လမင္းလဲသူ႔ေကာင္းကင္သူသာေနတယ္....
ငါလဲ ငါ့ကမာၻငါတည္ေနတယ္....
သူ႔ဘာသူအားလံုးသာယာေနတယ္......
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
မရွိတာထက္..မသိတာခက္ဆိုတဲ့စကား...
ငါ့အတြက္မ်ား တမင္ထားေရာ့သလား..ေတြးမိပါရဲ႕...
တစ္ခုေပးတစ္ခုယူေလာကထဲ....
၀င္သက္တစ္ရွိဳက္စာေလကေတာင္
ေအာက္ဆီဂ်င္ကုိ သိပ္မသထာခ်င္ေတာ့ဘူး....
ဒါနဲ႔..စကားမစပ္...
အေမႊးနံသာေတြေလ...
တည္ရွိေနျခင္းေတြကုိေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ၾကိဳးစားတဲ့အရာေတြေပါ့... ငါသိပ္မုန္းတယ္....
ေဆးခါးလဲျမိဳဖူးတယ္.. ဒီႏွဳတ္ခမ္းကပဲ....
မုသားေတြလဲခ်ိဳဖူးတယ္.... ဒီႏွဳတ္ခမ္းကပဲ....
ဟိုးလမ္းခ်ိဳးကခ်စ္သူေရ... နင္ေနေကာင္းပါစ....
ဘုရားသခင္ရယ္...အေမရယ္....
ရင္ဘတ္ထဲကဒိုင္ယာရီရယ္....
ဒါေတြကလြဲရင္ က်န္တာေတြအားလံုးကုိလိမ္ခဲ့ဖူးတယ္....
အဲ့ဒီေတာ့....လွည့္စားရက္ေလျခင္းလို႔ နင္ေတြးတိုင္း၀မး္မနည္းနဲ႔ေတာ့...
အတၱေတြနဲ႔ထုတ္ပိုးထားတဲ့့..
ငါ့သမိုင္းကုိ.....
ၾကားေကာင္းရံုသာသာေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး....
အမွန္ကုိ၀န္ခံလိုက္မယ္......
ငါ့ကိုယ္ငါေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တယ္....
အခန္းေထာင့္က ေလးနဲ႔ျမွားကိုင္ထားတဲ့သူငယ္....
မျဖစ္ညစ္က်ယ္အစြမ္းေလးနဲ႔ ပညာေတြမျပခ်င္ေတာ့နဲ႔ကြယ္...
လမင္းလဲသူ႔ေကာင္းကင္သူသာေနတယ္....
ငါလဲ ငါ့ကမာၻငါတည္ေနတယ္....
သူ႔ဘာသူအားလံုးသာယာေနတယ္......
No comments:
Post a Comment