ယမကာသမားတေယာက္ရဲ႕
သန္းေခါင္ေက်ာ္ေရေသာက္သံ
ဆင္လိပ္ျပာရဲ႕
ေတာင္ပံခတ္သံ
ငါ.ႏွလံုးခံုသံ
ေရာသမေမႊေတာ့
အႏုအလွလံုး၀မပါတဲ့
ေဆးမွင္ခပ္ႀကမ္းႀကမ္း
အေတြးေတြ
ေတာစီးဖီနပ္တရံထဲမွာ
ပစ္စလတ္ခတ္နဲ႔
ဒုန္းစိုင္းေျပးလႊားေနတယ္
အေျဖမဲ့ေနတဲ့ငါ့ကဗ်ာစု
ဒီကဗ်ာမွာေပ်ာ္တယ္
ဒီဘ၀ကိုမင္တယ္
နားမခံႏုိင္္ေအာင္ ေအာ္ဟစ္တဲ.
ငါ့ အတိ္တ္ နဲ႔ ယခု
ဘယ္ေလာက္ ညစ္ေပ ပ ေစ
အားလံုးကို
ငါ့စာသားေတြအျဖစ္
ေျပာင္းပစ္လိုက္မယ္။ ။
(ဒိုေရမာ)
No comments:
Post a Comment