သူငယ္ခ်င္းေရ...
နင္လဲမေပ်ာ္ ငါလဲမေပ်ာ္...
ျခေသၤ့ျမိဳ႕ေတာ္ ဆိုတဲ့အရပ္ၾကီးမွာ....
ေနသားေတာ့က်ေလာက္ေရာေပါ့....
သူငယ္ခ်င္းေရ....
တစ္ခါတစ္ခါမ်ား... မိုးရြာရင္.....
ေျခသလံုးေလာက္ေရျမဳပ္တဲ့အရပ္...
နင္ေတာ့မသိဘူး ငါေတာ့လြမ္းတယ္ဟယ္...
သူငယ္ခ်င္းေရ...
ငယ္ငယ္ကေလ... မီးျပန္လာရင္...
ေဟးခနဲထေအာ္ခဲ့ၾကတာမွတ္မိေသးလား...
ငါေတာ့ဒီေရာက္မွ... စကားေတာင္က်ယ္က်ယ္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး...
သူငယ္ခ်င္းေရ...
ရံုးမွာတုန္းက မန္ေနဂ်ာကမ်ားဆူရင္...
ငိုမဲ့မဲ့ေလးလုပ္ခ်င္တာ ငါျမင္ေယာင္ေသးတယ္..
ခုေတာ့ ေလွာင္သလိုလိုအျပံဳးေတြေအာက္....
နင္ေကာငါေကာ မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတင္းေနတတ္ျပီေနာ္.....
သူငယ္ခ်င္းေရ....
ႏိုင္ငံျခားတဲ့... နင္ေကာငါေကာသြားခ်င္ခဲ့ၾကတာေလ....
ခုက်ေတာ့လည္း သူတို႔သြားသြားေနတဲ့
သဲဖို႔ထားတဲ့ကမ္းေျခေတြ.....
ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ကမ္းနားေလာက္ေတာင္
ငါတို႔အတြက္ အပန္းမေျပေစပါလားဟယ္...
သူငယ္ခ်င္းေရ....
ဘာလိုခ်င္လိုခ်င္... ပိုက္ဆံသာရွိလို႔ကေတာ့...
အကုန္၀ယ္လို႔ရတဲ့ျမိဳ႕တဲ့....
ငါေတာ့ ေဖာ္ေရြမွဳေတြလိုက္ရွာေနတာ..ခုထိေတာ့မေတြ႔ေသးဘူး...
(နင္ေတြ႔ရင္လဲေျပာဦး)
သူငယ္ခ်င္းေရ..
နင္ေျပာသလိုေပါ့ ရင္ထဲပန္းပြင့္ေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့...
ဒါေပမယ့္.....
ငါတို႔ဒီကေနေလာင္းလိုက္တဲ့ေရေလးေတြနဲ႔ေတာ့...
ငါတို႔အိမ္ကပန္းေတြ ပြင့္ေနေလာက္ပါရဲ႕....
သူငယ္ခ်င္းေရ...
နင္လဲမေပ်ာ္ ငါလဲမေပ်ာ္...
ျခေသၤ့ျမိဳ႕ေတာ္ ဆိုတဲ့အရပ္ၾကီးမွာ....
ေနသားေတာ့က်ေလာက္ေရာေပါ့....
၁၉.၀၁.၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment