လြဲခ်က္ရယ္နာ

ျမန္မာမွာေတာ့ ေလယာဥ္ဘီးေပါက္တယ္....
ငါကေတာ့ ဖိနပ္ေပ်ာက္ေနတယ္....
သြားမရတာခ်င္းေတာ့ အတူတူပဲ....
ဒါေပမယ့္ ကြာေတာ့အကြာၾကီးပါပဲ...

ဟိမ၀ႏာၱက လင္းဒၾကီးေတြေတာ့ ရန္ကုန္ေရာက္ေနတယ္...
နင္ေကာ ဘယ္ေရာက္ေနေသးလဲ....
 ေနရပ္စြန္႔သူေတြခ်င္းေတာ့ အတူတူပဲ......
ဒါေပမယ့္...ကြာေတာ့အကြာၾကီးပါပဲ....

အိုဘာမားက အိမ္ေျခယာေျခမဲ့ေတြနဲ႔ ေန႔လည္စာစားရင္း...
လုပ္အားေပး စားပြဲထိုး၀င္လုပ္တယ္....
ဒီမွာေတာ့..........
အင္း.....တူတာေတာ့ အတူတူပဲ.....
ဒါေပမယ့္... ဒါေပမယ့္ေလ.....  ကြာေတာ့အကြာၾကီးပါပဲ....

သူ႔ဘက္ကုိယ့္ဘက္

ထားခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔.....
ရက္စက္တတ္သူလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ခံရတာ ........ ခံရခက္သလို....
က်န္ခဲ့တဲ့သူအေနနဲ႔က်ေတာ့လည္း.....
ငါမရွိတဲ့ဘ၀ထဲ....နင္ေပ်ာ္ေနမွာပါလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ခံရတာ..... ၂ခါျပန္ရင္နာရတယ္.....

နားလည္မေပးႏိုင္တဲ့သူအနားေနရတဲ့ဘ၀
ဘယ္လိုေနေန ကာရန္မကုိက္သလို....
နင့္အေၾကာင္း ငါအသိဆံုးပါဆိုျပီး အေ၀းထြက္သြားတဲ့သူအတြက္လည္း....
( နားလည္မေပးႏိုင္သေရြ႕....)
ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္.....
တစ္ေၾကာင္းထဲေပမယ့္ အ၀င္အထြက္လြဲေနဦးမွာပဲ.....

ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ကိုယ့္ခ်စ္သူက သူ႔အေပၚကိုယ္တစ္ကယ္ခ်စ္ရဲ႕လားလို႔ သံသယအ၀င္ခံရတာ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းသလို
မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လည္း
ကိုယ့္ခ်စ္သူက တစ္ကယ္ခ်စ္ရဲ႕လားလို႔ေတြးပူရတာ..... ကမာၻပ်က္သေလာက္ပါပဲ......

ရန္ကုန္

ကြမ္းတံေတြးကြက္အဆင္၀မ္းဆက္နဲ႔....
တခါတခါ.... ျပန္လွည့္မၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္....
ဆြဲေဆာင္တတ္ေသးတဲ့ .... သူမ

ေပၚပင္ဘ၀ေတြရဲ႕.... ေမာ္ဒယ္အျဖစ္လဲ
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အသံုးေတာ္ခံတတ္ေသးတဲ့.....သူမ

ရာဇ၀င္ရိုင္းေတြေကာ... ဂႏၶ၀င္သမိုင္းေတြကာ....
စာမ်က္ႏွာအျပည့္.... ခ်ေရးထားတတ္ေသးတဲ့.... သူမ

ထားစရာမရွိတဲ့သူေတြေကာ..စားစရာမရွိတဲ့သူေကာ...
သြားစရာမရွိတဲ့သူေတြကာ... နားစရာမရွိတဲ့သူေတြကာ....
စည္းပ်က္ကမ္းပ်က္ေတြေကာ.... ထီးပ်က္နန္းငတ္ေတြေကာ....
မျငီးမျငဴေပြ႔ထားေပးေသးတဲ့ ..... သူမ

နီယြန္မီးေရာင္ေတြေအာက္ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့
ညဥ့္ငွက္မေလးေတြ တစ္ပံုတစ္မနဲ႔....
အပ်ိဳရည္ပ်က္ေနတဲ့ သူမ.....

သူမ....
နန္းက်ေပမယ့္.....
တစ္ခ်က္မွ မာန္မက်... ေခတ္စနစ္တိုင္း အံတုလို႔....
ေလာကၾကီးကို ခါးေစာင္းတင္ထားတဲ့..... ဘုရင္မ....
အဲဒါသူမ....

12:02 AM (14/12/2012)

ျပားခ်ပ္ေနတဲ႕ေန႕ရက္မ်ား

ေန႔ ဆို တာေမ့
ညကို မွ ခင္ တြယ္ခဲ့တာ
ရုပ္ ရွင္ႀကည့္ရင္
ဗီြလိန္ ကိုမွအားရတဲ႔ေကာင္
ေခတ္ စနစ္ လာ မ ေျပာနဲ႕

ကားမက္စ္ ဝါဒကိို ႏွစ္သက္တုန္း
မူးရင္ေတာ့ သတိၲ ရွိတယ္
အ ေမ ကဗ်ာဖတ္ ရင္ မ်က္ ရည္ေတြဝဲလို႔
အဲလို ေကာင္
အခ်စ္အတြက္
အသက္ေသရဲေပမယ့္
အခ်စ္ မရွိတဲ႔ ေကာင္
လမ္းခြဲအတြက္
လမ္းလႊဲခံရတဲ႕ေကာင္
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ
သိုင္းကြက္ နင္းတဲ႕ေကာင္
ကံ ကံရဲ႕အက်ိဳးကို ပ်က္ ရယ္ျပဳျပီး
ဆူးပံုနင္းတာ
ခုေတာ့
ေရ ေသာက္ျပီးဗိုက္ေမွာက္
ရြာေပ်ာက္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနရျပီ
ဘယ့္နယ့္ရွိဇ ။

ဒိုမီႏို 29.11.2012

ဒဏ္ရာ

ခလုပ္ေတာ့တိုက္မိရံုေလးပဲ
ခက္တာက ႏွလံုးသားေတြျဖစ္ေနေတာ့ နလန္ကိုျပန္မထူေတာ့ဘူး....

ဒီေန႔နဲ႔ မေန႔ကဆိုတာ
စာလံုးေပါင္းေတာင္ကြာေသးတာ
အျမဲေနာ္ ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ေတာ့
မခ်ည္ေႏွာင္ေၾကး.......

လွည့္ၾကည့္လိုက္တိုင္း
တစ္ေယာက္အနားတစ္ေယာက္မရွိႏိုင္မွေတာ့.....
ဘာလို႔မ်ား သံေယာဇဥ္ဆိုတာနဲ႔ အစမ္းသပ္ခံခ်င္ဦးမလဲ

ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္...... (အခ်ိန္တန္)
ကိုယ့္ပန္းတိုင္ကိုယ္ေရာက္(ခဲ့)မယ္ဆို
ဘဝဆိုတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ ေနေပ်ာ္တဲ့ေနရာ......

ဒီလိုပါပဲေလ....
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
လူရာသူရာဝင္ စကားဝိုင္းေတြထဲ.....
ႏွလံုးသားဆိုတာ အမာရြတ္ေလးနဲ႔မွ.....
လူ....ရွိန္....တာ.....

(1.12.2012)

အျငိမ္ဇယား

ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္ေနတဲ့အမွန္တရားေတြေအာက္....
အသက္ကယ္ရံု မုသားခ်ိဳခ်ိဳ မွန္အိမ္ကိုထြန္းရင္း...
ဒဏ္ရာအလိမ္းလိမ္းနဲ႔
ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ခရီးဆက္ေကာင္းေနေသးတဲ့.....
အရွံဳးသမား စစ္စစ္ဆိုတာ... ငါဆိုမွငါ....

တစ္ခ်က္ခ်က္...
လြင့္လြင့္ထြက္သြားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြမ်ား...
အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း....
အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာတင္....
အ....ကုန္....အ...ျငိမ္း......

ပံုျပင္ၾကိဳက္သူအလိုရွိသည္....

ပံုျပင္ေျပာပါမည္....

တိတ္တိတ္ေလးနားေထာင္တတ္သူမ်ား စာရင္းေပးသြင္းႏိုင္သည္.....

တစ္ခါတစ္ရံ.... ကမာၻနဲ႔ခ်ီျပီးၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြေျပာမည္......

တစ္ခါတစ္ရံ.... ေနာက္ေဖးလမ္းက ေခြးမၾကီးေျမာင္းထဲက်တာေျပာမည္.....

တစ္ခါတစ္ရံ.... ဒုတိယဘုရားသခင္ေငြျဖစ္ေၾကာင္းေျပာမည္.......

တစ္ခါတစ္ရံ..... ေငြနဲ႔အရာရာမ၀ယ္ႏိုင္ေၾကာင္းေျပာမည္......

တစ္ခါတစ္ရံ.... တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအေၾကာင္းေျပာမည္......

တစ္ခါတစ္ရံ.... ဂြင္ေတြ လမ္းေၾကာင္းေတြအေၾကာင္းေျပာမည္......

တစ္ခါတစ္ရံ.... အခ်စ္ျဖင့္အရာရာျပည့္စံုေစေၾကာင္းေျပာမည္.....

တစ္ခါတစ္ရံ.... ေပါင္မုန္႔ႏွင့္အခ်စ္ မည္သည့္အရာက ပိုစားေကာင္းေၾကာင္းေျပာမည္.....

တစ္ခါတစ္ရံ.... မိုးဖြဲဖြဲေလးေတြအေၾကာင္းေျပာမည္.....

တစ္ခါတစ္ရံ.... ေနျခည္ေႏြးေႏြးေတြအေၾကာင္းေျပာမည္......

တစ္ခါတစ္ရံ.... ေလရူးသုန္သုန္အေၾကာင္းေျပာမည္......

တစ္ခါတစ္ရံ..... ရိုးမေတာထဲက ျမိဳင္ရာဇာတြတ္ပီအေၾကာင္းေျပာမည္.......

နိဂံုးခ်ဳပ္ေသာ္..... ေျပာခ်င္ရာကုိေျပာပါမည္.....

တိတ္တိတ္ေလး နားေထာင္တတ္သူမ်ား စာရင္းေပးသြင္းႏိုင္သည္....

(မွတ္ခ်က္... ရပ္ကြက္ေထာက္ခံစာမလို... သို႔ေသာ္.. အသည္းကြဲဖူးသူျဖစ္ရမည္.... )

မီးျပတိုက္

ဓူ၀ံၾကယ္ေလာက္အစြမ္းမထက္သလို....
ေသြးပ်က္ေနတဲ့ ကြန္ပတ္(စ္)တစ္ေကာင္လိုေတာ့....
လက္တံလည္ရံုသက္သက္.... ငါလမ္းမျပခဲ့ဘူး.....

ေရလႊာေဖြးေဖြး....
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္...ငါ့ကိုခပ္ေႏြးေႏြးေပြ႔တယ္...
ေလေျပေအးေအး....
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္.....ငါ့ကုိက်ီစယ္ေသြးတယ္....
ေငြဇင္ေယာ္တူစံုတြဲ...
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္.. ငါ့ရင္ ခို၀င္နားတယ္......
ဒီေလာက္ဆိုရင္ပဲ...... အထီးက်န္တယ္ဆိုတဲ့စကား...
ဘယ္သေကာင့္သား....(ငါ့အတြက္) ေခါင္းစဥ္တပ္ခ်င္ဦးမလဲ...

မာယာတဲ့....
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္..... အိေျႏၷရွင္သိကၡာအျပည့္နဲ႔သူ....
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္..... အၾကင္နာကင္းကြာမဲ့တဲ့သူ....
သူပဲေလ.... ငါရွင္သန္တဲ့အရပ္ကသူ...
အခ်ိန္နာရီလိုက္...
သူ႔မွာ မ်က္ႏွာဖုံးေတြေပါတယ္.....
အေျခအေန အခ်ိန္အခါလိုက္.....
သူ႔မာန္ သူျပန္ျပန္ေမြးတယ္.....

ဘယ္သူေတြတရားပ်က္ပ်က္....
(ငါကေတာ့...)
ငါ့တာ၀န္ငါေၾက..... ငါ့အလင္းငါျဖန္႔.....
ငါ့နီးစပ္ရာ...ငါလမ္းျပရင္း....
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း..... ငါ့ပံုရိပ္ငါ ျပန္ေငးၾကည့္ခ်င္မိသား....

ငါ..ငါ..ငါ.....
တကယ္ဆို ငါစြဲမခၽြတ္ႏိုင္ေသးတဲ့....
ပရဟိတေကာင္ စစ္စစ္ၾကီးက.... ငါ.....

ေပးစာ..

အစြန္းႏွစ္ဘက္ေတြၾကား...
အလယ္အလတ္သမားေတြ ေနစရာမရွိတာ..မဆန္းေတာ့ဘူးအေမ...
မေကာင္းေတာ့တဲ့ ေခတ္ထဲ... ယိမ္းမယ့္ဘက္ေရြးရင္းကေန...
ကၽြန္ေတာ္လည္း..ဘံုေပ်ာက္ေနတာၾကာေပါ့....

