက္စားသလား...
ငါကိုယ္ကပဲ ေပ်ာ့ညံ့လြန္းတာလား....
ေသခ်ာတာကေတာ့....
မၾကာခင္...ငါဆိုတာ
ဘယ္သူမွမသိလိုက္တဲ့... ျပာေျမမွဳန္ခဲတစ္ခုပဲ.....
ဟိုးေ၀းေ၀းက... င့ါျဂိဳဟ္ကမာၻေရ...
နင္ေငးေနက်..ေငြလမင္းကုိသာ တစ္၀ၾကီးေငးလိုက္စမ္း....
ဇာတ္သိမ္းခန္း တစ္ကြက္စာက်မွ...
နင့္အတၱေတြအတြက္.....
အေျပးအလႊား... လာဆုမေတာင္းခ်င္နဲ႔ေတာ့......
ငါ့ဇာတ္ငါသိမ္း....
ငါ့သစၥာ ငါခ်ဳပ္ျငိမ္းလိုက္တယ္....
ဘ၀အဆက္ဆက္...
ေကာင္းကင္မဲ့တဲ့ဘ၀....
ဒီမွာတင္.... ရပ္......
No comments:
Post a Comment