ရင္ထဲကိုတိုးတိုးေလးလွမ္းေခါက္ၾကည့္တယ္....
ဗလာတဲ့.....
ေမ့ထားတဲ့... အေတြးစတစ္ခုဆြဲထုတ္ၾကည့္လိုက္တယ္...
အေတြးထဲေတာ့... ေအးခနဲပါပဲ...
(တကယ္ဆို..ေႏြးေနသင့္တယ္...)
ဘာမွမျဖစ္သလို.. ဟန္ေဆာင္ေနရတာေတြ....
သတိတရ အေတြးေတြကုိ ေမ့ပစ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနရတာေတြ....
(ဒါေတြက...)
၀ဋ္ေၾကြးေတြဆိုလဲ.... ဒီတစ္ဘ၀စာ အေၾကဆပ္သြားပါရေစ....
ေ၀့ခနဲ၀ါးလာတဲ့ မ်က္၀န္းကုိ...
ဟိုးခပ္လွမ္းလွမ္းက မာနေလးက... မ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခတ္ခတ္လုပ္ဖို႔
အခ်က္ျပေနေလရဲ႕....
အေတြးထဲ အတိတ္ေတြထည့္ျပီး....
လင္းအာရံုကုိလဲ ၾကိဳဖူးတယ္...
ညအေမွာင္ကေတာင္.....
ငါ့ဘ၀ထက္ စိမ္းလန္းေနေသးတယ္.....
ျဖစ္ခ်င္တာေတြ..ျဖစ္မလာတာထက္...
မျဖစ္သင့္တာေတြ...ျဖစ္လာတာက...
ပိုပိုခါးတယ္....
သူ႔စည္းခ်က္ သူ႔ယိမ္းႏြဲ႕ခ်က္ေတြနဲ႔
အခ်ိဳးညီညီ ေလာကၾကီးထဲ... အံလြဲေနတာေတာ့...
(တဆိတ္).. ငါကလြန္တာပါ...
တစ္ကယ္ေတာ့ ..... နင္ကရထားတစ္စီးဆို...
ငါက ပလက္ေဖာင္းမွားရပ္ေနမိတဲ့သူတစ္ေယာက္ရယ္ပါ....
ေနာင္ဘ၀ဆိုတာမ်ားရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္...
ေပးလိုက္တိုင္းျပန္ရမယ့္.... သံေယာဇဥ္တစ္ခ်ိဳ႕.....
ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္... မွတ္ဥာဏ္ေတြနဲ႔....
ရင္ဘတ္ခ်င္းနီးမယ့္... ႏွလံုးသားတစ္ခုေလာက္ေတာ့
ေတာင့္တမိသား..
No comments:
Post a Comment