လူ႔စိတ္ဆုိတာကလဲ.. ေကာက္ရိုးမီးပဲအေမ....
ခုေနတင္ပဲ... စစ္ပြဲၾကားက ကေလးေတြအေရး.. တုိ႔အေရး...
ခုေနတင္ပဲ... ျမန္မာမယ္ေလး သရဖူရေရး... တို႔အေရး...
ခုေနတင္ပဲ... ဟိုအေရးဒီအေရး... တို႔အေရး....
အေရးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုယ့္အေရးျဖစ္ေနတဲ့သူေတြၾကားထဲ....
မိသားစုအေရး.. ငါ့အေရးလို႔ လူၾကားထဲသြားေအာ္....
ကၽြန္ေတာ္ပဲ..အဟားခံရမွာေပါ့...

ခုတစ္ေလာ.. ရီရမလို..ငိုရမလို ကိစၥေတြသိပ္မ်ားတယ္....
ကၽြန္ေတာ္ေလ....ရီလဲမရီေတာ့ဘူး... ငိုလဲမငိုေတာ့ဘူး .... အေမ...
မခ်ိျပံဳးေတြပဲ ျပံဳးျဖစ္ေတာ့တယ္

ထြက္သြားမွာကုိ တားတဲ့သူကလဲတားတယ္...
ဟားတဲ့သူကလဲဟားတယ္....အေမ...
ေက်ာလည္းမခိုင္းထားသလို...
ထိပ္တိုက္လဲ ရင္မဆိုင္ေတာ့ဘူး...
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့.... ေခါင္းပဲငံု႔ထားမိေတာ့တယ္.....

အၾကည့္ခ်င္းဆံု....ကိုယ့္ဘက္ကအရင္ျပံဳးျပရင္...
တစ္ဘက္လူေက်နပ္မနပ္ေတာ့မသိဘူး....
စားသုတ္သုတ္... သြားသုတ္သုတ္ စက္ရုပ္လူေတြၾကားထဲ....
သြားျပံဳးျပမိရင္ေတာ့.... ငေပါၾကီးျဖစ္တယ္အေမ....

ေရာင္စံုဥာဏ္ေတြ အစြမ္းကုန္ကြန္႔ျမဴးေနႏိုင္မွ
ေနသားက်တဲ့ ေလာကထဲ...
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေဖာက္ဖို႔ဆိုတာ...အသက္ျပည့္စရာမလိုဘူး အေမ....
တကယ္ေတာ့...က်ပ္ျပည့္ဖို႔ပဲ..လိုတယ္....

က်င္လည္ရာ

ဇာတိေျမေတာ့မဟုတ္ဘူးအေမ.....
ဒါေပမယ့္ ဧည့္စာရင္းလဲမတိုင္ရဘူး........

အၾကင္နာအျပံဳးေတြေတာ့ မရွိဘူးအေမ.....
ဒါေပမယ့္... လမ္းေၾကာင္းေတြ ဂြင္ေတြလဲသိစရာမလိုဘူး.......

သယံဇာတေတြေတာ့မရွိဘူးအေမ....
ဒါေပမယ့္...... အမွိဳက္ေတြလဲ ေတာင္လိုမပံုဘူး......

ေစတနာေရခ်မ္းစင္ေတြေတာ့ မရွိဘူးအေမ.....
ဒါေပမယ့္..... ဘိလပ္ရည္ပုလင္းႏွဳတ္ခမ္းေတြလဲ သံေခ်းတက္မေနဘူး.......

အလကားရတာေတာ့ ဘာတစ္ခုမွမရွိဘူးအေမ....
ဒါေပမယ့္...... ရလိုက္တာေတြလဲ... အလကားေတာ့ျဖစ္မေနဘူး........

လက္ရွိနင္းေနတဲ့ေျမၾကီး....... သံေယာဇဥ္ေတာ့ တစ္စက္မွမရွိဘူးအေမ....
ဒါေပမယ့္..... ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေတာ့ ဒီျမိဳ႕ကုိမခြဲႏိုင္ေသးဘူး.....

လမ္းခြဲ - ၂

အျပံဳးတစ္ခုတိုင္းအတြက္... ေျခြခ်စရာ ရင္ခြင္မရွိမွေတာ့.....
စံပယ္ေရ..... ေလသင့္ရာသာ နင္ေမ်ာလုိက္ေတာ့....
အခ်စ္က ဘ၀ကုိသတ္တယ္.....
ဘ၀က ငါ့ကသတ္တယ္.....
တကယ္ေတာ့.... ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ ....
အထားမတတ္ရင္ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ ျပန္သတ္တဲ့အမ်ိဳး.....

သည္းသည္းထန္ထန္ေတြ ငုိေၾကြးဖူးခဲ့တဲ့ဘ၀....
လူျဖစ္ရက်ိဳးေတာ့နပ္ေနပါျပီ.....
ေမာတယ္ကြယ္......မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ငါမရယ္ခ်င္ေတာ့ဘူး....

ေျပးထြက္သြားတာလဲမဟုတ္.....
ေနာက္ခ်န္ခဲ့တာလဲမဟုတ္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြထဲ
ေက်ာခိုင္းခဲ့ရံုေလးနဲ႔ပဲ.......
၀ဋ္ေၾကြးအသစ္ေတြ.....
ငါအေက်ဆပ္ပါရေစ.......

လမ္းတစ္ေကြ႔တစ္ဆစ္ခ်ိဳး.....
ထပ္ေတြ႔ၾကရဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့.....
အခုမွစသိသူေတြလို ......
အေတြးရွင္းရွင္းကိုယ္စီနဲ႔.....
တစ္ခါေလာက္ေတာ့....
မက္မက္စက္စက္ေလး ျပံဳးျပၾကရေအာင္....

ק@!ИҀ
(၉-၁၀-၂၀၁၂)

ပံုျပင္ခါးခါး

အလ်ားအနံေတြ.... အသြားအျပန္ေတြ ငါမျငင္းခ်င္ေတာ့ဘူး.....
ငါေပးခဲ့တာ.... တနည္းအားျဖင့္ နင္ယူသြားခဲ့တာ....
တကယ္ဆို ဘယ္သူသက္ေသရွိခဲ့လို႔လဲ.....

နားျငီးတယ္ ေျပာခံရလြန္းလို႔
တိတ္ဆိတ္တတ္သြားတဲ့သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း
နင္သာသိခ်င္ခဲ့မယ္ဆို.....ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္......
ခက္တာက.....ငါစကားေျပာျပန္သင္ရဦးမယ္......

ေနတတ္မွာပါ.... ေနတတ္သြားမွာပါ...
ဟုတ္တယ္....ငါတစ္ကယ္ပဲ ေနတတ္ေနျပီ....
အျမဲတမ္းေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဖုန္းနံပတ္တစ္ခု......
အခုခ်ိန္မွာေတာ့....ျမည္ေနရင္ေတာင္......
ျမန္ျမန္ေပ်ာက္သြားပါေစ ဆုေတာင္းေနတတ္ျပီ......

အသည္းကြဲတဲ့သူေတြက ေျပာတယ္...
အမုန္းဆိုတာ ခါးတယ္တဲ့.....
ငါ့အတြက္ေတာ့
ခရုခြံ နားနားကပ္ျပီး....
ကႏာၱရထဲ ေရလွိဳင္းေတြလာေတာ့မေယာင္ေယာင္.....
အိပ္ယာ၀င္တိုင္း နားေထာင္ခဲ့မိတဲ့
ပံုျပင္ေတြက ပိုခါးတယ္......

စစ္ကလူကိုသတ္တယ္....
အခ်စ္ကေတာ့ ငါ့ကို အၾကိမ္ၾကိမ္သတ္တယ္.....
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
အဲ့ဒီေန႔တစ္ရက္ေပါ့.....
တိမ္ေတြလဲမငိုဘူး....
ေကာင္းကင္လဲ မျပဳိဘူး.....
အဲဒီေန႔ကစလို႔........
ငါ့ရင္ခြင္ဘယ္ဘက္ျခမ္း......နင့္ကုိ မလိုေတာ့ဘူး.....

စက္တင္ဘာဆုေတာင္း

စမ္းေရမေအးရင္ ေနပါေစ...
ယမ္း(ေငြ႔)ေတြနဲ႔ေတာ့ ေ၀းပါရေစ

ပန္းေတြမသင္းရင္ ေနပါေစ.....
လမ္းေတြ ေသြးညွီကင္းပါရေစ.....

တိုးပြားမစည္ပင္ ေနပါေစ.....
ျမစ္ေရ ၾကည္လင္ စီးပါရေစ....

ခ်စ္တဲ့ ဒီေျမ ဒီေရေတြ......
ကမာၻတည္သေရြ႕ေလ.... ေအးခ်မ္းေစ......

သက္ျငိမ္

အဲဒီတုန္းကေပါ့....
ရထားဥႀသသံဆိုတာ
တကယ္ကိုနားမလည္ခဲ့တာ
အေဝးက အရာဝတၱဳတခုကို
မျမင္ႏိုင္သလိုမ်ိဳး။
သူ႔သေဘာ သူေဆာင္တဲ့
နိယာမ ထဲမွာ
အခုေတာ့
ငါတို႔ရင္ဘတ္ေတြ
ခါး လို႔။

ဒိုမီႏို

PEACE

လူေတြအေၾကာင္းေရးတဲ့သမိုင္း...
လူေတြေၾကာင့္ပဲရိုင္းတယ္....
ခုေခတ္ၾကီးက....
မျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ေဒသေတြ ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္...
ေသနတ္ေရာင္းတဲ့ေခတ္......
အခ်ဳပ္အေႏွာင္ကင္း ယၾတာေခ်ဖို႔
ငွက္ေလးေတြ အခ်ဳပ္ခံရတဲ့ေခတ္....
အရိပ္အာ၀ါသတစ္ခုအတြက္....
ေတာေတြျပဳန္း ေတာင္ေတြကတံုးျဖစ္တဲ့ေခတ္....
ရိုးသားမွဳေတြအေရာင္တက္ဖို႔.....
ကလိမ္က်ေနၾကတဲ့ေခတ္.....
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း.....
ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ.... ေသနတ္ေတြမိုးထားတဲ့ကမာၻ
ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ..... လက္ညွိဳးေလး မေကြးခင္ အခိုက္အတန္႔အၾကာ.....
ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ..... ဟန္ေဆာင္အျပံဳးေနာက္က.... နင္ေကာငါေကာမသိႏိုင္တဲ့ မာယာ....

ရြက္ေဟာင္း

ေႀကြ ျပီး လို႕
ေပါ႕ ပါးေနမိတာ
ေႏြ ေရာက္တိုင္း
ေႀကြရ ဦးမွာပါလား။။

ဒိုမီႏို   (၇.၉.၂၀၁၂)

ပရိသတ္

ျပံဳးေပ်ာ္ခ်ိန္ ငါ့ကုိေမ့....
မွန္းခ်က္ေတြမကိုက္ေတာ့မွ....
လည္ျပန္ၾကည့္တတ္တဲ့သူအတြက္.....
ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကလဲ......
အခ်ဥ္ေပါင္းၾကီးကိုျဖစ္လို႔......

ကိုယ့္အသံကုိယ္ပိတ္.....
ႏွဳတ္တဆိတ္ေနလာခဲ့တာ....
ျမည္ေနတဲ့ ဖုန္းသံေတာင္....
ကုိယ့္ဖုန္းမွန္း မသိေတာ့တဲ့ဘ၀.....

အျမဲတမ္းခါးမေနတဲ့ေန႔တိုင္းအတြက္...
တစ္ခါတစ္ေလ.....
ကိုယ့္အဆိပ္ခြက္ကုိယ္....
အခ်ိဳခပ္ဖို႔ေမ့ေနတတ္ေသးေတာ့လည္း....
ေက်ာရိုးထဲကေတာင္ က်ိန္းတယ္.....

ကိုယ့္ဇာတ္ညႊန္းကိုယ္ေရး....
ကိုယ့္ကကြက္ကုိယ္ခ်ိဳးျပီး....
မင္းသမီးေတြသာေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္....
မေမာပန္းႏိုင္ေသးတဲ့....
တစ္ပင္တိုင္မင္းသားၾကီးေရ....
ဇာတ္သိမ္းခန္းေတြအတြက္....
ေစာင့္ၾကည့္ေနပါ့မယ္......
လက္ခုပ္တီးဖို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး ကိုယ့္လူေရ...
ဟားးးးးးးးးးးးးတိုက္ရီခ်င္လို႔......

သိေစ

♥♥♥♥♥♥♥♥♥

နားလည္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကားရဲ႕ေနာက္.......
ေျပာမထြက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြရွိတယ္...
ပါးျပင္ေပၚက ေျခာက္ကပ္ကပ္ေရစီးေၾကာင္းေတြရွိတယ္....
ႏိုးတစ္၀က္ အိပ္တစ္၀က္ညေတြရွိတယ္.....
အသက္မဲ့တဲ့ တာ၀န္ေက်အျပံဳးေတြရွိတယ္......

ရပါတယ္ဆိုတဲ့စကားရဲ႕ေနာက္......
ျမိဳခ်ခဲ့ရတဲ့... နာက်င္ေက်ကြဲမွဳေတြရွိတယ္.....
ထုတ္ပစ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနရတဲ့.... သံေခ်းကပ္အတၱေတြရွိတယ္......
စြန္႔လႊတ္လုိက္ရတဲ့... ပိုင္ဆိုင္ျခင္းေတြရွိတယ္......
တကယ္မရဘူးဆိုတာ သူသိမလားဆိုတဲ့.... မီးစာကုန္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြရွိတယ္...

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ကနာက်င္ေစတာမဟုတ္ဘူး......
အတၱေတြကိုသာ....အခ်စ္လို႔အမည္တပ္ျပီး....
ႏွလံုးသားကုိ နာက်င္ေစၾကတာ.....
အခ်စ္ဆုိတာ ရတာမ်ားရင္ ရိုးတယ္....
မရတာမ်ားရင္ စိိတ္နာလာတယ္တဲ့....
နင္ေတာ့ရိုးေနျပီလားမသိဘူး....
ငါကေတာ့ စိတ္မနာေသးဘူး.....

♥♥♥♥♥♥♥♥♥

အစ္ကိုေရ...

အစ္ကိုေရ
ေကာင္းကင္ေပၚမွ ၾကယ္ေတြလွလား
ပုဂံမွာတုန္းကလို အရက္ေသာက္ျပီ
ၾကယ္ေတြကို ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္  အစ္ကို

အရက္၀ိုင္းမွာ အစ္ကိုနဲ႕စကားေျပာရတာ
လူေရာစိတ္တင္မကဘူး
နား႐ြက္ေတြပါ ေႏြးပါတယ္ အစ္ကို၊

ခုေတာ့ လိမၼာေနၾကာင္းပါ အစ္ကို
(ေကာင္မေလးစကားတစ္ခြန္းနဲ႔)
အရက္လဲ ေလွ်ာ့ေသာက္ေနျပီ

အစ္ကိုနဲ႕ေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္
အတူ ထိုင္ခ်င္ေသးတယ္  အစ္ကို

အစ္ကိုေရ
ခုခ်ိန္ဆို က်ိဳက္ထီး႐ိုး ေတာင္ေပၚမွာ
ျမဴေတြက်ျပီ အရမ္း ေအးေနေရာေပါ့
အစ္ကိုက အဲဒီတုန္းက
ကၽြန္ေတာ္ကို ေစာင္ျခဳံေပးခဲ့သလို
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီမွာ ေစာင္ျခဳံျပီ အိပ္တယ္
အစ္ကို မရီပါနဲ႔လားဗ်ာ၊

ကၽြန္ေတာ္ခုဆို game လဲ မေဆာ့ေတာ့ဘူး အစ္ကို
 အစ္ကို ကိုလြမ္းတာနဲ႕ပဲ
ေန႔ေန႔ညည
ကဗ်ာေလးေတြဖတ္ သီခ်င္းေလးေတြနားေထာင္နဲ႔
ေပါက္ကြဲမယ္႔မီးေတာင္တစ္လံုးကို ရင္ထဲမွာျမိဳျပီ
အစ္ကိုကို လြမ္းေနပါတယ္ အစ္ကို

ေသေသာ္သူၾကာရင္ ေမ့ ဆိုပင္မဲ့
၂၈ ႏွစ္လုံး အတူ ကစား
 အတူ သြား ၊  အတူ နား လာတဲ့
သံေယာဇဥ္ ေတြက
ညည ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေျခာက္လွန္႔တယ္ အစ္ကို၊

အစ္ကိုေရ
ေကာင္းကင္ေပၚမွ ၾကယ္ေတြလွလား
ျပန္ဆုံရင္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို အရင္လို ျပဳံးျပအံုးေနာ္ အစ္ကို

အစ္ကိုေရ…..

ေရြးခ်ယ္မွဳ

"ၾကီးလာရင္ဘာလုပ္မွာလဲ" ဆိုတဲ့ေမးခြန္း....
အသက္ေတြမငယ္ေတာ့ေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိအေျဖရခက္ေနေသးတယ္.....
ဘာမွမျမဲပါဘူးကြာေျပာေျပာျပီး....
ကိုယ့္ေနရာျမဲဖို႔ၾကိဳးစားေနၾကသူေတြ ေတြ႔ေတာ့လည္း....
အင္း..ငါဥာဏ္မမွီတာပဲျဖစ္မယ္...

ထမင္းစားရင္ ကုန္ေအာင္စား..
အစားေတြအလဟသမျဖစ္ေစနဲ႔....
အမွိဳက္ပံုးထဲေရာက္သြားမယ့္ အၾကြင္းက်န္ေလးေတြ
လိုက္ရွာစားေနရတဲ့သူေတြ ကမာၻၾကီးမွာ အမ်ားၾကီးတဲ့....
အဲဒီစကားကုိျပန္ၾကားေယာင္မိတိုင္း....
စားေနတဲ့အစား ကုန္ေအာင္ပဲစားရမလို.....
တစ္၀က္ပဲခ်န္ထားရမလိုနဲ႔...
ငါသာအကုန္စားလိုက္ရင္
အၾကြင္းက်န္ရွာစားေနတဲ့သူေတြ ငတ္ကုန္ေတာ့မွာေပါ့ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳး...
ခင္ဗ်ားတို႔ေကာ..ျဖစ္ဖူးလား....

ငယ္ငယ္တုန္းက ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းထဲမွာ
ကီးဘုတ္မၾကည့္ဘဲ တေျဖာင္းေျဖာင္းရိုက္ေနတဲ့
ဟက္ကာသမားဆိုလား ဘာဆုိလား...
အဲဒါေတြျမင္ရင္....လိမ္ဆင္ၾကီးပါကြာ အဲေလာက္ျမန္ေအာင္ဘယ္သူရိုက္ႏိုင္မလဲလို႔
ျဖဳတ္ဦးေႏွာက္သာသာနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲၾကိတ္ရယ္မိတယ္....
ခုေတာ့လဲ သေဘာေပါက္သြားတယ္....
အေလ့အက်င့္ပဲကိုး.....
ဟုတ္ကဲ့.... ကၽြန္ေတာ္လည္း ခုဆို တစ္ေယာက္တည္း
တိတ္တိတ္ေလးဆူညံေနတတ္ျပီ...
ဒါလဲအေလ့က်င့္ပဲေလ.....

လူဆိုတာ တစ္သက္မွာတစ္ခါပဲခ်စ္ႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး....
အသက္ရွင္ေနေသးသေရြ႕... အသစ္အသစ္ေတြက ျဖစ္လာႏိုင္တယ္....
အေရးၾကီးတာက ကိုယ္ေရြးခ်ယ္မွဳအေပၚ တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔နဲ႔
တာ၀န္ယူတတ္ဖို႔ပဲလိုတယ္လို႔ ဒက္ဖေနးရွင္းေလးဖြင့္ျပမိတာ....
သူ႔အတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးဆင္ေျခတစ္ခုျဖစ္သြားတယ္.....
တကယ္ဆို... တစ္သက္တစ္ေယာက္ပဲခ်စ္တယ္လို႔
စကားအကုန္ကၽြန္ေတာ္မေျပာတတ္တာ...မေျပာခ်င္တာ.. သူနားမလည္ခဲ့တာပါ....
ခင္ဗ်ားတို႔လဲ ထင္ခ်င္သလိုသာထင္ၾကပါ.....
ေသခ်ာတယ္ သူမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္.....
ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ထပ္ခ်စ္ႏိုင္ဦးမွာပါ...
သူ႔ထက္လဲ ထပ္ျပီးပိုခ်စ္ႏိုင္ဦးမွာပါ......
ဟုတ္ကဲ့.... ခုထိေတာ့မေတြ႔ေသးဘူး....

အေမကေျပာတယ္....
မိသားစုေတြတကြဲတျပားနဲ႔... ဘယ္ဘ၀ကဘာမ်ားလုပ္ခဲ့သလဲတဲ့....
ေ၀့လာတဲ့မ်က္ရည္ၾကားကပ အေမစိတ္အေျပာင္းလဲျဖစ္ေအာင္
ရယ္စရာေတြၾကံဖန္ေျပာမိတယ္....
မိသားစုထမင္း၀ိုင္းတဲ့... ကၽြန္ေတာ္လည္းမက္တာေပါ့....
ဒါေပမယ့္ အေ၀းကေနပဲ အေမၾကိဳက္တဲ့ဟင္းတစ္ခြက္ (တစ္ခြက္မဟုတ္ဘူးအေမ.... အေမစားခ်င္သေလာက္...)
ပို႔ေပးေနရတာ.... ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ပိုအဓိပၸါယ္ရွိတယ္ အေမ....

ေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့လမ္းနဲ႔ ေလွ်ာက္သင့္တဲ့လမ္း....
ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ့ ဘာကုိေရြးခဲ့သလဲမသိေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့.... ေလွ်ာက္သင့္တယ္ထင္တဲ့လမ္း....
ခုခ်ိန္ထိ တစ္လွမ္းျပီးတစ္လွမ္းေလွ်ာက္လို႔ေကာင္းေနတုန္းပဲ....

ကဲ...စာလဲရွည္သြားျပီ...
ၾကီးလာရင္ဘာလုပ္မလဲဆိုတာေလးပဲ ထပ္ေျဖၾကည့္ဦးမယ္.....
ဟုတ္ကဲ့... ကိုယ့္ရပ္တည္ခ်က္တိုင္းေရြးခ်ယ္မွဳတိုင္းအတြက္....
ေက်နပ္အားရေနမယ့္သူျဖစ္ခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ....

(၇.၇.၂၀၁၂)

စင္ကာပူရ

ဖားတုလို႔ခရုခုန္... အိုင္မပ်က္တဲ့အျပင္....
ခရုေတြဘ၀ေမ့...ဖားေတြ အံုလုိက္က်င္းလုိက္.... တြင္းေျပာင္းလာတဲ့ျမိဳ႕

ဆန္မရွိ..ေသာက္စားၾကီး...
သယံဇာတမရွိေပမယ့္....စြမ္းအင္အျဖဳန္းဆံုးျမိဳ႕.....

ေဆာင္းတြင္းဆိုတာဘာမွန္းမသိေပမယ့္.....
အေအးစိမ္အခန္းထဲ... ဟန္ပါပါ၀တ္ဖို႔....အေႏြးအက်ီေတြ အားပါးတရေရာင္းတဲ့ျမိဳ႕

သမၺာန္ခတ္တတ္စရာမလို.... ေမာ္တာတပ္စက္ေလွေလး
ေခ်ာင္းရိုးတစ္ေလွ်ာက္ စုန္ဆန္ဆင္းရံုနဲ႔ ေဒၚလာေတြစားတတ္တဲ့ျမိဳ႕......

အဂၤလန္က အဂၤလိပ္ၾကီးေတာင္ နားမလည္တဲ့....
အဂၤလိပ္စကားေတြ.....ခရားေရလႊတ္..... တစ္တြတ္တြတ္ေျပာတတ္တဲ့ျမိဳ႕.......

လက္တစ္ဆုပ္သာသာ ပိုင္နက္အတြက္...
စစ္ေရးအသံုးစရိတ္............ ကမာၻမွာ စတုတၳရတဲ့ျမိဳ႕

ရွဳတည္တည္မ်က္ႏွာေပးနဲ႔..... ဇာတ္တူသားခ်င္း.......
မတူသလိုမတန္သလို... သေဘာထားတတ္တဲ့ ျမိဳ႕သားေတြရွိတဲ့ျမိဳ႕.......

ငါးထပ္တိုက္နဲ႔အျပည့္ ခင္းက်င္းျပစရာ အမ်ိဳးသားအေမြအႏွစ္ဆိုတာေတြ....
တစ္ပံုတစ္ပင္ မရွိေသာ္ျငားလည္း.....
လက္ရွိေတာ့... လူလိုသူလိုလွေနတဲ့ျမိဳ႕......

ျပန္မယ္ ျပန္မယ္နဲ႔.....
ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကုိ အိမ္ျပန္ဖို႔အခ်ိန္မတန္ေသးတဲ့.....
အိမ္လြမ္းသူေတြ တစ္ပံုတစ္မနဲ႔ျမိဳ႕.....

---------

ျဖစ္ခ်င္တာေတြဆိုတာထက္... ျဖစ္သင့္တာေတြပဲဦးစားေပးခဲ့ရေပါငး္မ်ားေတာ့လည္း...
လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ဆိုလို႔..... လူရာသူရာမ၀င္တဲ့....ရင္ထဲကအတၱေတြပဲရွိေတာ့တယ္.....
အတၱနဲ႔သံေယာဇဥ္... မႏွိဳင္းေကာင္းတဲ့အရာ၂ခုဆိုေပမယ့္....
ပူေလာင္တာျခင္းကေတာ့ တူတူပဲ.......
တိမ္မဖံုးတဲ့ညေတြထဲ...... လမင္းေငးျပီးလဲ ေတးမဆိုခ်င္ဘူး.....
ၾကယ္ေတြေငးတိုင္းလဲ... အေတြးမခ်ိဳလာဘူး....
ဆုပ္လဲစူး စားလဲရူးတဲ့ဘ၀...
ငါကေတာ့...ဆူးလဲစူး.. ရူးလဲရူးေနခဲ့တာ....
ရုပ္၀တၳဳေတြေနာက္ေျပးလိုက္....
Sorry.... Welcome... Appreciate.... တြင္တြင္သံုး.....
ပါးေနခဲ့တာ ဖိနပ္တင္မဟုတ္... ႏွလံုးသားေတြပါအဆစ္ပါေသးတယ္.........
မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ယဥ္ေက်းမွဳေတြ စိမ့္ဆီးတဲ့.....
အတုေပး အတုယူေလာကထဲ.....
အေပၚယံခံစားခ်က္ေတြေနာက္ .....
ေစတနာအပိုလြန္ျပီး.....
အတြယ္အတာသံေယာဇဥ္ေတာ့မထည့္လိုက္မိေစနဲ႔.....
ေမာင္မင္းေရ... ရွိစုမဲ့စုမင္းႏွလံုးသားေလး...... မ်ိဳးကန္းသြားမယ္......

အမွတ္ ၅၄

ေပးဆပ္ျခင္းမမည္...ေရြးခ်ယ္ခ်က္တစ္ခုပါဆိုတဲ့...
မိန္းမတစ္ေယာက္ပါပဲ...
ဒါေပမယ့္... ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္လဲ...
အေ၀းကေန ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့တယ္....
မိခင္တစ္ေယာက္ပါပဲ...
ဒါေပမယ့္.... သားခ်စ္ေတြရဲ႕ ေလွ်ာက္ရာလမ္း...
အေ၀းကေန ေငးၾကည့္ခဲ့တယ္....
ေပ်ာ္ရာစံရာ အျဖာျဖာေတြၾကားကေဖာက္ထြက္...
ငူေငါင္ေငါင္ အမွတ္ ၅၄ ထဲ...
ေရဒီယိုအသာဖြင့္လို႔.... ယံုၾကည္ရာယံုၾကည္ျခင္းအတြက္
အေမွာင္ကေနပဲ တစ္ေယာက္ထဲ ထြန္းလင္းခဲ့တယ္...

အနည္းဆံုးေတာ့....
ကတိေတြအလကားေနမေပးတတ္ေပမယ့္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြတိုင္းအတြက္
အခ်ည္းႏွီးမျဖစ္ေစခဲ့ဘူး..
အနည္းဆံုးေတာ့....
အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ရပ္တည္မွဳေတြအတြက္...
ေကာ္ေဇာနီထက္... လက္ခုပ္သံေတြၾကား
သာယာမေနတတ္ခဲ့ဘူး....
အနည္းဆံုးေတာ့...
ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္...
ကိုယ့္အမ်ိဳးယဥ္ေက်းမွဳ မေမ့တတ္ခဲ့ဘူး.....
အနည္းဆံုးေတာ့.....
၀ါးလံုးေခါင္းထဲက ငါတို႔ေတြအတြက္...
အေယာင္ျပရံုသာေနတဲ့ လတစ္စင္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး...

ငါတို႔ႏိုင္ငံသမိုင္း...
ႏွစ္၂၀မရိုင္းခဲ့ဘူးဆိုရင္....
ဘယ္သူေျပာႏိုင္မလဲ....
ကမာၻ႔အျမန္ဆံုးက်ည္ဆန္ရထားေတြ...
လေပၚသြားေနတဲ့ ငါတို႔သူရဲေကာင္းေတြမရွိႏိုင္ဘူးလို႔.....
ဘယ္သူျငင္းႏိုင္မလဲ....
ျမန္မာျပည္ကဘဲြ႔ရေတြ
Oxford,Harvardေက်ာင္းဆင္းေတြထက္သာတယ္ဆိုတာ....

ငါတို႔ႏိုင္ငံသမိုင္း...
ႏွစ္၂၀မရိုင္းခဲ့ဘူးဆိုရင္....
ခုေနခ်ိန္ခါ... ကိုယ့္အိမ္..ကိုယ့္ယာ...
ကိုယ့္မိတ္ေဆြ..ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳး... ကိုယ့္ဇာတိ...မခြဲမခြာ
ေငြအသျပာတခၽြင္ခၽြင္နဲ႔....
ေရာက္လာသူဧည့္ႏိုင္ငံသား...
ေခါင္းကိုအခါခါေခါက္.... အလုပ္တစ္ခုခန္႔ဖို႔အေရး...
PASSေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ျငင္း...
ငါလားဟဲ့ ျမန္မာျပည္သား.....
မလာစမ္းပါနဲ႔ ဧည့္သားေတြရဲ႕......
ကားေတြၾကပ္တယ္... ရထားေတြၾကပ္တယ္...
ေစ်းေတြတက္တယ္... မုန္းတယ္ေဟ့....လို႔
လမ္းဆံုကသာ ဟစ္တဲ့သူေတြၾကား
ျမင္ေယာင္မိပါရဲ႕....
မင္းေကာ ငါေကာ....သူတို႔ေတြေကာေပါ့..........

သူငယ္ခ်င္းသို႔..... (၄)

သူငယ္ခ်င္းေရ...
ကိုယ့္ဘ၀ကုိယ္ထုဆစ္...
ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးရင္း
တစ္ခါတစ္ေလ...ငါတို႔ေတြ မွားခဲ့ၾကတယ္....
တစ္ခါတစ္ေလ.... ငါတို႔ေတြ မိုက္ခဲ့ၾကတယ္.....
ဒါေပမယ့္...
မင္းေကာ...ငါေကာ....
ေနာက္လူေတြအတြက္....
သမိုင္းေတာ့ မရိုင္းခဲ့ပါဘူး....

လူမွန္ရင္ အမွားမကင္းဘူးတဲ့
အမွန္ကုိလမ္းလြဲခဲ့တုိင္း
မင္းေျပာေနက်စကားေလ...
မင္းေကာ.... အမွန္တရားဆိုတာေတြနဲ႔
နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ၾကံဳျဖစ္ေသးလား...

အျဖဴေရာင္ကုိ ငါမုန္းတယ္သူငယ္ခ်င္း...
တကယ္ေတာ့.....
ဘ၀ဆိုတာ ျဖဴေနဖို႔မလိုဘူး...
ကိုယ့္ကာလာ ကိုယ္ႏုိင္ဖို႔ပဲလိုတယ္...
(ငါသိတယ္..မင္းကန္႔ကြက္တယ္လို႔...)

(ဒါနဲ႔..စကားမစပ္...)
နားခါးတာေတြလက္ခံႏိုင္မွ ဒီမိုကေရစီတဲ့.....
ေမြးကတည္းက "ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္"တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔
နားရည္၀လာတဲ့ငါတို႔ကုိ....
ခုေတာ့...
ေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲတယ္ဆိုပဲ...
ခါးတယ္ကြာ.... နားတင္မဟုတ္ဘူး....
ႏွလံုးသားထဲကပါ ခါးတယ္....

ျပံဳးပါ သူငယ္ခ်င္းရာ... ျပံဳးလိုက္ပါ...
ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ့ ဘ၀ေတြထဲ....
ငါတို႔မွာ ေဖာေဖာသီသီရွိတာဆိုလို႔....
တစ္ဖက္လူ ရင္ေအးေစမယ့္...
ဒီအျပံဳးေတြပဲရွိေတာ့တယ္.....
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္း...
ျပံဳးေတာ့ျပံဳး... မခ်ိျပံဳးေတာ့ မျဖစ္ေစနဲ႔.....

အေလာင္းအစား

ျပန္လွည့္မရေတာ့မယ့္.... တစ္လမ္းသြားဘ၀ထဲ......
အစကေန ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္ေလွ်ာက္ခြင့္ရမယ္ဆို...
ဘယ္သူမွားမွား မွန္မွန္...
ငါမွားခဲ့တာပါလို႔.... ေတာင္းပန္လိုက္မယ္....

ငါဘယ္သြားသြား.... ငါဘာလုပ္လုပ္...
နင္... ငါ့ဘက္ရွိမယ္ထင္ျပီး...
ကံၾကမၼာကို.... ေလာင္းေၾကးထပ္ခဲ့မိသမွ်...
ေလထိုးေလေလ်ာ္ မဟုတ္တဲ့ပြဲဆိုမွေတာ့.......
ႏွလံုးသားတစ္စံု ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းပါေလေရာ......

နယ္ရုပ္

အတၱေတြကုိ သကာဖံုး.....
ၾကားေကာင္းရံုေခါင္းစဥ္လွလွေတြနဲ႔
ကစားကြက္ထဲ......
ဘာ Openingမွလဲ ငါမသိ...
Kasparovေတြ...Karpovေတြ..ဘာဆိုဘာမွမသိ.....

ငါ့ပထမေျခတစ္လွမ္း..... သူ႔အတြက္ေတာ့
ေသေလာက္ေအာင္အေရးပါသတဲ့....
တကယ္ေတာ့... (ငါဆိုတာ)
ပါ၀ါေကာင္ေတြကုိကာေပးရင္း
ဘုမသိဘမသိ ထိုးေကၽြးခံရတဲ့ နယ္ရုပ္တစ္ရုပ္.....
အကြက္တစ္ခ်က္ေရႊ႕မွာေတာင္ အထာမနပ္ေသးဘဲ...
ဟိုးေ၀းေ၀းက အကြက္အခင္းေတြ...
မစားရ၀ခမန္း ေငးေကာင္း ေတြးေကာင္းတုန္း.....

ငါ့ကိုစိတ္ၾကိဳက္အသံုးခ်... တစ္ခ်ိန္က်...
တစ္ဘက္စည္းထိပ္ေရာက္ျပန္ေတာ့... ေခါင္းစဥ္လွလွထပ္ေပးတယ္....
နင္ဘုရင္မတဲ့....
တကယ္ဆို...... ဒါက အခ်ိဳသာဆံုး စကားလံုးနဲ႔....
အေ၀းဆံုးအျပင္ကုိ ကန္ထုတ္လိုက္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲဆိုတာ....
ကိုယ့္ေျခေထာက္ေအာက္....နင္းစရာ အကြက္ေပ်ာက္ေနေတာ့မွ
ေရးေတးေတး သေဘာေပါက္မိတဲ့
ခပ္ခ်ာခ်ာ တစ္ေယာက္ရဲ႕.......ဇာတ္သိမ္းေပါ့....

ေနတတ္သလို....

ဘာလုပ္ေနေန ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အစားထဲ
ငါမပါဘူးခ်စ္သူ.....
နင္တန္ဖိုးမထားတတ္ခဲ့တဲ့...ငါ့မာနေတြ...
ငါကေတာ့ ေသေလာက္ေအာင္တန္ဖိုးထားတယ္......

ဆန္႔က်င္ရာဘက္ နင္ထြက္သြားခ်င္သြားပါ...
လိုက္ေျပးေခၚမယ့္အစားထဲလဲ ငါမပါဘူးခ်စ္သူ....
ထိုင္ေတာ့ေစာင့္ေနမယ္လဲမထင္နဲ႔.....
ငါလဲ ငါ့ခရီးငါေလွ်ာက္ရဦးမယ္....

သစ္ရြက္လွဳပ္တိုင္း ရီတတ္တဲ့ အရြယ္ေတြမွမဟုတ္ေတာ့တာပဲ....
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္.... ရူးမိုက္မိုက္အခ်စ္ေတြ...
နင္မေတာင္းတနဲ႔ေတာ့....

တစ္ခုေပးျပီး အမ်ားၾကီးျပန္လိုခ်င္တာဆိုရင္ေတာ့....
နင္လူမွားေနျပီ....
ငါ ဘိုးဘိုးေအာင္ မဟုတ္ဘူးေလ....

နင့္အတၱေတြမဖယ္ႏိုင္ေသးသေရြ႕ေတာ့...
တစ္ဆိတ္ေလာက္....
ငါနဲ႔သာ....ေ၀းေ၀းေနလိုက္ေတာ့....
ငါဆိုတာ... နင္ရွိမွ သာေနမယ့္ လမင္းမဟုတ္ဘူး...
ငါဆိုတာ.... နင္ရွိမွ လန္းေနမယ့္ ပန္းတစ္ပြင့္မဟုတ္ဘူး....
ထပ္ေျပာလိုက္မယ္...
ငါ့အၾကိဳက္...ငါ့အရိပ္....ငါ့ကမာၻ....
ငါ့ဘာငါ သာယာေနတယ္....

..................................

ခ်စ္သူအတြက္....

ပိုင္ဆိုင္ဖူးတဲ့ ေန႔စြဲတစ္ခ်ိဳ႕
အနာဂတ္မရွိခဲ့ၾကေပမယ့္
သတိရတိုင္းျပန္ေတြး
ရင္ထဲ တစိမ့္စိမ့္ေႏြးတယ္

အရာမထင္ခဲ့တဲ့ ေပးဆပ္မွဳေတြအတြက္
မခံယူတတ္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူမင္းလဲ
လိုအပ္ခ်က္တိုင္းျပည့္စံုပါေစ
ငါေစတနာထားတယ္

ဝတ္ေၾကတမ္းေၾက အလွဴခံထည့္ခဲ့သူကိုေတာင္
ဆုေတြတစ္သီၾကီးေပးတတ္ၾကတာပဲ
ငါ့ဘဝထဲ ခဏလာျပီး
စိတ္မပါတပါ ေပးသြားခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြအတြက္လည္း
မင္းဘဝတစ္ေလွ်ာက္ သြားလမ္းသာလို႔ လာလမ္းေျဖာင့္ပါေစ......

"ဘ၀သမား"

အဲဒီေန႕.....ဟာသဥာဏ္မရွိပဲ
ရယ္စရာေျပာျဖစ္လိုက္တယ္
 ပါးလ်ရွပ္ ေကြးသြားတဲ႕
အေပၚႏႈတ္ခမ္းကလြဲျပီး
တေလာကလံုး
မိႈင္းျပ တြန္႕ေႀကလို႕
လမ္းဆံုက ျဖတ္သြားျဖတ္လာ
ဘ၀ အစံု ကိုေငး ေတာ႕
ေျခလွမ္း ခပ္သြက္သြက္နဲ႕
ေခါင္းေလးေတြငိုက္စိုက္ သား
တကယ္ေတာ႕ ဘ၀ သမား ေတြခ်ည္း။

 

ဒိုမီႏို

လမ္းဆံုး

လမ္းခြဲခ်ိန္မတန္ေသးပါဘူး...
ဒါေပမယ့္.... ငါတို႔ေတြ ကိုယ့္လမ္းကုိယ္ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္.....

ေမ့မေပ်ာက္ႏိုင္ေသးပါဘူး...
ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ေတြ ကိုယ္စီပိုင္ရွင္သစ္ အစားထိုးျဖစ္ခဲ့တယ္......

မ်က္ရည္ေတြမခမ္းေသးပါဘူး...
ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ေတြ ေတြ႔တိုင္း
အျပံဳးတစ္ပြင့္ဆီ ေျခြခ်ေပးျဖစ္ခဲ့တယ္......

တကယ္ဆို...
တစ္ေယာက္လက္ကုိ တစ္ေယာက္...
ျမဲျမဲကိုင္ထားခဲ့ဖို႔အေရး...
နင္ေကာ ငါေကာ
သတၱိနည္းခဲ့လြန္းတယ္.....

စီးဆင္းျခင္း

အမိိမဲ႕သားလဲမဟုတ္
ေရနဲငါးလဲမဟုတ္
စီးဆင္းရတာ နဲနဲခက္ေနတယ္
ညအခါမွေမႊးသလို
ယံုႀကည္ခ်က္ဆိုတာ
နံနက္ေနအထြက္မွာ ေႀကြက်ဆဲ
ေလာကနီတိကို ရြတ္အံ ခ် လဲ
ေက်ာခိုင္းသူကို
ေျပးေျပးတေနမိတယ္
အားလံုးကိုစြန္႕ျပီးတသြင္သြင္စီးေတာ႕
ေက်ာက္ေဆာင္ေက်က္ခဲေတြက ရံ
လမ္းဆံုး မေရာက္ခင္
အမံႈအမႊြားတို႕ ျဖာက်ေနတဲ႕
ကမ္းပါး တစ္ခုမွာ
အဟုန္နဲ႕ လြင္႕ရတာ
ေပါ႕ ပါးခ်က္။။။။။။။။။။။။

ဒိုမီႏို (10.5.2012)

တစ္ခ်ိဳ႕.....

တစ္ခ်ိဳ႕..တစ္ခ်ိဳ႕....
ဂုဏ္သံဓနသံ....တျခြင္ျခြင္ၾကား....
ရပိုင္ခြင့္.... ရပိုင္ခြင့္..တဲ့
လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းလို႔...
ေအာ္ၾကခ်င္ေသးတယ္...
ဟိုတစ္ဘက္ျခမ္းမွာေတာ့...
ေျပးရင္းလႊားရင္း.....ရုန္းကန္ရင္း
အသက္ရွင္ခြင့္နဲ႔... ထမင္းတစ္နပ္စာအတြက္ကုိပဲ
ရပိုင္ခြင့္တစ္ခုအျဖစ္...ေက်နပ္ေနၾကရတယ္....

တစ္ခ်ိဳ႕..တစ္ခ်ိဳ႕....
ေလာကဓံရိုက္ခ်က္ေတြၾကား....
ဘ၀တစ္ခု....
အလဟသ..လႊင့္ပစ္ခ်င္ၾကတယ္....
ဟိုတစ္ဘက္ျခမ္းမွာေတာ့....
ေသမင္းနဲ႔စစ္ခင္းရင္း...
မနက္ျဖန္ရဲ႕ေနမင္းကို ၾကိဳဖို႔အတြက္...
ေဆြးေျမ႕ေျမ႕ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္လဲ.... ေက်နပ္ေနၾကရတယ္....

တစ္ခ်ိဳ႕..တစ္ခ်ိဳ႕....
အတုအေယာင္.... ကမာၻငယ္ေတြၾကား....
အစစ္အမွန္.. ခံစားခ်က္ေတြထည့္လို႔....
လင္းအရုဏ္ေတြလဲ ၾကိဳေနၾကတယ္....
ဟိုတစ္ဘက္ျခမ္းမွာေတာ့.....
ပခံုးေပၚက...၀န္ေတြအတြက္.... မညည္းမညဴလွဳပ္ရွားရင္း
တစ္ေမွးစာ..... အခိုက္အတန္႔ေလးကိုပဲ....
အားျဖည့္အားေမြးရင္း... ေက်နပ္ေနၾကရတယ္....

တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕.....
အဲ့ဒီတစ္ခ်ိဳ႕ဆိုတာေတြထဲ...
ငါလဲပါတယ္...မင္းလဲပါတယ္....
ဟိုတစ္ဘက္ျခမ္းဆိုတဲ့စည္းတစ္ဘက္ထဲ....
မပါ၀င္ၾကတဲ့သူေတြအခ်င္းခ်င္း....
တည္ရွိေနမွဳအတြက္...
ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္.....
ေက်းဇူးတင္လိုက္ၾကရေအာင္လား......

ဇာတ္သိမ္း

ငါ့ဘ၀ငါအေမွာင္သြင္း
ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ႔ အလင္းေတြ.... တစ္ဘ၀စာသိမ္းလိုက္တယ္...
ျငိမ္းခ်မ္းလိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း.....

ေထြးေပြ႔တဲ့ေလထု.....
သူကမွမၾကင္နာမွေတာ့...
ထိေတြ႔မွဳတိုင္းအတြက္... မီးပြင့္လိုက္တယ္....
အားမနာေတာ့ဘူး....

ေလထုကပဲတိုက္စားသလား...
ငါကိုယ္ကပဲ ေပ်ာ့ညံ့လြန္းတာလား....
ေသခ်ာတာကေတာ့....
မၾကာခင္...ငါဆိုတာ
ဘယ္သူမွမသိလိုက္တဲ့... ျပာေျမမွဳန္ခဲတစ္ခုပဲ.....

 ဟိုးေ၀းေ၀းက... င့ါျဂိဳဟ္ကမာၻေရ...
နင္ေငးေနက်..ေငြလမင္းကုိသာ တစ္၀ၾကီးေငးလိုက္စမ္း....
ဇာတ္သိမ္းခန္း တစ္ကြက္စာက်မွ...
နင့္အတၱေတြအတြက္.....
အေျပးအလႊား... လာဆုမေတာင္းခ်င္နဲ႔ေတာ့......

ငါ့ဇာတ္ငါသိမ္း....
ငါ့သစၥာ ငါခ်ဳပ္ျငိမ္းလိုက္တယ္....
ဘ၀အဆက္ဆက္...
ေကာင္းကင္မဲ့တဲ့ဘ၀....
ဒီမွာတင္.... ရပ္......

<<<<>>>>

အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြလဲ
အလြတ္ေတာင္ရေတာ့မယ္...
သိသိနဲ႔ခံတာေတာ့..
နင္ေတာ္လြန္းတာမဟုတ္ပါဘူး...
ငါကိုယ္ကညံ့တာပါ...

ဘယ္သူကေတာ့ျဖင့္ဘယ္လို...
လာလာမႏွိဳင္းယွဥ္ပါနဲ႔....
အဲလိုသာႏွိဳင္းၾကေၾကးဆို...
နင္ေလာက္လဲ ငါ့အေပၚဘယ္သူမွ..
မရက္စက္ပါဘူး...

အကုန္ခမ္းေနေအာင္..ေပးျပီးျပီ...
တန္ဖိုးမထားတတ္ခဲ့တာေတာ့..
နင့္သမိုင္းနဲ႔နင္ပဲ....
(အခုလဲ)..
လက္က်န္သံေယာဇဥ္အၾကြင္းအက်န္ေလးေတြ....
ေရေရာျပီးေပးေနတာ...
ေပးတာယူ..ေကၽြးတာစား...
အရင္လို... မခ်ိဳေတာ့ဘူးအထြန္႔မတက္ခ်င္နဲ႔....

၀င္လာခ်င္လဲလာ..
ထြက္သြားခ်င္လဲထြက္သြား...
အေပါက္၀ေတာ့လာပိတ္ရပ္မေနနဲ႔...
ေနာက္လူေတြလမ္းပိတ္မယ္...
ဒါပဲ....

သူငယ္ခ်င္းသို႔.... ၃

အေကာင္းျမင္တတ္တယ္ဆိုတာ...
ဘ၀ေနနည္း အႏုပညာတစ္ခုပါ...
တစ္ခါတစ္ရံ
အလြန္အကၽြံအေကာင္းျမင္တတ္ေနျခင္းကလဲ..
အမွန္တရားေတြ.....ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲသင့္တာေတြကုိ...
သတိလက္လြတ္ျဖစ္ေစတတ္တယ္...

သံသယဆိုတာ....
လက္၀ယ္ကိုင္ထားမိသူအတြက္ေတာ့ မီးတစ္စပါ....
သုိ႔ေလာ..သို႔ေလာ အေတြးနဲ႔
ကိုယ္တုိင္ေကာ... တစ္ဖက္လူအတြက္ပါ..
ပူေလာင္ေစပါတယ္....
ဒါေပမယ့္... ေနရာတိုင္းမွာ...မ်က္စိမွိတ္မယံုသင့္သလို....
သံသယထားသင့္တဲ့ေနရာမွာလည္း.. ထားတတ္ဖို႔လို္ပါတယ္...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ...
သံသယဆိုတာ...
ကိုယ့္ကိုယ္ကို နာက်င္မွဳေတြကေန
ကာကြယ္ေပးတတ္ျပန္ပါတယ္....

အေမ

ဒီတစ္ေႏြေတာ့....
တကယ္ထူးတယ္အေမ...
သူတို႔လဲေပ်ာ္...ကုိယ္လဲေပ်ာ္...
မဆီမဆိုင္သူေတြေတာင္ေပ်ာ္ၾကတယ္.....

အေမွာင္ထဲေနသားက်တဲ့ဘ၀ေတြ....
ကုိယ့္သမိုင္းကုိယ္ေရးဖို႔...
ကိုယ့္ေျခကိုယ္ထူရင္း...
ျပဴတင္းၾကိဳ ျပဴတင္းၾကား....
အလင္းခ်ိဳ၀ိုးတ၀ါးရယ္....
အေမေရ... ဥၾသေတြေတာင္ ေတးဆိုေပါ့...

ဒီေႏြ...
ပိေတာက္ေတြငိုတယ္..အေမ...
ဒီေႏြ....
တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြ.. အရူးတစ္ပိုင္းျဖစ္ၾကတယ္..အေမ...

အေပ်ာ္ေတြလြန္...
မဆင္ျခင္ႏိုင္သူေတြအတြက္...
ခဏတာေတာ့.. ခြင့္လႊတ္ေပးပါအေမ....
သူတို႔ေတြေလ...
စနစ္ဆိုးေအာက္... အေတာင္ရိုက္ခ်ိဳးခံထားရတဲ့...
ေဒါင္းပ်ိဳငယ္ေတြေပါ့....
သူတို႔ေတြေလ...
စနစ္တက် ဖ်က္ဆီးခံထားရတဲ့... ပညာေရးစနစ္ေအာက္...
အျဖဴစိမ္း၀တ္ေလးေတြေပါ့....
သူတို႔ေတြေလ...
အုတ္တစ္ခ်ပ္ပမာဏ မဟုတ္ေတာင္ ...အေမ့အတြက္ မျငီးျငဴမယ့္....
သဲပြင့္ေလးေတြေပါ့.....

အေမလဲ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ေနာက္...
သားသမီးေတြလဲ မၾကာခင္ အိမ္ျပန္လာခဲ့မွာပါအေမ.....
အေမရင္ေငြ႕နဲ႕ေ၀းတဲ့အရပ္...
ေႏြးတယ္ဆိုတာမရွိပါဘူး..အေမ..

အေမသြားတဲ့ခရီး...
ဆူးကင္းပါေစ....
အေမ့ရဲ႕ မနက္ခင္းတိုင္း...
ေမႊးပ်ံ႕ပါေစ...
အေမ့ရဲ႕ စိတ္အလ်ဥ္...
ထာ၀စဥ္... ေအးခ်မ္းပါေစ...
ေက်းဇူးပါ..အေမ...

April Fool

ယံုၾကည္ေပးပါလို႔ေတာင္းဆိုလာတဲ့...
ခဏခဏလွည့္စားတတ္တဲ့ခ်စ္သူ...
နင္နဲ႔ပက္သက္ရင္...
မ်က္စိကိုစံုမွိတ္.. အလိမ္အညာေတြကအစ...
တေပ်ာ္တပါးၾကီးကုိ....
ငါယံုတတ္ခဲ့တာပါ......

ခြင့္လႊတ္ေပးပါလို႔ေတာင္းဆိုတတ္တဲ့....
ခဏခဏထြက္သြားတတ္တဲ့ခ်စ္သူ...
ခြင့္လႊတ္တယ္လို႔ေျပာရေအာင္....
အစကတည္းကုိက...အျပစ္တင္ခဲ့တာမွမဟုတ္တာ...

ငါ့ဘက္အျမဲရွိေပးပါလို႔ေတာင္းဆိုတတ္တဲ့
ခဏခဏဆန္႔က်င္တတ္တဲ့ခ်စ္သူ...
နင့္ဘက္အျမဲရွိေပးပါ့မယ္လို႔ေတာ့....မညာခ်င္ဘူး...
ဒါေပမယ့္....
ဆန္႔က်င္ရာတစ္ဘက္ျခမ္းေတာ့...ငါမေနခဲ့ဘူး...

ငါ့ရင္ထဲဘာေတြရွိလဲနားမလည္ဘူးလားလို႔အျပစ္တင္တတ္တဲ့
ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့ခ်စ္သူ....
မသိဟန္ေဆာင္ထားတဲ့...
ခပ္အအ ငါ့ေလာက္ေတာင္ နင္ဟန္မေဆာင္တတ္ပါလား....

"ေမ့မရပါဘူး ေကာင္မေလးရယ္"ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းနဲ႔...
ငါ့ဥပကၡာေတြကုိ အရည္ေဖ်ာ္ခ်သြားတဲ့ခ်စ္သူရယ္...
တကယ္ဆို.....
အရူးလုပ္ခ်င္ရင္ေတာင္...
ဧျပီတစ္ရက္ေန႔အထိေတာ့.....
ေစာင့္သင့္တယ္ေလ...

နီယြန္ေတြကတဲ့ည

ျငိမ့္ျငိမ့္ေလးစီးေနတဲ့
ေရျပင္ေဖြးေဖြးထက္...
ညဥ့္ကိုတန္ဆာဆင္မယ့္နီယြန္ေတြ...
ေဆြးေဆြးေလး လင္းေနတယ္..

နီယြန္ကဆြဲေဆာင္တာလား...
ေရျပင္ကညွိဳ႕ယူတာလား...
တရားခံရွာလို႔မရတဲ့ည...
သူ႔စကားေတြေအာက္....
ေဒါင္ခ်ာစိုင္းေနတဲ့ငါ့အေတြးေတြအတြက္ေကာ
ဘယ္သူတရားခံမ်ားပါလိမ့္...

Call Logsေတြထဲ..
မျမင္တာၾကာတဲ့နာမည္တစ္ခု...
မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္...
ထပ္ခါထပ္ခါျဖစ္ေနတယ္....
ေလသင့္ရာလြင့္လာတဲ့...
နင့္ခံစားခ်က္ေတြ...
ဘယ္ေတာ့မွန္းမသိမယ့္အခ်ိန္...
ျပန္ေပ်ာက္သြားဦးမယ္ဆိုတာလဲ...
သိႏွင့္တယ္...

ထြက္သြားတုန္းကလဲငါမတားခဲ့သလို
ျပန္လာမယ္ဆိုေတာ့လည္း မျငိဳျငင္ခဲ့ပါဘူး
သင္ခန္းစာေတြ အခါခါေပး.....
စာေၾကတယ္လို ့ပဲသေဘာထားပါတယ္
တစ္ခုေတာ့ေတာင္းဆိုမယ္.....
ဒီတစ္ခါေတာ့ ပံုျပင္အသစ္ေလး
ငါၾကားခ်င္တယ္......

အိမ္အျပန္ေႏြ

တစ္ႏွစ္သာသာပဲေနဖူးတဲ့ ျမိဳ႕ကေတာင္
Identity Cardေလးျပလိုက္ႏိုင္ရင္...
အားရ၀မ္းသာ ၾကိဳဆိုေသးတယ္...
ခုေတာ့ ၂၅ႏွစ္စာ ရွင္သန္ခဲ့ဖူးတဲ့ေျမေပၚေျခအခ်...
ျဖည့္လိုက္ရတဲ့စာရြက္ေတြ....
အေမလို႔ေခၚဖို႔အေရး.... ေမြးစာရင္းျပန္ေတာင္းေနသလိုပါပဲလား...

အေျပာင္းအလဲတဲ့....
တတ္လဲတတ္ႏိုင္လြန္းတယ္....
က်ားေၾကာက္ေနရတဲ့ဘ၀ ေနသားက်ေနမွေတာ့....
ဘယ္အခ်ိန္ေပၚလာမယ္မွန္းမသိတဲ့ ရွင္ၾကီးဆိုတာကို
ေၾကာက္စရာမလိုဘူးေတာ့မေျပာပါနဲ႔ေတာ့.....

ေဖာ္ေရြတယ္တဲ့...
နားလည္မွဳဆိုတဲ့.... တစ္ဆံုးတိုင္အဓိပၸါယ္ေရာက္တဲ့စကားလံုးကို
ထည္လဲသံုးတတ္တဲ့...ယူနီေဖာင္း၀တ္ေတြကိုေျပာတာလား...

ေႏြးေထြးတယ္တဲ့...
အလံုပိတ္အဲကြန္းကားေပၚက....ေမြးပြအက်ၤီနဲ႔လူကေျပာတာလား....
(ဒါမွမဟုတ္)....
ေနေရာင္ျပင္းျပင္းေအာက္က..မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်က္၀န္းပိုင္ရွင္
ဆုေတာင္းသံတရစပ္နဲ႔ အမယ္အိုကေျပာတာလား....

ေငြ႕ေငြ႕ေလးက်န္တဲ့ တနင့္တပိုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ...
ခဏျပန္အသက္သြင္းၾကည့္တယ္....
(ခုခ်ိန္ထိ) ဘာလို႔မ်ား ကာရန္မညီႏိုင္ေသးတာလဲ.....

ေျခစံုကန္တယ္လို႔သာ အားမနာတမ္းေျပာလိုက္ပါ....
ရန္ကုန္ေရ......
နင့္အရိပ္က.. ငါ့အတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပူေနေသးတယ္...

(၁၉.၀၃.၂၀၁၂)

ငါေနတဲ့ျမိဳ႕

တိုက္ေတြကေတာ့ မိုးထိေတာ့မယ္...
ျမိဳ႕ၾကီးသားအေရျခံဳ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔....
ယဥ္ေက်းမွဳေတြေခါင္းပါးတာကေတာ့ ၉ ေလာက္ရွိတယ္...

အပ္ကစလို႔ ေလယာဥ္ပ်ံအထိ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ကုန္တိုက္ထဲ..
စာနာမွဳေတြ၀ယ္ဖို႔ ေျခတိုေလာက္ေအာင္လုိက္ရွာဖူးတယ္...
ဖိနပ္ေတြပါးသြားတာပဲအဖတ္တင္တယ္...

ေစတနာ့ေရခ်မ္းစင္မေျပာနဲ႔....
ဆိုင္မွာ၀င္စားရင္ေတာင္ အလကားရတာဆိုလို႔...
ေရေတာင္မရွိဘူး...
ဘာလိုခ်င္လဲ လာထား..၀ယ္စမ္းပဲ....

နည္းနည္းေလးေတာ့ တစ္ခ်က္မမွားလိုက္နဲ႔....
ပုခံုးခ်င္းတို္က္သြားမယ့္သူေတြ တစ္ပံုၾကီးရွိတယ္...
အခန္႔မသင့္ရင္....မထင္မရွားနဲ႔....
မင္းကမာၻေလးေတာင္ေပ်ာက္ျပီး...
ခ်န္ဂီကေန.. ျမန္ျပည္ ျပန္သြားရမယ္...

ေရေတာင္အလကားမရတဲ့အရပ္.....
အျပံဳးတစ္ခုေတာင္အလကားမရဘူး...
ရြာကအျပံဳး... ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာမွမရွိဘူး....
ဒီမွာေတာ့ ျပံဳးေနျပီဆိုသတိထား.....
Insuranceလာေရာင္းခ်င္တဲ့သူပဲျဖစ္မယ္...

ေစတနာေမတၱာေတြေဖာင္းကားတဲ့ျမိဳ႕..
ေဘာက္မဲ့ေၾကာင့္စြန္႔ခဲ့သတုန္း...
ေမးၾကသူမ်ား..ေျဖျပခ်င္ေသးရဲ႕....
ေမတၱာ..ေမတၱာ.. ႏွလံုးသားေတာ့ အဟာရျဖစ္ပါရဲ႕...
ဆန္အိုးထဲ...ေလျဖည့္ထားလို႔မွမရသကိုး...

အစြန္းတစ္ဘက္

စိတ္ကူးေတြရဲ႕ တျခားဘက္စြန္း.... ဆံုးရွံဳးမွဳဆိုတာမရွိဘူး...
အေကာင္ထည္ေပၚမလာေသးတဲ့... ရုပ္လံုးၾကြေဆးပန္းခ်ီလွလွတစ္ခ်ပ္ရွိတယ္

ေတြေ၀ျခင္းရဲ႕ တျခားဘက္စြန္း.... ထိခိုက္နာက်င္မွဳဆိုတာမရွိဘူး...
ျပန္မရႏိုင္မယ့္... တသက္တာ လက္လႊတ္လိုက္ရမွဳေတြရွိတယ္....

ေၾကာက္စိတ္ေတြရဲ႕ တျခားဘက္စြန္း.... အားငယ္ထိတ္လန္႔မွဳဆိုတာမရွိဘူး....
တြန္းအားတစ္ခုအေၾကာင္းျပဳထားတဲ့.... မိုက္ရူးရဲစိတ္ေတြရွိတယ္..

ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ျခင္းရဲ႕ တျခားဘက္စြန္း... လမ္းခြဲသူစိမ္းဆန္ျခင္းဆုိတာမရွိဘူး....
သံေယာဇဥ္ခိုင္ခိုင္မာတဲ့.... ေ၀မွ်ခံစား...အေရာင္တူႏွလံုးသားေတြရွိတယ္...

ခ်စ္ျခင္းရဲ႕တျခားဘက္စြန္း....နာက်င္အမုန္းဆုိတာမရွိဘူး...
အခ်ိန္အတန္ၾကာ ပ်ိဳးေထာင္ထားတဲ့.. ေရာင္စံုအေသြးစံု ဥပကၡာ ပန္းခင္းေတြရွိတယ္....

ဒီကဗ်ာ ေရမွာေရးပါတယ္

သတိရျခင္း အစား

တျခားတစ္ခုခုေပးပါလား . . .

သတိရလို႕မိုးေတြ မရြာပင္မဲ့

မိုးေတြရြာ တိုင္းသတိရတယ္

ဘဝမွာ ျပည္႕စုံျပီလို႕ေတြးမိတိုင္း

မင္းမရွိတာ သတိရမိတယ္

သတိရျခင္း အစား

တျခားတစ္ခုခုေပးပါလား . . .

ဒီကဗ်ာ ေရမွာေရးပါတယ္။

အိပ္မက္

အိပ္မက္ေတြမက္သည္....
ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးသည္.. ငိုခဲ့ဖူးသည္....

အိပ္မက္လိုကမာၻ စီးေျမာဖူးသည္....
တည္ျငိမ္ဖူးသည္... လွဳတ္ခတ္ဖူးသည္

အိပ္မက္ထဲကလိုလူ ပိုင္ဆိုင္ဖူးသည္....
ခ်စ္ခဲ့ဖူးသည္... ရူးခဲ့ဖူးသည္.....

အိပ္မက္ထဲကလို သာသာယာစကားေတြၾကားဖူးသည္....
ယံုခဲ့ဖူးသည္... နာယူခဲ့ဖူးသည္...

အိပ္မက္သ႑ာန္တူ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ...
ပုိင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးသည္... လက္လႊတ္ခဲ့ဖူးသည္....

အိပ္မက္မွလန္႔ႏိုးဖူးသည္.....
အခန္းဆက္ခ်င္ခဲ့ဖူးသည္... ရွိဳက္တစ္၀က္ငိုခဲ့ဖူးသည္....

အိပ္မက္ပမာ..သူျပန္လာဖူးသည္...
အိပ္မက္သာ ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့ဖူးသည္.... လမ္းေဟာင္းေမွ်ာ္ခဲ့ဖူးသည္....

အိပ္မက္ေတြမက္ဖူးသည္...
ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးသည္... ငိုခဲ့ဖူးသည္....

လမ္းခြဲ

ေက်နပ္လိုက္ပါ...
ငါအရွံဳးေပးျပီးျပီပဲေလ....
ထြက္သြားလုိက္ပါ....
ငါေနရစ္ခဲ့ျပီးျပီပဲေလ....
စြန္႔ထားခဲ့ပါ....
နင္မမက္ေတာ့ျပီပဲေလ...

ႏွဳတ္ဆက္လိုက္တယ္....
တစ္ခ်ိန္က အမွတ္တရတိုင္းကို....
သိမ္းထားလိုက္တယ္...
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ႏွလံုးသားကုိ....
ခြင့္လႊတ္လိုက္တယ္....
ခ်န္ထားရက္တဲ့ နင့္ကုိ...

 

ကာကြယ္ခဲ႔သူမ်ားသို႔

စစ္ဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္
အခ်စ္ဟာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္

စစ္ဟာ အနိဌာရံု
အခ်စ္ဟာ ကၠုဌာရံု

စစ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔သူေတြက ကံဆိုးသူမ်ား
အခ်စ္နဲ႔ပက္သက္တဲ႔ သူေတြက ကံေကာင္းသူမ်ား 

ေပ်ာ္စရာ ကၠုဌာရံု ထဲမွာ လူတိုင္း ေနခ်င္ၾကေပမယ္႔
သူတို႔ခ်စ္တဲ႔သူေတြ ကံေကာင္းသူမ်ားျဖစ္ႏိုင္ဖို႔

အနိဌာရံုေတြဆီ ….. ကံဆိုးသူမ်ားအျဖစ္ေနဖို႔
သူတို႔ေရြးခဲ႔တယ္  ၊၊

၀က : 2010 Aug

အစြဲ

ေရခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္ကေရကပိုေသာက္ေကာင္းတယ္...
ေျမခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္ကေျမက ေျခခ်ေကာင္းတယ္....

အိမ္ခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္က အိမ္ပဲ လံုျခံဳမွဳေပးတယ္...
လူခ်င္းတူတူ.... ငါ့အရပ္က လူေတြပဲ စာနာမွဳေဖးတယ္...

ေလခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္က ေလပဲ ပိုမက္ေမာတယ္...
ေနခ်င္းတူတူ... ငါ့အရပ္က ေနပဲ ေရာင္စဥ္ေႏြးတယ္...

၁၉၉၇ မနက္ခင္း

အဆုပ္ေတြ ျဖာထြက္လာ ၊ ေနေရာင္က်ဲ
လေရာင္က်ဲ …
သြားဖို႔ျပန္ဖို႔ ေ၀းလြန္းမဲေမွာင္လို႔
စ မွတ္နားမွာ ၊ ေအးခဲနားေနခန္းမွာ ၊ စိတ္ကေလးမွာ …
‘အရင္တုန္းကပါ ဗ်ာ’ တဲ႔
ဘယ္သူကမွမယံုလည္း သူကေတာ႔ ယံုလိမ္႔မယ္
ကိုယ္ကိုတိုင္ မယံုလည္း သူကေတာ႔ ယံုလိမ္႔မယ္ ။
အဲဒီ…၁၉၉၇ မနက္ခင္း ခင္းေနစဥ္
အဲဒီေန႔ဟာ…မွန္ေရွ ႔မွာ အျပန္အလွန္ ေန႔ဆန္ေအာင္ျပင္ဆဲ
ေဒါင္လိုက္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ ၊ အေတြးအေရာင္ျပန္႔တုန္းမွာ ၊ မ်က္၀န္းအၾကည္႔ တစ္ခုမွာ …
ဒီျမင္ကြင္းကို ကူသူကယ္သူမရွိ
တိမ္ေတြကို ေရြ ႔ေအာင္ၾကည္႔လို႔မရေတာ႔ဘူး
တိမ္ေတြ အုပ္စုလိုက္ရပ္ေန
တိမ္ေတြ အဖ်ားအစြန္းၿငိမ္သက္
သူ…မင္းအတြက္ စိတ္ေတြ တစက္စက္က်ေနတယ္ ။
မၾကည္႔နဲ႔ ! မထိနဲ႔!
ေ၀၀ါးရုပ္ခႏၶာဖြဲ႔စည္းလြန္း ၊ အေခၚအေျပာရဲလြန္း ၊ သဘာ၀ႏိုင္လြန္းသမို႔ …
ညေနဆီေရာက္ေအာင္သြားမယ္လမ္း
၁၉၉၇ မနက္ခင္းမွာ
ေ၀း  လြန္း  ခဲ႔  တယ္ ။ . . ။
ေ၀း     လြန္း      ခဲ႔       တယ္ ။ . . . ။ 

၀က : Dec 2007

သူငယ္ခ်င္းသို႔.... ၂

ေအာင္ျမင္မွဳေတြေၾကာင့္....ဘ၀ကအဓိပၸါယ္ရွိေနတတ္တယ္...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
ေအာင္ျမင္ဖို႔ၾကိဳးစားေနရင္းနဲ႔ပဲ...ဘ၀အဓိပၸါယ္ေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္ေသးတယ္...

ဆင္ျခင္သံုးသပ္ျခင္းက...အမွားနည္းေစသလို...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း... ေတြေ၀မွဳေတြျဖစ္ေစတယ္...
ေတြေ၀မွဳေတြကပဲ....အခြင့္လမ္းေတြကုိ ေလႏွင္ရာေ၀းေစတယ္...

တိတ္ဆိတ္ျခင္းက.... စိတ္ကုိေအးျငိမ္းေစတယ္...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
တိတ္ဆိတ္ျခင္းကပဲ.... အထီးက်န္မွဳကုိ အေရာင္တက္ေစေသးတယ္....

သံေယာဇဥ္ေတြေၾကာင့္.....ခ်စ္ျခင္းတစ္ခု ခိုင္ျမဲေစတယ္...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုေၾကာင့္ပဲ.... အျခားခ်စ္ျခင္းတစ္ခု ျပိဳလဲေစႏိုင္ေသးတယ္.....

နီးစပ္မွဳေတြက.... သာယာျခင္းကုိျဖစ္ေစတယ္...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
သာယာမွဳေတြကပဲ.... အခ်စ္လို႔ ထင္ေယာင္မွားေစတယ္...

အိုေက

အရသာသိပ္သည္းတဲ့ အနမ္းေတြ
ျပန္မေျပာနားမေထာင္ ျဖစ္ခဲ့တာလဲ .. အိုေက

ယူတာထက္ေပးတာပိုေကာင္းတယ္ ဆိုတာ
လက္ေ၀ွ႔သမားေတြပဲေျပာတာၾကားဖူးေပမယ့္ .. အိုေက

မိုးရြာတုန္း ေရခံခ်င္ခဲ့ေပမယ့္
မိုးလြန္တာေတာင္ ထြန္မခ်ဘူးဆိုရင္လဲ .. အိုေက

သူခ်စ္တယ္ ငါခ်စ္တယ္
ဒါေပမယ့္ ခါးေလ့ရွိၾကတယ္ .. အိုေက

ဒီလိုနဲ့ပဲ ...
ရုန္းမထြက္ခ်င္ေတာ့တဲ့ ႏြံ
ဘယ္သူ႔မွမယံုတဲ့ ပံုျပင္
က်ကြဲသြားတဲ့မာန အပိုင္းအစမ်ား
မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတာ့တဲ့မနက္ျဖန္ေတြနဲ႔

အခ်စ္ရယ္ 
ကိုယ္ အိုေကပါတယ္ ။ ... ... ။
                                                  
   ၀က

‘ လ ’ေငးသူ

ဘယ္နတ္ဘုရားက အမွတ္မထင္မွားယြင္း
အလွေတြစုၿပံဳ ဖန္ဆင္းခဲ႔သလဲ …?
ဆူးႏွင္းဆီတို႔လဲငို
စံပယ္ေတြ ညိဳသလိုျဖစ္
ၾကယ္စင္ေတြမိႈင္ေတြေငး
အို …. မိန္းကေလးရယ္ ….

ပန္းႏုေရာင္လြင္ သူ႔ပါးျပင္နဲ႔
ႏွင္းဆီေရာင္ေသြး ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စံု
စံပယ္ျဖဴေတြထက္ ႏုညက္အိ၀င္း
‘ လမင္း ’ တဲ႔ ...

ၾကယ္စင္ေတာက္တယ္ဆိုတာ
သူေရာက္လာရင္ ေပ်ာက္ကြယ္ရမွာ…။

၀က : 2000 Sep

အလြဲ

အယူ၀ါဒေတြကြဲလဲ...
ခံယူခ်က္ေတြ မသဲကြဲနဲ႔....
နီးသေယာင္ေယာင္ေ၀းတဲ့ဘ၀ေတာ့...
ငါမမက္ေမာဘူး...

နင့္ရင္ခုန္သံနင္ျပန္ေမး...
(ငါလဲ).. ငါ့ခံနိုင္ရည္ ငါျပန္ေတြးၾကည့္မယ္...
အနီးဆံုးမွာ... ေက်ာခ်င္းကပ္ေနတဲ့ဘ၀ထက္...
(ငါတို႔၂ေယာက္) .....
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျပီး အေ၀းမွာေနေနရတာပဲ
ပိုေမွ်ာ္လင့္ေတာ့တယ္...

တကယ္ဆို... ညတာေတြမရွည္ခဲ့ပါဘူး..
ငါ့အေတြးေတြသာ...နယ္လြန္ခဲ့တာ...
တကယ္ဆို.... လင္းအာရံုကေနာက္မက်ခဲ့ပါဘူး....
ငါ့အိပ္ခ်ိန္ေတြကသာ...တိုေတာင္းခဲ့တာ...

(လက္ခံလုိက္တယ္...)
ငါဆိုတာ...
နင့္ကမာၻအတြက္...
မိုးလင္းမွေရာက္လာတဲ့... လတစ္စင္းသာသာရယ္.....

ေနာက္ဆံုး

၁။

မင္းရဲ ႔ ဆံစကေန
ေျခဖ်ား အထိ
ငါ႔ရဲ ႔စိတ္ကိုေလာင္းခ်လိုက္တဲ႔အခါ ၊ …

ပန္းခ်ီကားဟာ
သူ႔ရဲ ႔ေနာက္ဆံုး စုတ္ခ်က္ကို
၀မ္းနည္း ၀မ္းသာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔
ထာ၀ရ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ႔တယ္ ။


၂။

အံသြားႏွစ္ခုၾကားမွာ
ညပ္ေနတဲ႔ အသားစကို
ခံစားမႈမဲ႔စြာ လွ်ာနဲ႔ ျပန္ထုတ္ေနရသလိုမ်ိဳး ၊ …


မင္းက ငါ႔ကို ေမာဟိုက္ေစတယ္
မင္းက ငါ႔ကို ရြံရွာေစတယ္ ၊


ရင္ဘတ္နဲ႔ ဦးေႏွာက္ၾကားမွာ ညပ္ေနတဲ႔
မိန္းမတစ္ေယာက္ကို
ငါ ဘယ္လိုျပန္ဆြဲထုတ္မလဲ ?


၃။

မိရိုးဖလာလြန္ ငွက္တစ္ေကာင္ဟာ
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းရွိရာ …
ရူးသြပ္စြာ ရွာေဖြပ်ံသန္းရင္း
ႏြမ္းလွ်စြာ … သူ႔အေတာင္ပံေတြထဲ
ေခါင္း၀ွက္ငိုေၾကြး အားတင္းခဲ႔ဖူးတယ္ ၊


ငါလည္ ဒီလိုပါပဲ ငွက္ငယ္ရယ္
အိပ္မက္ထဲမွာ လႈပ္ရွားဖို႔ၾကိဳးစားရင္း …
လွပလြန္းတဲ႔ ခရမ္းေရာင္ဓားတစ္စင္းကို
တစ္ကိုယ္ထဲ ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္နဲ႔ …
ဘယ္ဘတ္ရင္အံုထဲ
တျမည္႔ျမည္႔ ဆြဲသြင္းခဲ႔ဖူးတယ္ ။


၄။

တဆစ္ဆစ္ တိုက္စားခံၿပီး ခ်စ္ျပေနရတာေတာင္
ေက်ာက္ေဆာင္ရဲ ႔ရင္ဘတ္ကို
အၿမဲတမ္း ပုတ္ခတ္နာက်င္ေစတဲ႔ ‘ပင္လယ္’ ၊

ေသြးစက္ လွလွေတြေရြးၿပီး
မာနႀကိဳးနဲ႔သီထားတဲ႔သရဖူကိုမွ
မဲ႔ၿပံဳးတစ္စနဲ႔ ပယ္ခ်တတ္တဲ႔ ‘ဘုရင္မ’ ။


၅။

ငါက ..
သုညအစ သုညအဆံုး နကၡတ္ေတြၿခံရံလို႔
ေျမႀကီးကိုေတာင္ ေမာ႔ၾကည္႔ေနရသလိုမ်ိဳး
ၾကမၼာဆိုးတဲ႔ ေစတန္ပါ ၊


ငါက ..
ကံစီမံရာလမ္းေၾကာင္းကို
စကားတခြန္းနဲ႔ မေျပာင္းခဲ႔ဘူး ၊


ငါက ..
အိပ္မက္ေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာျပင္ဆင္
ေကာင္းကင္ျပင္အလ်ားဆန္႔သေလာက္
ငါ႔ ရမ္သမ္ေတြေရာက္ေအာင္ ၊


ငါက .. ( ဒါေပမယ့္ .. )
တံလွ်ပ္ေတြနဲ႔ ေရမခ်ိဳးပါဘူး
သူေယာင္မယ္ေတြနဲ႔ မေလာင္ကၽြမ္းပါဘူး ၊


ငါက ..
အတိတ္ကို အနာဂတ္မွာ
ျပန္ေမွ်ာ္လင္႔ရံုသက္သက္နဲ႔
ဒီခရီးကို ဆက္ခဲ႔တာပါ … ။


၆။

တန္ခိုးရွင္ ကိုးကြယ္မႈကို စိတ္ပ်က္ဆန္႔က်င္တဲ႔ ငါဟာ …
မင္းရဲ ႔ လေရာင္ဆန္တဲ႔ ဖန္ဆင္းမႈေတြေအာက္မွာ…
…
ဧဒင္ ဥယ်ာဥ္ကိုလည္း ယံုတယ္
အာဒံရဲ ႔အိပ္မက္ကိုလည္း ယံုတယ္ ။


၇။

ပိုးတံုးလံုးေကာင္ေလးေတြလို
သူ႔ႀကိဳးေတြနဲ႔သူ ပိတ္ေလွာင္ေသဆံုးၿပီးကာမွ …
ဘ၀ကို …
အေတာင္ပံေတြနဲ႔ ျပန္စခြင္႔
မရရင္လည္းေန …
မင္းကိုေတာ႔ ခ်စ္ေနပါရေစ ၊


ေအာက္ဆံုးဆူးက စနမ္းမွ
ႏွင္းဆီရဲ ႔ရနံ႔ကို တို႔ထိခြင္႔ရမယ္ဆိုလည္း …
ေသြးစက္လက ္က်ပါေစ
မင္းရဲ ႔ရက္စက္မႈမွာ …
ေက်နပ္ၾကည္ႏူးစြာ
ရူးေနပါရေစ ။


 ၈။

မင္းရွဴထုတ္လိုက္တဲ႔
ေလသားႏုႏုကိုမွ
ဒဏ္ရာတစ္ေထာင္နဲ႔ လဲၿပီး၀ယ္ခဲ႔တဲ႔ ေကာင္ ၊
…

ပန္းႏုေရာင္လည္တိုင္စပ္က
မင္း ေခၽြးပြင္႔ေလးတစ္စကိုေတာင္
ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ ပံုတူဆြဲယူခဲ႔တဲ႔ေကာင္ ၊
…

ဟိုး အေ၀းက …
ပ်ံသန္းလာတဲ႔ အိပ္မက္ေတာင္
မင္းပါမွ မက္တဲ႔ေကာင္ အတြက္ ၊
…

‘ကမၻာကေနကိုပတ္တယ္’ ဆိုတာမ်ိဳးေလာက္သာ
မင္း ငါ႔ကို နားလည္စမ္းပါ . . . ငါ႔ကို ။


၉။

ငါ႔ရဲ ႔အလင္းေၾကာင္႔ မင္းပူျပင္းေနရတယ္ ဆိုရင္
ငါ႔ရဲ ႔ဘ၀ကို အေမွာင္အတိခ်ထားလိုက္ပါမယ္ ၊ ..


မင္းမွန္ဖို႔အတြက္ ငါမွားေပးရရင္လဲ
ငါ႔အတြက္ကေတာ႔ တရားေနမွာပဲ ၊..


ညတိုင္းအလြမ္းျပဳသမွ် ႏုေနရတဲ႔
မင္းလက္ခုပ္ထဲက ‘ေရ’ ဟာ ငါပါ ၊ ..


ပလုတ္က်င္းခ်င္က်င္း၊ ေျခေဆးခ်င္ေဆး
မင္းအတြက္ ေအးျမစင္ၾကယ္ျခင္းကိုေပးမယ္ ။


၁၀။

ဒါေပမယ္႔…


၁၁။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ …
ေမာ္ဖိန္းထိုးဖန္မ်ားတဲ႔ သစ္ပင္ဟာ
အရြက္အုပ္ဆိုင္းဆိုင္းထဲ
အကိုင္းရွာမရသလို … ၊


တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ …
မာယာေသာက္ၾကဴးတဲ႔ အဆိပ္လူးႏႈတ္ခမ္းဟာလည္း
အနမ္းခ်ိဳပ်စ္ပ်စ္ထဲ
အခ်စ္ရွာမရဘူး … ။


၁၂။

ငါ သိလာခဲ႔တယ္


၁၃။

ဖြင္႔လို႔မရတဲ႔ တံခါး ကို
နံရံ လို႔ ေခၚသင္႔မေခၚသင္႔ …၊


ၿပံဳးလို႔မရတဲ႔ လူသား ကို
ေစတန္ လို႔ ေခၚသင္႔မေခၚသင္႔ …။


၁၄။

ဆက္တိုက္ ..
ငါ…ထပ္ၿပီး သိလာခဲ႔တယ္


၁၅။

ၾကယ္ပန္းေလးကို ၀တ္မံႈကူးဖို႔
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ရဲ ႔စိတ္ကူးဟာ
……….
အိပ္မက္ေတြနဲ႔သာရူးခဲ႔ရသလိုမ်ိဳး …၊

ရြက္လြင္႔မယ္ဆိုတဲ႔ ေက်ာက္တံုး…
ငါ …
ေရစပ္မွာပဲ ရံႈးနိမ္႔ျမဲ
ရံႈးနိမ့္ေနရဦးမွာပဲ … ဆုိတာ ၊၊



၁၆။

တုန္႔ျပန္မႈမရခဲ႔တဲ႔ ငါ႔အၿပံဳးအတြက္
ငါ ျပန္သနားခဲ႔ရတာက ဘ၀တစ္ဆံုးျဖစ္ခဲ႔ရျပီးတဲ့ေနာက္ ….


၁၇။  

ငါေလ …



၁၈။   

ငါ …



၁၉။

  ..



၂၀။

[နိဒါန္း]…

အမွန္ေတြကို ငါေရးခဲ႔ေသာ္လည္း
ခ်စ္သူမယံုမွန္း ငါသိၿပီးျဖစ္သည္ ၊

ထို႔ေနာက္…ခ်စ္သူ၏မ်က္ႏွာကို
တသက္စာအတြက္ အလြတ္က်က္ခါ
ငါထြက္လာခဲ႔သည္။
မဆံုခ်င္လည္း…ရွိေစေတာ႔…။         ။

၀က : 2005-2010 Nov.

စခန္းအမွတ္ (၇)

ျဖဴစင္မႈကိုသန္႔စင္ေဆးေၾကာဖို႔ ..
ဒါမွမဟုတ္
ေ၀ဒနာကို အနာတရျဖစ္ေအာင္ ဒဏ္ရာနဲ႔တကြ
နာက်င္ခံခက္ေစဖို႔ … ၊

၀င္ေလထြက္ေလရဲ ႔ၾကား
ညမ်ားစြာ ညမ်ားစြာ …
မူလစိတ္ဓာတ္ကြယ္ရာ ဖိတ္ေခၚမႈထဲ
ေ၀၀ါးစြာ ေ၀၀ါးစြာ … ၊

စက္၀ိုင္းတဖက္တခ်က္ဆီ
ဇာတိေျပာသမွ် မရဏ အၿပံဳးလွေအာင္ …
ဟိုးေရွးေရွးကတည္းက
ဇရာက ခါးကုန္းေပးခဲ႔ရသလို … ၊

ပိုးကုန္မွာ မေၾကာက္ေတာ႔တဲ႔
ေမာင္ပံု႔ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ….

မင္းနဲ႔ငါ မရွိေတာ႔
ေတာအုပ္နဲ႔လြင္ျပင္မရွိေတာ႔
အမည္နာမနဲ႔ သ႑န္မရွိေတာ႔
အခ်ိန္ကာလနဲ႔ၾကြယ္၀မႈမရွိေတာ႔
စပ္ဆပ္သိစိတ္နဲ႔ တည္ျမဲျခင္း မရွိေတာ႔ ။ ။

၀က : 2005 Sep

အခ်စ္၀တၱဳ

ဒုတိယအရြယ္လို႔ သတ္မွတ္ၾကတဲ႔ ၂၅ႏွစ္သား
ႀကီးေကာင္ႀကီးမားနဲ႔ အရူးထတယ္ပဲဆိုခ်င္ဆို
အခုမွ ေပါက္ေတာက္ေတာက္နဲ႔လို႔ေျပာခ်င္ေျပာ

ကိုယ္႔အေျခအေန ကိုယ္အသိဆံုးမို႔လား

လူသားတိုင္း တစ္သက္မွာတစ္ခါေတာ႔
ဒီလိုအခ်စ္ရူးမ်ိဳးရူးဖူးသင္႔တယ္

ဥေဒါင္းဖိုေတြေတာင္မွ ကိုယ္႔မိတ္ဖက္ကို
ေတြ႔တဲ႔အခါ အရွက္မရွိဖင္ဆီဖူးေပၚေအာင္
အၿမီးႀကီးျဖန္႔ ျပၾကေသးတာပဲ

လံုလံုၿခံဳၿခံဳက်ိတ္ရူးမိတာ ဘာျဖစ္လဲဗ်ာ

ၿပီးေတာ႔ ၾကမ္းတမ္းလွတဲ႔ ေဟာဒီသဘာ၀
ေလာကႀကီးထဲမွာ စာဘူးေတာင္းငွက္ကေလးေတြေတာင္
မီးရထားလမ္းေဘး ဓါတ္ႀကိဳးေသးေသးေပၚမွာ ေလမိုးမလံုမၿခံဳ
အသိုက္ကေလးတြဲလဲနဲ႔ အခ်စ္အတြက္ ဘ၀အတြက္
အံတုရဲရင္႔ၾကေသတာပဲ

ကၽြန္ေတာ္လို ဘြဲ႔ရၿပီးေလာကဓာတ္ပညာေတြ တတ္ထားတဲ႔
ေယာကၤ်ားရင္႔မႀကီးအဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔စရာတျပြတ္ႀကီးဗ်ာ တျပြတ္ႀကီး !

အခ်ိဳ ႔ပင္႔ကူမ်ိဳးႏြယ္ေတြဟာ သူတို႔သဘာ၀
ခ်စ္မႈေရးရာကိစၥၿပီးၾကရင္ အဖိုေတြက
ေသသြားၾကေရာ တဲ႔
သူတို႔လိုေတာ႔ အခ်စ္အတြက္အသက္မစြန္႔ႏိုင္ေပမယ္႔
ဂဏန္းေကာင္ေလးေတြလိုေတာ႔ ကာကြယ္ေစာင္႔ေရွာက္ႏိုင္ပါတယ္
သိတယ္မို႔လား သူတို႔အေၾကာင္းကို ?

တစ္ေကာင္နဲ႔တေကာင္ သေဘာက်ေလ႔လာၿပီးလုိ႔
ခ်စ္ေတာ႔မယ္ေဟ႔ဆိုရင္ ဂဏန္းအမေလးက သူ႔အေပၚအခြံမာႀကီးကို
အကၤ် ီခၽြတ္သလို ခၽြတ္ခ်ေပးလိုက္ေရာ
အဲဒီအခါက်မွ …
အဲ…ၿပီးမွျပန္၀တ္ခ်င္လဲမရေတာ႔ဘူးဗ်
သဘာ၀ေဘးအႏ ၱရာယ္ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္
အခြံမာျပန္ျဖစ္လာေအာင္ အေတာ္ၾကာေစာင္႔ၿပီး
ပုန္းေနရတာ
အဲဒီမွာ အထီးကအစာရွာေပး၊ ေစာင္႔ေရွာက္ေပးနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္က အဲ႔ဒီလိုဂဏန္းထီးထက္ေတာ႔ အမ်ားႀကီးသာႏိုင္တာေပါ႔

ေမေမ ဖတ္ဖို႔

ႏွစ္ေပါင္း ( ၅၆ ) ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ အေမရွင္သန္ေနထိုင္လာခဲ႔
သားေမြးဖြားလာတဲ႔ ( ၁၉၈၆ ) ကာလကအစ က်န္တဲ႔ ( ၂၅ ) ႏွစ္လံုးလံုး
အခုထ ိရက္ေပါင္း ( ၉၀၀၀ ) ေက်ာ္ နာရီေပါင္း ( ၂ )သိန္းေက်ာ္
စကၠန္႔ေပါင္းအသေခၤ်
အေမ႔ဆီက အရာအားလံုး အခိ်န္အားလံုးကို
ဒီနတ္ဆိုး နဲ႔ နတ္သားေရာစပ္ရာ ၀ိညာဥ္ငယ္ေလးက ခိုးစရာ၊ ေတာင္းစရာမလိုဘဲ ရရွိခဲ႔တာပါ။

·         လက္ျပင္မွာ အဆိပ္ျမွားစိုက္လွ်က္ ေသြးစက္လက္နဲ႔
သားငယ္ကိုမေသခင္ႏို႔တိုက္ဖို႔ ၀ပ္က်င္းျပန္ေနတဲ႔ အာဇာနည္ ၀ံပုေလြမတစ္ေကာင္လိုလဲ ရင္ေသြးအတြက္ နာက်င္မႈမဲ့ ေဇာေတြနဲ႔…

·         ၿမိဳခ်ၿပီးသား အစားအစာေတြကိုမွ ခံရခက္ခဲစြာ ျပန္လည္အန္ထုတ္ေကၽြးေမြးခဲ႔တဲ႔ ဂုဏ္ယူဖြယ္ မိခင္ငွက္မႀကီးရဲ ႔ ေမတၱာမ်ိဳးနဲ႔…

·         အရွက္ရဆံုးအလုပ္နဲ႔ အစားတစ္လုပ္ လဲလွယ ္လူမမယ္သားငယ္အတြက္ ေတာင္းရမ္းရတဲ႔ သူဖုန္းစားမိခင္ေတြရဲ ႔ သတၱိဇြဲနဲ႔…

ဒါေတြဟာ ဂုဏ္ယူေလးစာမႈ အျပည္႔နဲ႔သားဥပမာအျဖစ္သာ ေက်းဇူးေတြရင္နဲ႔ရင္းၿပီး ေရးစပ္လိုက္တာပါအေမ…
“ မေျပာေတာ႔ပါဘူးဆိုတာ ” ၿမိဳသိပ္ဖို႔အခက္ခဲဆံုးအရာ
“ သားသိလာမွာပါဆိုတာ ” မေျပာရက္တဲ႔အေမ႔ေတၱာ
“ ဟာ အေမ႔အတြက္မလိုပါဘူး ” ဆိုတာ သားအတြက္သိမ္းဆည္းတဲ႔ အေမ႔ရဲ ႔ေစာင္႔ဆည္းမႈ
မိုက္မဲစြာ တစ္ခါတစ္ရံသားေအာ္မိတဲ႔အခါ အေမထပ္မေျပာေတာ႔တာ
“ သားငရဲထပ္ႀကီးမွာစိုးလို႔ ” ဆိုတာအေမ႔ရဲ ႔သည္းခံျခင္း